Erysiphe cruciferarum

Morfologia
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	patyczniaki
Rząd	mączniakowce
Rodzina	tocznikowce
Rodzaj	mączniak
Gatunek	Erysiphe cruciferarum
Nazwa systematyczna
Erysiphe cruciferarum Opiz ex L. Junell Svensk bot. Tidskr. 61(1): 217 (1967)
Multimedia w Wikimedia Commons

Erysiphe cruciferarum Opiz ex L. Junell – gatunek grzybów należący do rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae)^[1]. Wywołuje chorobę o nazwie mączniak prawdziwy roślin kapustnych^[2].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Erysiphe, Erysiphaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Synonimy:

Holotyp: na smagliczce kielichowatej (Alyssum alyssoides) w Czechosłowacji, Opiz w 1841 r.^[4]

Grzyb mikroskopijny. Grzybnia rozwija się na powierzchni liści, łodyg i strąków roślin, do wnętrza tkanek zapuszcza tylko ssawki. Wygląda jak biały, mączysty nalot, Na powierzchni liścia tworzy rozproszone plamki lub duże plamy, czasami zajmujące nawet cały liść. Strzępki mają szerokość (2,5–) 5 (–10) μm i długość 45–75 μm. Pierwszy człon konidioforów cylindryczny, zazwyczaj prosty, czasami zakrzywiony lub powyginany. Ma rozmiary 15–50 × 7–10 μm. Dalsze 1–2, czasami 3 lub 4 człony zazwyczaj krótsze, czasami nieco dłuższe. Przycistki płatowate lub umiarkowanie klapowane. Konidia oddzielają się pojedynczo. Mają baryłkowaty kształt i rozmiary (27–) 30–48 (–55) × 12–21 μm. Kuliste klejstotecja rozproszone lub w grupach. Pojedyncze ma średnicę 85–150 μm i zbudowane jest z wielokątnych lub okrągławych komórek o średnicy 8–25 μm. Przyczepki liczne, wyrastające w dolnej części klejstotecjów. Mają zmienną długość, równą 0,5–3,5 średnic klejstotecjum, przeważnie 1–2 dwukrotną średnicę klejstotecjum. Mają średnicę 4–10 μm, są cienkościenne, nierozgałęzione, rzadko zdarzają się nieregularnie rozgałęzione. Powierzchnia gładka lub szorstka, początkowo bezbarwna i przeźroczysta, potem żółtawa do brązowej w dolnej połowie, jaśniejsza w górnej. Worki siedzące lub krótkotrzonowe, w liczbie (3–) 4–10 (–12) w jednym klejstotecjum. Mają rozmiary (40–) 50–85 × 25–45 (–50) μm. Powstają w nich elipsoidalne askospory o rozmiarach 18–24 (–30) × 10–14 (–16) μm{^[4].

Jest szeroko rozprzestrzeniony na całym świecie, szczególnie jednak w Europie, Afryce Wschodniej, Azji Południowej i Oceanii^[5]. W Polsce pospolity, notowany na licznych gatunkach roślin w licznych opracowaniach mykologicznych^[6].

Pasożyt obligatoryjny. Żywicielami są gatunki roślin należące do rodzin kaparowate, Cleomaceae, kapustowate, makowate, dymnicowate i rezedowate. Rodzaje porażanych roślin: Cleome (graveolens, pungens, spinosa, sp.), Alliaria, Alyssum, Arabis, Armoracia, Barbarea, Berteroa, Biscutella, Brassica, Bunias, Camelina, Capsella, Cardamine, Cardaria, Cheiranthus, Coronopus, Crambe, Dentaria, Descurainia, Draba, Eruca, Erucaria, Erysimum, Fibigia, Fumaria (capreolata, muralis, officinalis), Hesperis, Glaucium (corniculatum, flavum), Hirschfeldia, Hymenophysa, Iberis, Isatis, Kernera, Lepidium, Lobularia, Lunaria, Malcomia, Matthiola, Meconopsis cambrica, Morisia, Nasturtium, Neslia, Papaver (alpinum, amurense, dubium, hybridum, nudicaule, rhoeas, somniferum), Peltaria, Raphanobrassica, Raphanus, Rapistrum, Reseda (lutea, luteola, odorata), Sinapis, Sisymbrium, Sterigmospermum, Thlaspi, Turritis, Vellea^[4].