Fasih Chafi
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
Fasih Chafi (ur. 1375 na terenie Chorasanu, zm. 1442 w Heracie) – perski historyk, poeta i mąż stanu, jeden z przedstawicieli nadwornych historiografów za czasów panowania Timurydów.
Urodzony w szahrestanie Chaf, wychowywał się i uzyskał wykształcenie w Heracie. Jego matka pochodziła z rodziny ghaznawidzkiego wezyra Abu Nasra Miszkana, a ojciec i syn jej dziadka służyli u Kartów[1]. Fasih służył na dworze Szahrucha, następnie zaś na dworze jego syna Bajsunkura, piastując wysokie stanowiska. Jest znany z jedynego dzieła pt. „Modżmal-e Fasihi”, gdzie m.in. przedstawił ważne wydarzenia, związane z panowaniem Tamerlana i historią Timurydów. Kopie tego dzieła przechowuje się w Tabrizie, Londynie, Petersburgu, Tbilisi i innych miastach[2].
Dzieło
- Fasih Chafi, Ahmad b. Jalal ad-Din. Moğmal-e Fasihi. Ed. Mohammad Farroch. 3 vol. Maszhad: Bastan, 1339/1960.
Przypisy
- ↑ Beatrice Forbes Manz: Power, Politics and Religion in Timurid Iran. Cambridge: Cambridge University Press, 2007, s. 68.
- ↑ Fasix Khavafi. [w:] International Conference: The historical heritage of scientists and thinkers of the Medieval East, its role and significance for the modern civilization [on-line]. Samarqand, 15-16 May 2014. [dostęp 2015-10-12]. (ang.).