Ewa Leniart
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 sierpnia 1976 |
|---|---|
| Wojewoda podkarpacki | |
| Okres |
od 8 grudnia 2015 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Ewa Maria Leniart (ur. 27 sierpnia 1976 w Dylągówce) – polska prawnik i polityk, doktor nauk prawnych. Dyrektor oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Rzeszowie, wojewoda podkarpacki (2015–2019, 2020–2023), posłanka na Sejm IX i X kadencji.
Życiorys
Ukończyła II Liceum Ogólnokształcące w Rzeszowie[1]. W latach 1995–2000 studiowała na Wydziale Prawa Filii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Rzeszowie, uzyskując w tej dziedzinie tytuł zawodowy magistra[1][2]. W czasie studiów zajmowała się społecznie udzielaniem porad prawnych w ramach biura studenckiego[1]. W 2014 uzyskała stopień doktora nauk prawnych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach na podstawie rozprawy zatytułowanej Usiłowanie usunięcia organów władzy państwowej i usiłowanie zmiany ustroju państwa w orzecznictwie Wojskowego Sądu Rejonowego w Rzeszowie w latach 1946–1955[3][4].
W 2000 rozpoczęła pracę w nowo utworzonym rzeszowskim oddziale Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu na stanowisku inspektora ds. administracyjnych[1]. Od 2002 do 2005 była kierownikiem referatu w rzeszowskim oddziale IPN, później do 2007 pracowała w urzędzie wojewódzkim jako koordynator i dyrektor gabinetu wojewody Ewy Draus. W 2006 została także pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Zakładzie Historii Państwa i Prawa Uniwersytetu Rzeszowskiego. W 2007 objęła stanowisko dyrektora oddziału IPN w Rzeszowie[2]. Była członkiem społecznego Komitetu Budowy Pomnika ks. Jerzego Popiełuszki i członkiem założycielem Komitetu Budowy Pomnika płk. Łukasza Cieplińskiego w Rzeszowie. Zainspirowała utworzenie Klubu Historycznego im. Łukasza Cieplińskiego, skupiającego osoby z regionu pasjonujące się historią[1]. Wsparła budowę Muzeum Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej im. Rodziny Ulmów w Markowej[3].
W 2014 bez powodzenia kandydowała z listy Prawa i Sprawiedliwości do Sejmiku Województwa Podkarpackiego[5], mandat radnej uzyskała jednak w listopadzie 2015[6]. 8 grudnia 2015 została powołana na stanowisko wojewody podkarpackiego[7], odchodząc w związku z tym z sejmiku. W wyborach w 2019 bezskutecznie ubiegała się o mandat deputowanej do Parlamentu Europejskiego z okręgu obejmującego województwo podkarpackie[8].
W wyborach parlamentarnych w tym samym roku została natomiast wybrana do Sejmu IX kadencji. Kandydowała w okręgu rzeszowskim, otrzymując 36 305 głosów[9]. W związku z tym wyborem 11 listopada 2019 zakończyła urzędowanie na funkcji wojewody[10]. 10 stycznia 2020 premier Mateusz Morawiecki ponownie powierzył jej stanowisko wojewody podkarpackiego (od 13 stycznia 2020)[11]. W konsekwencji wygasł jej mandat poselski.
W marcu 2021 ogłosiła start w przedterminowych wyborach na prezydenta Rzeszowa[12]. Poparcia udzieliły jej Prawo i Sprawiedliwość oraz Region Rzeszowski NSZZ „Solidarność”, powołano także wspierający ją honorowy komitet kobiet[13]. W głosowaniu z 13 czerwca 2021 otrzymała 23,62%, zajmując drugie miejsce (wybory zakończyły się w pierwszej turze wygraną Konrada Fijołka)[14].
W wyborach w 2023 po raz drugi uzyskała mandat poselski, zdobywając 38 795 głosów[15]. W konsekwencji 2 listopada tego samego roku przestała pełnić funkcję wojewody[16]. W 2024 z ramienia PiS wystartowała w kolejnych wyborach europejskich[17].
Życie prywatne
Córka Ignacego i Weroniki[18]. Wdowa po historyku Zbigniewie Nawrockim (1959–2017)[19]. Ma jedno dziecko[1].
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (2010)[20]
- Brązowa Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” (2017)[21]
- Złoty Medal za Zasługi dla Straży Granicznej (2023)[22]
- Medal Dwudziestolecia NSZZ Pracowników Policji (2016)[23]
- Srebrny Medal za zasługi dla Podkarpackiego Oddziału Wojewódzkiego Związku Weteranów i Rezerwistów Wojska Polskiego (2017)[24]
- Order Księżnej Olgi III klasy (Ukraina, 2023)[25]
Przypisy
- ↑ a b c d e f Ewa Leniart. sejmik.podkarpackie.pl. [dostęp 2021-06-15].
- ↑ a b Dr Ewa Leniart. ipn.gov.pl. [dostęp 2015-12-08].
- ↑ a b Maciej Nycz: Ewa Leniart kandydatką na prezydenta Rzeszowa. Kim jest i jaki ma program?. rmf24.pl, 21 kwietnia 2021. [dostęp 2021-06-11].
- ↑ Dr Ewa Leniart, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-12-08].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-12-08].
- ↑ Nowi radni sejmiku. Kim są i czyje miejsca zajęli. wyborcza.pl, 30 listopada 2015. [dostęp 2015-12-08].
- ↑ Premier Beata Szydło powołała nowych wojewodów. mswia.gov.pl, 8 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-08].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-27].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-16].
- ↑ Premier odwołał ośmiu wojewodów. Zobacz listę nazwisk. dorzeczy.pl, 12 listopada 2019. [dostęp 2019-11-12].
- ↑ Szef rządu: Potrzebujemy takich wojewodów. zachod.pl, 10 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-10].
- ↑ Ewa Leniart kandydatką na prezydenta Rzeszowa. Ma wsparcie PiS. polsatnews.pl, 10 marca 2021. [dostęp 2021-03-14].
- ↑ Kandydatka PiS Ewa Leniart z poparciem Honorowego Komitetu Kobiet. polsatnews.pl, 7 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-11].
- ↑ Oficjalne wyniki wyborów w Rzeszowie. Fijołek prezydentem miasta. tvp.info, 14 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-15].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
- ↑ Miłosz Balcerzak: To koniec. Wojewodowie pożegnali się ze stanowiskami po wyborach. radiozet.pl, 2 listopada 2023. [dostęp 2023-11-02].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-05-02].
- ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2019-11-14].
- ↑ Stanisław Sowa: Nie żyje Zbigniew Nawrocki, mąż wojewody Ewy Leniart. nowiny24.pl, 2 lipca 2017. [dostęp 2017-07-04].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 października 2010 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 3, poz. 36).
- ↑ Postanowienie nr 5/OP/2017 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Dziennik Urzędowy MSWiA, 27 kwietnia 2017. [dostęp 2019-11-15].
- ↑ Mateusz Romankiewicz: Straż Graniczna świętuje kolejną rocznicę. podkarpackie.pl, 23 maja 2023. [dostęp 2023-08-21].
- ↑ Odznaczenia dla służb mundurowych. rzeszow.uw.gov.pl, 10 listopada 2016. [dostęp 2018-06-14].
- ↑ Odznaczenia dla zasłużonych mieszkańców regionu. rzeszow.uw.gov.pl, 11 grudnia 2017. [dostęp 2018-06-14].
- ↑ Указ Президента України № 556/2023 Про відзначення державними нагородами України. president.gov.ua, 4 września 2023. [dostęp 2024-03-31]. (ukr.).