Fiodor Mortin
 generał porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 maja 1918 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1941–1982 |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Fiodor Konstantinowicz Mortin, ros. Федор Константинович Мортин (ur. 2 maja 1918 we wsi Krasnaja Polana w obwodzie gorkowskim, zm. 31 grudnia 1991) – oficer radzieckich organów bezpieczeństwa i wywiadu, generał porucznik.
Życiorys
W 1937 ukończył Arzamasski Państwowy Instytut Pedagogiczny, a w 1947 Wojskową Akademię Dyplomatyczną Armii Radzieckiej. Walczył podczas II wojny światowej.
Pracę w organach bezpieczeństwa rozpoczął w 1947, do 1950 przebywał na placówkach zagranicznych. Od 1950 do 1954 pracował w aparacie Komitetu Centralnego KPZR, po czym ponownie powrócił do służb specjalnych – objął stanowisko zastępcy szefa Pierwszego Zarządu Głównego (wywiad zagraniczny), a następnie w 1958 – pierwszego zastępcy szefa tego zarządu. Od 1966 do 1967 kierował Szkołą Nr 101. W 1971 roku zastąpił na stanowisku szefa Pierwszego Zarządu Głównego Aleksandra Sacharowskiego. Na czele Zarządu stał do 13 listopada 1974[1], zastąpił go gen. armii Władimir Kriuczkow. Pozostał w Komitecie Bezpieczeństwa Państwowego jako starszy konsultant w Grupie Konsultantów, w 1982 przeszedł na emeryturę.
Nagrody i odznaczenia
- Order Lenina – dwukrotnie;
- Order Czerwonego Sztandaru;
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy;
- Order Wojny Ojczyźnianej I kl.;
- Order Czerwonej Gwiazdy – dwukrotnie;
- odznaka Honorowy Pracownik Organów Bezpieczeństwa Państwowego.
Bibliografia
- Мортин Федор Константинович. svr.gov.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-02-22)]. (ros.)
Przypisy
- ↑ Leszek Pawlikowicz: Aparat Centralny 1. Zarządu Głównego KGB jako instrument realizacji globalnej strategii Kremla 1954-1991. Warszawa: Oficyna wydawnicza RYTM Sp z o.o., 2013. ISBN 978-83-7399-588-8.