Eustachy Kurcz
 Współczesny portret Ostafiego Kurcza (tu błędnie z herbem Kurcz) | |
 Radwan | |
| Rodzina |
Kurczowie |
|---|---|
| Data śmierci |
1647 |
| Ojciec | |
| Matka |
Apolonia Korsak |
| Żona |
1. Raina Wołłowicz |
Eustachy (Ostafi) Kurcz (zm. 1647) – kasztelan witebski (1639–1647).
Życiorys
Przedstawiciel rodziny Kurczów, wiązanej obecnie z herbem Radwan, a niegdyś także z herbem własnym Kurcz[3]. Syn Marcina Kurcza, starosty felińskiego, a następnie wojewody dorpackiego[4].
Sprawował kolejno następujące urzędy: podkomorzy parnawski (1599–1602 lub od 1602[2]), podkomorzy grodzieński (od 1617), starosta upicki (od 1618 lub od 1629[2]) i kasztelan witebski (od 1639).
Poseł na sejm 1628 roku z nieznanego sejmiku litewskiego, poseł na sejm 1632 roku[5].
Był właścicielem Sienna, Usnacza i Berestowicy. W Siennie wraz z żoną, Rainą (Reginą) z Wołłowiczów primo voto Lewicką, ufundował klasztor franciszkanów i kościół Świętej Trójcy w 1609[2][6]. Podobnie wraz z trzecią żoną, Zuzanną z Tyszkiewiczów, wojewodzianką brzeską, córką Eustachego Osafiana Jana Tyszkiewicza-Łohojskiego, ufundował w 1635 klasztor franciszkanów i kościół Matki Bożej Anielskiej w Grodnie[2][7].
Przypisy
- ↑ Eustachy Kurcz. [w:] Genealogia dynastyczna [on-line]. genealogia.grocholski.pl. [dostęp 2016-08-06].
- ↑ a b c d e Adam Boniecki, oprac. Marek Jerzy Minakowski: Herbarz polski Adama Bonieckiego, oprac. M.J. Minakowski. [w:] Nowy Boniecki – Genealogia elit litewsko-ruskich [on-line]. wielcy.pl. [dostęp 2016-08-03].
- ↑ Kasper Niesiecki: Herbarz polski. T. 5. Lipsk: Jan Nepomucen Bobrowicz, Breitkopf & Härtel, 1840, s. 452. [dostęp 2016-08-06].
- ↑ Marek Jerzy Minakowski: Marcin Kurcz h. Radwan. [w:] Wielka genealogia Minakowskiego [on-line]. sejm-wielki.pl. [dostęp 2016-08-06].
- ↑ Jan Seredyka, Parlamentarzyści drugiej połowy panowania Zygmunta III Wazy, Opole 1989, s. 101.
- ↑ Sienno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 566.
- ↑ Антон Шыдлоўскі: Kościół Matki Bożej Anielskiej (franciszkański). [w:] „Słowo Życia” [on-line]. slowo.grodnensis.by, 2010-10-30. [dostęp 2016-08-06].