Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Feliks Topolski

Feliks Topolski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1907
Warszawa

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 1989
Londyn

Narodowość

polska

Alma Mater

Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo, rysunek

Feliks Topolski (ur. 14 sierpnia 1907 w Warszawie, zm. 24 sierpnia 1989 w Londynie) – polski malarz i rysownik.

Życiorys

Kształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych u Tadeusza Pruszkowskiego, należał do grupy Loża Wolnomalarska. Potem wyjechał do pracy we Włoszech i Francji. Od 1935 przebywał w Londynie jako korespondent „Wiadomości Literackich”.

Podczas II wojny światowej zajmował się tematyką wojenną. Malował konwoje wojenne, formowanie się armii generała Andersa (brał udział w formowaniu się armii gen. Andersa na terenie ZSRR[1]). Jako artysta wojenny był świadkiem walk przeciw Japonii na terenie Birmy[1]. W czasie wojny był także w Chinach i Indiach[1].

Po wojnie tworzył portrety pisarzy Herberta George’a Wellsa, Grahama Greene’a, polityków – Harolda Macmillana i innych znanych osobistości. Malował również murale. W latach 1953–1979 wydawał na szarym papierze pakowym dwutygodnik “Kroniki Topolskiego” (“Topolski’s Chronicle”). Nakład czasopisma oscylował wokół 2 tysięcy egzemplarzy. Pismo zawierało teksty dotyczące bieżących wydarzeń politycznych, społecznych i kulturalnych oraz zawierały rysunki Topolskiego[1].

W 1938 został poproszony przez George’a Bernarda Shawa o zilustrowanie jego nowo powstałej edycji książek, a sam George Bernard Shaw uważał Topolskiego za „niezwykłego rysownika, być może największego impresjonistę w czerni i bieli”[2]. Popularny jako artysta w Wielkiej Brytanii. W latach 50. zaprojektował udany dizajn tkaniny dla firmy czeskiego producenta tekstyliów w Londynie Zika Archer[3].

Był członkiem Royal Academy. Był akredytowanym malarzem podczas koronacji królowej Elżbiety II 2 czerwca 1953.

Jego obraz Zabójstwo Mahatmy Gandhiego, wykonany na zamówienie maharadży Jodhpuru, nadal zdobi wnętrze pałacu prezydenckiego w Nowym Delhi[4].

Zmarł 24 sierpnia 1989 w Londynie. Miał 82 lata. Pochowany został na Highgate Cemetery, w północnym Londynie.

Przypisy

  1. a b c d Peter Grajda: Lubię gapić się na świat... Relacja z wizyty w pracowni malarza Feliksa Topolskiego i rozmowy z Nim - Londyn, maj 1989. stefanbatoryoceanliner.weebly.com, maj 1989. [dostęp 2016-06-28].
  2. Grzegorz Sowula. Pędzlem i ołówkiem w XX wieku. „Rzeczpospolita”. Sobota-niedziela, 20 – 21 października 2007 roku. 246 (7843). s. 25. 
  3. Konstantina Hlaváčková: Šílený hedvábník. Zika a Lida Archer. Slovart Praha 2019
  4. Relacje polsko-indyjskie. W: Stanisław Tokarski, Surender Bhutani: Nowoczesne Indie. Wyzwania rozwoju. Zakład Krajów Pozaeuropejskich PAN. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe ASCON, 2007, s. 226. ISBN 978-83-7452-020-1.

Bibliografia

  • Britain in War (1941)
  • Russia in War (1942)
  • Three Continents (1945)
  • Topolski’s Chronicle (cykl wydawany od 1953)
  • Ewa Gorządek: Feliks Topolski. Instytut Adama Mickiewicza, grudzień 2010. [dostęp 2012-08-03].

Linki zewnętrzne