Erwin Neher
 Erwin Neher (2007) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Specjalność: biofizyka | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Max-Planck-Institut für biophysikalische Chemie, |
| Nagrody | |
Erwin Neher (ur. 20 marca 1944 roku w Landsberg w Bawarii w Niemczech) – niemiecki biofizyk, laureat Nagrody Nobla.
Erwin Neher w 1963 zaczął studiować fizykę na Uniwersytecie Technicznym w Monachium. W roku 1966, wyjechał do USA na University of Wisconsin-Madison, gdzie studiował biofizykę. Tytuł M.Sc. uzyskał w 1967 roku. W latach 1968–1972 pracował w Max-Planck-Institut für Psychiatrie w Monachium. W ramach realizowanej tam pracy doktorskiej, rozwinął technikę patch clamp. Stopień doktora uzyskał w 1970 roku na Uniwersytecie Technicznym w Monachium[1].
W 1972 roku przeniósł się do Getyngi, gdzie podjął pracę w Max-Planck-Institut für biophysikalische Chemie. Tam zaczęła się jego współpraca z Bertem Sakmannem, kontynuowana, mimo że Neher przeniósł się na University of Washington w Seattle, a następnie na Yale University. W 1976 roku wrócił do Getyngi, w latach 1983–2011 kierował departamentem biofizyki membran w Max-Planck-Institut für biophysikalische Chemie[1].
W roku 1991 wraz z Bertem Sakmannem z Niemiec otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za odkrycie funkcji pojedynczych kanałów jonowych w komórkach[2].
Przypisy
- ↑ a b Erwin Neher, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-12-01] (ang.).
- ↑ Erwin Neher Biographical. [w:] nobelprize.org [on-line]. [dostęp 2022-12-01]. (ang.).
