Flashdance – film muzyczny z 1983 roku w reżyserii Adriana Lyne’a, produkcji amerykańskiej.

Osiemnastoletnia Alex pracuje w hucie w Pittsburghu jako spawaczka. W nocy dorabia jako tancerka w barze. Jej życie kształtuje wielkie marzenie – zostać zawodową tancerką. W tym dążeniu umacnia ją przyjaciółka Hanna. Historia ta stanowi ramy dla scen tanecznych, zrealizowanych z punktu widzenia choreografii, techniki tańca i montażu.

• Jennifer Beals – Alex Owens
• Michael Nouri – Nick Hurley
• Lilia Skala – Hanna Long
• Sunny Johnson – Jeanie Szabo
• Kyle T. Heffner – Richie
• Lee Ving – Johnny C.
• Ron Karabatsos – Jake Mawby
• Belinda Bauer – Katie Hurley
• Malcolm Danare – Cecil
• Philip Bruns – Frank Szabo
• Cynthia Rhodes – Tina Tech
• Matt Landers – Zawodowiec Mawby'ego
• Jim McCardle – Ice Rink official #1
• Darren Roy – Mawby's regular
• Liz Sagal – Sunny
• Ernie Tate – Ice Rink official #2
• Don Brockett – Pete
• Stacey Pickren – Margo
• David DiManna – Welder #2
• Erika Leslie – Blonde skater
• Deirdre L.Cowden – Striptizerka #2
• Larry John Meyers – Welder #1
• Mark Anthony Moschello – Tancerz #2
• Debra Gordon – Tancerka
• Durga McBroom – Heels
• Helen Dexter – Tancerz #1
• Prince Ken Swift – Książę Ken Swift
• Robert Wuhl – Mawby's regular
• Lucy Lee Flippin – Sekretarka
• Mr. Freeze – Pan Freeze
• Bettina Birnbaum – Striptizerka #1
• Crazy Legs – Crazy Legs
• Micole Mercurio – Rosemary Szabro
• Frosty Freeze – Frosty Freeze
• Steve Price – Mawby's regular
• Richard Fritz – Tancerz baletowy
• Bob Harks – Ksiądz
• Ann Muffly – Kobieta u Hanny Long
• Mike Berro – Sędzia oceniający tancerzy #5
• Marjean Dennis – Kobieta w restauracji
• Colin Hamilton – Maitre D'
• Tonny De Santis – Kelner #2
• Monique Gabrielle – Striptizerka
• Frank Tomasello – Harry
• Hank Crowell – Racquetball player
• Evette de Marco – Baletnica

• Oscar 1983: najlepsza piosenka („Flashdance...What a Feeling” wyk. Irene Cara) – Giorgio Moroder (muzyka), Keith Forsey (słowa), Irene Cara (słowa).
• Nagroda Brytyjskiej Akademii Filmowej 1983: najlepszy montaż – Bud Smith, Walt Mulconery.
• Złoty Glob 1983: najlepsza muzyka – Giorgio Moroder.
• Złoty Glob 1983: najlepsza piosenka („Flashdance...What a Feeling” wyk. Irene Cara) – Giorgio Moroder (muzyka), Keith Forsey (słowa), Irene Cara (słowa).
• Grammy 1984: najlepsza ścieżka dźwiękowa^[1].

Pierwotny scenariusz został napisany przez Thomasa Hedleya, lecz z inicjatywy Dona Simpsona z wytwórni Paramount Pictures, został przepisany na nowo przez Joe Eszterhasa, który wynegocjował za poprawienie scenariusza niespotykaną wówczas pełną stawkę za scenariusz 275 tysięcy dolarów^[2]. Do głównej roli rozważano Demi Moore, Leslie Wing i modelkę Jennifer Beals, która ostatecznie otrzymała rolę po zdjęciach próbnych^[2]. Według autobiografii Eszterhasa, została ona wybrana po pokazaniu zdjęć próbnych grupie męskich pracowników technicznych wytwórni Paramount^[2]. Film, którego pomysł oparty był na klubach z tańcem erotycznym z Toronto, był kręcony w Pittsburghu^[2].

Odbiór filmu przez krytyków był nieprzychylny, a podczas pierwszego weekendu zarobił on stosunkowo niewielką sumę 3,8 miliona dolarów^[2]. Okazał się jednak następnie popularny wśród widzów i wyświetlany był w kinach w USA przez 8 miesięcy, a zarobił na świecie ponad 400 milionów dolarów^[2].

W filmie możemy usłyszeć także kilka nagrań, które nie zostały umieszczone na oficjalnym soundtracku. Są to „Gloria” w wykonaniu Laury Branigan, „I Love Rock and Roll” Joan Jett and the Blackhearts oraz „Adagio in G Minor” Tommaso Albinoni. Oficjalna płyta z muzyką z filmu została wydana 15 kwietnia 1983 przez Casablanca Records. Poza tym wydano również singiel „Flashdance... What a Feeling”, również w 1983 r. Utwór zajmował pierwsze miejsce w większości list przebojów na świecie.