Ferdynand VI
książę Asturii | |
Okres |
od 1724 |
---|---|
król Hiszpanii | |
Okres |
od 1746 |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia |
23 września 1713 |
Data i miejsce śmierci |
10 sierpnia 1759 |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
brak |
Odznaczenia | |
Ferdynand VI (ur. 23 września 1713 w Madrycie, zm. 10 sierpnia 1759 w Villaviciosa de Odón) – król Hiszpanii w latach 1746–1759 z dynastii Burbonów. Syn króla Hiszpanii Filipa V i Marii Ludwiki Sabaudzkiej, księżniczki Sardynii.
Jego młodość nie należała do najszczęśliwszych. Druga żona jego ojca – Elżbieta Farnese była kobietą despotyczną, a uczuciem darzyła jedynie swoje dzieci, swojego pasierba zaś traktowała jako przeszkodę na jej drodze. W 1729 Ferdynand poślubił Marię Barbarę de Braganza – córkę króla Portugalii, Jana V Braganzy. Maria Barbara była brzydka i podobno Ferdynand przeżył szok, kiedy zobaczył ją po raz pierwszy. Para nie miała dzieci.
Ferdynand miał melancholijne usposobienie, był też nieśmiały i nie ufał swoim zdolnościom. W pewnym stopniu kierowała nim żona i jego spowiednik, ojciec Ravago. Jako król prowadził politykę pokojową i neutralną. Wystrzegał się prowadzenia wojen z Francją lub Anglią. Wprowadził jednak wiele reform, m.in.: spis gruntów i nieruchomości, uregulował stosunki z Państwem Kościelnym, podpisując w 1753 konkordat. Wśród jego ministrów ważne miejsce zajmował Ensenada, który podejmował wiele działań reformatorskich.
W jego życiu prywatnym wszystko musiało być uporządkowane. Ferdynand nie lubił podejmować żadnych decyzji i zawsze w czasie konfliktów – wycofywał się jako pierwszy. Był niezdolny do pracy zespołowej. Jego jedynymi pasjami było strzelanie i muzyka. Ferdynand był hojnym patronem słynnego śpiewaka – Farinelli, którego głos potrafił ukoić jego melancholię. Śmierć Marii Barbary złamała mu serce, ponieważ zdążył bardzo się do niej przywiązać. Od momentu jej śmierci (w 1758) pogrążony był w stanie odrętwienia – nie ubierał się, nie golił, nie mył i tak spacerował po parku – ubrany w koszulę nocną.
Bibliografia
- José Luis Gómez Urdañez, Fernando VI, Arlanza Ediciones S.A., Madrid 2001.
Genealogia
4. Ludwik Wielki Delfin | ||||||
2. Filip V | ||||||
5. Maria Anna Wittelsbach | ||||||
1. Ferdynand VI | ||||||
6. Wiktor Amadeusz II | ||||||
3. Maria Ludwika Sabaudzka | ||||||
7. Maria Anna Orleańska | ||||||