Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Filip Babicz

Filip Babicz
Ilustracja
Filip Babicz (2020)
Data i miejsce urodzenia

28 września 1982
Wodzisław Śląski

Klub

C.S. Esercito Italiano

Wzrost

173

Multimedia w Wikimedia Commons

Filip Babicz (ur. 28 września 1982 w Wodzisławiu Śląskim) – polski alpinista i sportowiec górski.

Uprawia bouldering, highballing, wspinaczkę sportową, drytooling, skyrunning, alpinizm oraz himalaizm. Członek Kadry Narodowej we Wspinaczce Wysokogórskiej Polskiego Związku Alpinizmu, uczestnik programu Polski Himalaizm Zimowy im. Artura Hajzera. W latach 1999–2012 Reprezentant Polski, a w latach 2013–2014 Reprezentant Włoch w zawodach wspinaczkowych rangi Mistrzostw Europy, Pucharu Świata i Mistrzostw Świata. Aktualnie specjalizuje się w drytoolingu oraz alpinizmie fast & light. W roku 2018 został uznany za Ultrawszechstronnego Sportowca Roku przez francuski magazyn górski Vertical[1].

Od roku 2003 mieszka w Dolinie Aosty we Włoszech.

Osiągnięcia sportowe (wybór)

Drytooling

  • „Oświecenie” D16 DTS, wytyczenie i pierwsze przejście pierwszej na świecie drogi o takich trudnościach pokonanych w stylu DTS, Tatry Polskie, 21 stycznia 2018[2][3][4][5]
  • „Ade Integrale” D15+ DTS, wytyczenie i pierwsze przejście najtrudniejszej i najdłuższej na świecie w pełni naturalnej drogi drytoolowej, La Thuile (Włochy) 26 listopada 2019[6][7][8][9]
  • „Blair Witch” D15 DTS, pierwsze przejście (autorzy drogi: Marcin Gąsienica – Kotelnicki, Michał Król), Tatry Polskie, 10 stycznia 2018[10]
  • „Uragano Dorato” D15 DTS, pierwsze przejście, Bus del Quai nad jeziorem Iseo (jezioro) w Alpach Lombardzkich, 12 marca 2019[11][12][13][14][15]
  • „Bafomet” D14+ DTS, drugie powtórzenie w stylu DTS, Tatry Polskie, 29 grudnia 2017[16]
  • „Whitestar” D14+ DTS, pierwsze powtórzenie, Grota Twardowskiego, Kraków, Polska, 5 grudnia 2018[17]
  • „Sangreal Extension” D14+ DTS, pierwsze przejście, w Janówku pod Warszawą, 23 grudnia 2019[18]

Alpinizm fast & light

  • Południowa Grań Aiguille Noire de Peuterey, rekord przejścia: 1h30'14'' (pobicie poprzedniego rekordu, wynoszącego 2h45', o godzinę i 15 minut), 27 sierpnia 2020[19][20][21][22]
  • Grań Integralissima de Peuterey na Mont Blanc, pierwsze powtórzenie i zarazem pierwsze przejście solo, w rekordowym czasie 17 godzin, bez wsparcia, 31 lipca 2020 roku[23][24][25][26][27]
  • Centralny Filar Freney na Mont Blanc, pierwsze przejście jednodniowe tam i z powrotem z dna doliny, 16h na szczyt, 22h z zejściem, 6 - 7 sierpnia 2020[27][28]
  • Aiguille Noire de Peuterey w masywie Mont Blanc, rekord szybkości (osobno: 3h16’ do góry, 1h26’ w dół) bez wsparcia, 10 lipca 2016[27]
  • Cima Grande di Lavaredo w Dolomitach rekord szybkości 1h25' tam i z powrotem z Rifugio Auronzo (56’ do góry, 29’ w dół), bez wsparcia, 24 września 2016
  • Tre Cime di Lavaredo z Misuriny, trawers trzech głównych wierzchołków w rekordowym czasie 6h30', bez wsparcia, 27 maja 2017[29]
  • Grań Integrale di Brouillard na Mont Blanc w 8h22', trzeci czas w historii, bez wsparcia, 30 września 2018[30]
  • Matterhorn w 5h01’, trzeci czas w historii ustanowiony bez wsparcia, 15 lipca 2015[31]

Skyrunning

Himalaizm

Wspinaczka wielowyciągowa

  • „Metallica” IX/IX+, RP, 200m, Mnich, Tatry, 22 czerwca 2008[44]
  • „Tartaruga Volante” 7c/c+ RP, 260m, pierwsze przejście klasyczne, Pèrie de Sarò, Rhemes-Saint-Gorges, Włochy, 7 października 2017[45]
  • "Łapiński - Paszucha" M7, OS, 550m, z Damianem Bieleckim i Wadimem Jabłońskim, Kazalnica Mięguszowiecka, Tatry Polskie, 23 marca 2019[46]
  • "Fat Boy Slim" D8+, OS, 130m, z Damianem Bieleckim, Bula pod Bańdziochem, Tatry Polskie, 25 marca 2019[46]

Nowe drogi

  • „Forza Gioele” WI3, M7, D7 RP, 600m, na Pointe Androsace (4107 m) w masywie Mont Maudit (grupa Mont Blanc) z Denisem Trento, 9 stycznia 2020[47]
  • „La Sostanza dei Sogni” IX RP, 220m, na Bonagia (317m) na Marettimo (Sycylia) z Marco Benedetto, 7 maja 2019[33][48]
  • „I Ragazzi dell '99" 8a, 100m, na Cima Grande w masywie Cinque Torri (Dolomity) z Alessandro Zenim, 30 czerwca 2018[49][50]
  • „Etyczne Dylematy” VIII RP, 22m, na Basztowej Igle (Tatry Słowackie) z Wojciechem Gąsienicą – Rojem, 15 kwietnia 2015[51]
  • „Prow” VII RP, 22m, na Basztowej Igle (Tatry Słowackie) z Wojciechem Gąsienicą – Rojem, 16 kwietnia 2015[51]
  • „It will be forever” 7b RP, 30m, na Père Eternelu (masyw Mont Blanc) z Paolo Bergamaschi, 13 sierpnia 2017[52]

Bouldering

  • „Azi assis” 8B RP, pierwsze przejście, Val Veny, Courmayeur, Włochy, 21 października 2010[53]
  • „Megaloman” 8A/8A+ RP, Cubo, Arnad, Włochy, 10 lutego 2011[54]
  • „Lo Squalo 3/3D” 8A/A+ RP, trzecie przejście, Punta Capineru, Korsyka, 24 października 2011[55]
  • „Pegaso” 8A+ trawers RP, Morgex, Włochy, 20 kwietnia 2011[56]

Highballing

  • „Antitesi” 8A+, pierwsze przejście, Roisan, Valpelline, Dolina Aosty, Włochy, 21 października 2011[57]
  • „Full Moon” V5 X, wytyczenie i pierwsze przejście, Grandpa Peabody, Bishop (Kalifornia), 26 października 2018[58]
  • „Transporting Room” V5 X, Grandpa Peabody, Bishop (Kalifornia), 21 października 2018
  • W roku 2009 na Seszelach, na wyspie La Digue, na plaży Anse Source d'Argent otworzył i powtórzył serię poważnych highballi w przedziale trudności od 6A+ do 7B[59][60]
  • W latach 2011 – 2018 Filip wytyczył i przeszedł 16 highballi na Masso Valbusa na morenie lodowca Brenva w Courmayeur (Włochy) w tym „Daniela Sit” 7C oraz „Fox Direct” 7C[61]

Wspinaczka skałkowa

  • „Ciccio Formaggio” 8c+, RP, ósme przejście, Grotta dell’Arenauta, Gaeta, Włochy, 22 kwietnia 2008;
  • „Hellish Parsifal” 8c, RP, pierwsze przejście, Tetto di Sarre, Aosta, Włochy, 5 sierpnia 2010;
  • „La Pietra Murata” 8b+ RP, Massone, Arco, Włochy, 30 sierpnia 2001[62]
  • „Deus Fortitudo”, 8b+, pierwsze przejście, Grotta dell’Arenauta, Gaeta, Włochy, 23 października 2001[63]
  • „Balboa” 8b+ RP, Tetto di Sarre, Aosta, Włochy, 14 czerwca 2015
  • „Invidia” 8b+ RP, ósme przejście, Grotta dell’Arenauta, Gaeta, Włochy, 20 października 2001[63]
  • „Sogno di Criptonite” 8b+ RP, Tetto di Sarre, Aosta, Włochy 15 lipca 2009
  • „Sarsifal” 8b+ RP, Tetto di Sarre, Aosta, Włochy 3 sierpnia 2009
  • „Saltofal” 8b/b+ RP, pierwsze przejście, Tetto di Sarre, Aosta, Włochy 8 października 2009 oraz ponad 100 dróg od 8a wzwyż
  • „Negresse Blonde” 8b OS, Francardu, Korsyka, 25 października 2011 oraz ponad 50 dróg on sight od 7c wzwyż.

Wspinaczka sportowa

Starty w zawodach międzynarodowych w konkurencji na prowadzenie
Sezon Miejscowość Ranga zawodów Miejsce Reprezentowany kraj
1999 Austria Imst Puchar Europy Juniorów 21. Polska Polska
1999 Szwajcaria Berno Puchar Europy Juniorów 14. Polska Polska
1999 Włochy Courmayeur Mistrzostwa Świata Juniorów 47. Polska Polska
1999 Francja Albertville Puchar Europy Juniorów 21. Polska Polska
2000 Austria Imst Puchar Europy Juniorów 13. Polska Polska
2000 Holandia Amsterdam Mistrzostwa Świata Juniorów 22. Polska Polska
2001 Austria Imst Mistrzostwa Świata Juniorów 12. Polska Polska
2001 Włochy Arco Puchar Europy Juniorów 11. Polska Polska
2003 Włochy Lecco Puchar Świata 47. Polska Polska
2003 Francja Chamonix Mistrzostwa Świata 77. Polska Polska
2004 Austria Imst Puchar Świata 28. Polska Polska
2004 Włochy Lecco Mistrzostwa Europy 35. Polska Polska
2004 Francja Chamonix Puchar Świata 45. Polska Polska
2010 Francja Chamonix Puchar Świata 57. Polska Polska
2010 Włochy Arco Rock Masters 36. Polska Polska
2010 Słowenia Kranj Puchar Świata 49. Polska Polska
2011 Francja Chamonix Puchar Świata 62. Polska Polska
2011 Włochy Arco Mistrzostwa Świata 81. Polska Polska
2011 Słowenia Kranj Puchar Świata 38. Polska Polska
2011 Hiszpania Barcelona Puchar Świata 45. Polska Polska
2012 Francja Chamonix Puchar Świata 48. Polska Polska
2012 Słowenia Kranj Puchar Świata 38. Polska Polska
2013 Francja Chamonix Mistrzostwa Europy 42. Włochy Włochy
2013 Francja Briancon Puchar Świata 52. Włochy Włochy
2014 Francja Chamonix Puchar Świata 54. Włochy Włochy
2014 Francja Briancon Puchar Świata 68. Włochy Włochy
2014 Austria Imst Puchar Świata 37. Włochy Włochy

Przypisy

  1. ↑ Vertical, 2019, ISSN 1764-6243.
  2. ↑ Oświecenie Filipa Babicza – powstaje najtrudniejszy drytool w Polsce, D16? [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  3. ↑ Walka o każdy metr, każdy chwyt… – czyli droga Filipa Babicza do “Oświecenia” (M16): aktualizacja [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  4. ↑ Filip Babicz Sends Oświecenie, First M16 in Europe [online], Gripped Magazine, 7 marca 2018 [dostęp 2020-08-19] (ang.).
  5. ↑ Mam umysł sportowca – rozmowa z Filipem Babiczem [online], Ilona Łęcka, 15 marca 2019 [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  6. ↑ Filip Babicz completes Ade Integrale, D15+ total dry deep in Gran Borna cave, Italy [online], PlanetMountain.com [dostęp 2020-08-19] (ang.).
  7. ↑ Exegi monumentum – Filip Babicz o „Ade Integrale” [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  8. ↑ Nowe dzieło Filipa Babicza: „Ade Integrale” D15+ [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  9. ↑ Filip Babicz pokonał Ade Integrale D15+. To prawdopodobnie najtrudniejsza tego typu droga na świecie [online], www.national-geographic.pl [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  10. ↑ Filip Babicz libera "Blair Witch Project"D15 [online], www.up-climbing.com [dostęp 2020-08-21].
  11. ↑ Filip Babicz otwiera we Włoszech „Uragano Dorato” (D15, DTS) [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  12. ↑ Filip Babicz frees Uragano Dorato, D15 dry tooling at Italy’s Bus del Quai [online], PlanetMountain.com [dostęp 2020-08-19] (ang.).
  13. ↑ Uragano Dorato per Filip Babicz [online], Pareti Climbing Magazine, 13 marca 2019 [dostęp 2020-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-18] (wł.).
  14. ↑ ENEWSFUSE, Filip Babicz libera Uragano Dorato, drytooling di D15 al Bus del Quai – ENEWSFUSE [online] [dostęp 2020-08-19] (ang.).
  15. ↑ AlMa, Filip Babicz mit neuer High-End Drytooling-Route [online], Der Kletterblock, 14 marca 2019 [dostęp 2020-08-19] (fr.).
  16. ↑ “Bafomet”, primo D14 per Filip Babicz [online], www.up-climbing.com [dostęp 2020-08-19].
  17. ↑ Niezmordowany Filip Babicz – tym razem „Whitestar” D14+ [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  18. ↑ Filip Babicz powtarza „Sangreal”. Zebrany komplet polskich drytoolowych ekstremów [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  19. ↑ Filip Babicz: New Speed Record on South Ridge of Aiguille Noire de Peuterey [online], Rock and Ice [dostęp 2020-09-01] (ang.).
  20. ↑ Filip Babicz in velocità sulla Aiguille Noire de Peuterey [online], PlanetMountain.com [dostęp 2020-09-01] (wł.).
  21. ↑ Montagnes, Filip Babicz dévore la Noire de Peuterey en 1 heure et 30 minutes [online], Montagnes Magazine : actu montagne, Himalaya et test de matériel d’alpinisme, ski rando et de randonnée [dostęp 2020-09-01] (fr.).
  22. ↑ Filip Babicz ustanawia rekord na Południowej Grani Aiguille Noire de Peuterey [online] [dostęp 2020-09-01] (pol.).
  23. ↑ Filip Babicz solo na Grani Integralissima di Peuterey! | wspinanie.pl [online], webcache.googleusercontent.com [dostęp 2020-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-28].
  24. ↑ Filip Babicz speed solo ascent of Mont Blanc Integralissima de Peuterey [online], PlanetMountain.com [dostęp 2020-08-19] (ang.).
  25. ↑ Filip Babicz, Peuterey Integralissima, Aiguille Noire de Peutèrey, Mont Blanc [online], www.planetmountain.com [dostęp 2020-08-19] (wł.).
  26. ↑ Filip Babicz, ‘Integralissima de Peuterey’ en solitario [online], Desnivel.com, 4 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-19] (hiszp.).
  27. ↑ a b c Mountain FKT's [online], mtnath, 26 marca 2014 [dostęp 2020-08-21] (ang.).
  28. ↑ Pilone Centrale del Frêney One Push di Denis Trento e Filip Babicz [online], PlanetMountain.com [dostęp 2020-10-05] (wł.).
  29. ↑ chronology [online], Fast Mountains, 15 lipca 2018 [dostęp 2020-10-05] (ang.).
  30. ↑ Filip Babicz znowu szybko! Zabrakło 7 minut do rekordu na Mont Blanc [aktualizacja] [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  31. ↑ Filip Babicz, pareti di libertà [online], PlanetMountain.com [dostęp 2020-08-21] (wł.).
  32. ↑ Filip Babicz: rekord na Orlej Perci – 1h 04′ 23″! [online] [dostęp 2020-08-21] (pol.).
  33. ↑ a b La Sostanza dei Sogni sull'Isola di Marettimo scovata da Filip Babicz e Marco Benedetto [online], PlanetMountain.com [dostęp 2020-09-12] (wł.).
  34. ↑ Nanda Devi East: jutro kolejne wyjście w górę [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  35. ↑ 80 lat temu zdobyto Nanda Devi East. Pierwsza polska wyprawa w Himalaje [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  36. ↑ Nanda Devi East 1939 – 2019 [online], www.himalaisci.pl [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  37. ↑ Rusza Nanda Devi East Polish Expedition 2019. Wczoraj odbyła się konferencja prasowa [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  38. ↑ Batura celem zimowej wyprawy programu Polski Himalaizm Zimowy [online], www.polskihimalaizmzimowy.pl [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  39. ↑ Ruszyła wyprawa programu Polski Himalaizm Zimowy na Baturę [online], www.polskihimalaizmzimowy.pl [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  40. ↑ Wyprawa PHZ na Baturę I w drodze do Bazy [online], www.polskihimalaizmzimowy.pl [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  41. ↑ Wyprawa PHZ na Baturę Sar założyła Bazę [online], www.polskihimalaizmzimowy.pl [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  42. ↑ Rozpoczęła się akcja górska wyprawy programu Polski Himalaizm Zimowy na Baturę Sar [online], www.polskihimalaizmzimowy.pl [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  43. ↑ Piotr Tomala o Batura Sar: „cel jest ambitny, ale wykonalny” [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  44. ↑ A Zero, t. 15, 2008, ISSN 1641-9359.
  45. ↑ Valle d'Aosta: nuova via d'arrampicata di Ezio e Edoardo Saccaro sulla Pèrie de Sarò [online], PlanetMountain.com [dostęp 2020-08-21] (wł.).
  46. ↑ a b Odbył się obóz szkoleniowy Polskiego Himalaizmu Zimowego im. Artura Hajzera [online] [dostęp 2020-08-25] (pol.).
  47. ↑ Filip Babicz i Denis Trento wytyczają nową drogę w masywie Mont Blanc [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  48. ↑ „La Sostanza dei Sogni” – nowa droga Filipa Babicza i Marco Benedetto [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  49. ↑ ESERCITAZIONE ALPINISTICA “5 TORRI” | Sezione Sport Invernali del Centro Sportivo Esercito [online] [dostęp 2020-08-21] (wł.).
  50. ↑ L'Alpino, t. 229, 2018.
  51. ↑ a b Nowe drogi na smukłej Basztowej Igle [online], Tatry nr 52- Kuraki, ale nie tylko… [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  52. ↑ It will be forever, 7b [online], www.up-climbing.com [dostęp 2020-08-21].
  53. ↑ InfoBoulder - Azi assis, nuovo 8B per Filip Babicz [online], www.infoboulder.com [dostęp 2020-08-21].
  54. ↑ InfoBoulder - Ripetizioni e novità dal Cubo [online], www.infoboulder.com [dostęp 2020-08-21].
  55. ↑ InfoBoulder - Filip Babicz ripete Lo Squalo 3-3D [online], www.infoboulder.com [dostęp 2020-08-21].
  56. ↑ InfoBoulder – Filip Babicz su Pegaso [online], www.infoboulder.com [dostęp 2020-08-19].
  57. ↑ InfoBoulder – Filip Babicz apre Antitesi 8A+ [online], www.infoboulder.com [dostęp 2020-08-19].
  58. ↑ „Full Moon” V5 X: polski ślad w Buttermilks. Filip Babicz w kolejnym wcieleniu [online] [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  59. ↑ Seszele - buldering w tropikach [online], www.goryonline.com [dostęp 2020-09-16] (pol.).
  60. ↑ Seszele Buldering w tropikach, „Góry”, maj 2013, ISSN 0867-8324.
  61. ↑ I guaderni de La Tsapletta, Bulletin de la Bibliotheque de Courmayeur, Anno 28 n. 115, Dicembre 2018.
  62. ↑ Filip w Massone [online] [dostęp 2020-08-21] (pol.).
  63. ↑ a b Flash, [w:] Alp wall, numer 204, 2002.

Linki zewnętrzne

Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Filip_Babicz