FC Tatabánya

Pełna nazwa	Football Club Tatabánya
Przydomek	TBSC
Barwy	niebiesko-białe
Data założenia	6 lutego 1910
Debiut w najwyższej lidze	1948
Liga	Nemzeti Bajnokság II
Państwo	Węgry
Adres	Ságvári Endre utca 9. 2800 Tatabánya
Stadion	Grosics Gyula Stadion, Tatabánya
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

Football Club Tatabánya (FC Tatabánya) – węgierski klub piłkarski z siedzibą w mieście Tatabánya.

• 1910: Tatabányai Sport Club
• 1949: Tatabányai Tárna
• 1951: Tatabányai Bányász SK
• 1957: Tatabányai Bányász SC
• 1992: Tatabányai SC
• 1995: Tatabányai FC
• 1996: Lombard FC Tatabánya
• 2002: FC Tatabánya-Auto Trader - oddanie licencji do Lombard FC Haladás i przejęcie licencji Merland-Csepel-AT
• 2005: Csőszer FC Tatabánya-Auto Trader
• Football Club Tatabánya-Vértes Center
• 2009: Football Club Tatabánya
• 2010: Enternet-Football Club Tatabánya
• 2011: Duna Football Club Tatabánya
• 2013: Football Club Tatabánya

Zespół powstał 6 lutego 1910 r., założony przez górnika Ferenca Freia i Lajosa Szmuka, którzy zorganizowali zespół o nazwie Tatabányai Sport Club (w skrócie TSC). Od początku zespół miał niebiesko-białe barwy. 21 sierpnia 1910 r. TSC rozegrał swój pierwszy mecz. TSC szybko zaczęło odgrywać znaczącą rolę w swoim regionie.

W 1926 r. nadeszło zawodowstwo, zespół nie był jednak w stanie z powodów finansowych przystąpić do rozgrywek na najwyższym szczeblu. Pozostał wśród klubów amatorskich.

Po wojnie nastały dobre lata dla górniczej jedenastki. Zespół przemianowano na Bányász (Górnik). W sezonie 1947/48 awansował do NBI, w której występował przez wiele lat. Na początku jednak nie od razu się w niej zadomowił na stałe. Po jednym sezonie spadł, w następnym roku znów wywalczył awans, jednak skrócony sezon jesienny 1950 okazał się spadkowy. Górnicy pozostawali na drugim froncie przez następne 6 lat. Po okresie stalinowskim, do głosu w piłce zaczęły dochodzić kluby z prowincji, z mocnym oparciem w dużych zakładach. W Tatabánya były nimi kopalnie. W 1956 r. zespół wzmocnił Gyula Grosics, bramkarz złotej jedenastki. Awansował z nim do ekstraklasy. W NBI klub radził sobie nieźle, stopniowo był coraz wyżej. W sezonie 1964 zakończył rozgrywki na trzecim miejscu, a na igrzyska olimpijskie do Tokio pojechali reprezentować Węgry dwaj zawodnicy Bányásza - Tibor Csernai i József Gelei, późniejsi złoci medaliści olimpijscy. W latach 1973 i 1974 zespół wygrywał mało znaczący już Puchar Mitropa. Lata 80. przyniosły drużynie sukcesy na arenie krajowej. Zespół wywalczył wicemistrzostwa w sezonach 1980/81 i 1987/88 mając w składzie kilku znanych zawodników z Vincze i Kiprichem na czele.

Zmiana ustroju, odejście od przemysłu ciężkiego osłabiło pozycję Bányásza. W sezonie 1991/92 górnicza jedenastka zaznała spadku po raz pierwszy od 1956 r. Zmieniono nazwę na FC Tatabánya. Przez jakiś czas zespół nazywał się Auto-Trader, gdyż po 2002 r. zbankrutowany klub od nowa postanowiła zbudować właśnie firma zajmująca się handlem samochodami. W ostatnich latach zespół był w fatalnej kondycji finansowej, aby grać w NB I sprzedawał przed sezonami wszystkich zawodników i grał juniorami, co miało odzwierciedlenie w tabeli.

• Wicemistrzostwo Węgier (2 razy): 1980/1981, 1987/1988
• III miejsce Mistrzostw Węgier (4 razy): 1964, 1966, 1981/1982, 1986/1987
• Finał Pucharu Węgier (3 razy): 1972, 1985, 1999

Sezon	Rozgrywki	Runda	Klub	Dom	Wyjazd	Ogólnie
1981/82	Puchar UEFA	1R	Real Madryt	2–1	0–1	2–2, w.
1982/83	Puchar UEFA	1R	AS Saint-Étienne	0–0	1–4	1–4
1985/86	Puchar Zdobywców Pucharów	1R	Rapid Wiedeń	1–1	0–5	1–6
1987/88	Puchar UEFA	1R	Vitória SC	1–1	0–1	1–2
1988/89	Puchar UEFA	1R	VfB Stuttgart	2–1	0–2	2–3
2000	Puchar Intertoto	1R	HB Tórshavn	3–0	4–0	7–0
		2R	Cibalia Vinkovci	3–2	0–0	3–2
		3R	Zenit Petersburg	1–2	1–2	2–4
2001	Puchar Intertoto	1R	Szirak Giumri	2–3	3–1	5–4
		2R	Tiligul Tyraspol	4–1	1–1	5–2
		3R	Brescia Calcio	1–1	1–2	2–3

• Profil klubu na MagyarFutball.hu (węg.)

Oficjalna strona (węg.)