Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Eromanga-sensei

Eromanga-sensei
jap. エロマンガ先生
Gatunekkomedia romantyczna[1]
Light novel
AutorTsukasa Fushimi
ArtystaHiro Kanzaki
WydawcaASCII Media Works
ImprintDengeki Bunko
Wydawana10 grudnia 2013 – 10 sierpnia 2022
Liczba tomów13
Manga
AutorTsukasa Fushimi
ArtystaRin
WydawcaASCII Media Works
Odbiorcyshōnen
Drukowana wDengeki Daioh
Wydawana27 maja 2014 – 27 maja 2021
Liczba tomów12
Telewizyjny serial anime
ReżyserRyohei Takeshita
ProducentShinichiro Kashiwada
Shōki Niwa
Kazuma Miki
Noriko Kosukegawa
Kozue Kananiwa
Tomoyuki Ohwada
ScenariuszTatsuya Takahashi
Gō Zappa
Tsukasa Fushimi
MuzykaTomoki Kikuya
StudioA-1 Pictures
Stacja telewizyjnaTokyo MX, MBS, TVA, GTV, GYT, BS11, AT-X
Premierowa emisja9 kwietnia 2017 – 25 czerwca 2017
Liczba odcinków12
Manga
Eromanga-sensei: Yamada Elf daisensei no koisuru junshin gohan
WydawcaASCII Media Works
Odbiorcyshōnen
Drukowana wDengeki Daioh
Wydawana27 lipca 2018 – 27 listopada 2019
Liczba tomów3
OVA
ReżyserRyohei Takeshita
ScenariuszRyohei Takeshita
Tatsuya Takahashi
StudioA-1 Pictures
Liczba odcinków2
Data wydania16 stycznia 2019
Czas trwania24 minuty

Eromanga-sensei (jap. エロマンガ先生) – seria light novel napisana przez Tsukasę Fushimiego i zilustrowana przez Hiro Kanzakiego, publikowana od grudnia 2013 do sierpnia 2022 nakładem wydawnictwa ASCII Media Works pod imprintem Dengeki Bunko.

Adaptacja w formie mangi z ilustracjami autorstwa Rin ukazywała się na łamach magazynu „Dengeki Daioh” od maja 2014 do maja 2021.

Na podstawie powieści studio A-1 Pictures wyprodukowało serial anime, który emitowany był od kwietnia do czerwca 2017.

Fabuła

Historia opowiada o Masamune Izumim, licealiście, który uwielbia pisać powieści typu light novel. Nie mając żadnych zdolności artystycznych, Masamune zawsze powierzał rysowanie ilustracji swojemu anonimowemu partnerowi o pseudonimie „Eromanga-sensei”[2][3], który znany jest ze swoich nieprzyzwoitych rysunków. Oprócz pogodzenia pasji ze szkołą, Masamune musi także opiekować się jedynym członkiem rodziny – młodszą przyrodnią siostrą Sagiri, która z natury jest hikikomori. Sagiri od ponad roku nie opuściła swojego pokoju i ciągle wodzi brata za nos, mimo prób wyciągnięcia jej na zewnątrz. Kiedy jednak Masamune ogląda jedną z transmisji na żywo, podczas której Eromanga-sensei rysuje swoje ilustracje, przypadkowo odkrywa, że tajemniczym ilustratorem jest nie kto inny, jak jego własna siostra.

Bohaterowie

  • Masamune Izumi (jap. 和泉 正宗 Izumi Masamune)
Seiyū: Yoshitsugu Matsuoka[4]
15-letni uczeń pierwszej klasy liceum, który mieszka ze swoją przyrodnią siostrą Sagiri. Kiedy był w gimnazjum, zdobył nagrodę za napisanie light novel. Później pisze serię znaną jako Reinkarnacja srebrnego wilka i zatrudnia anonimowego ilustratora o pseudonimie „Eromanga-sensei”, który okazuje się być jego przyrodnią siostrą.
  • Sagiri Izumi (jap. 和泉 紗霧 Izumi Sagiri)
Seiyū: Akane Fujita[4]
Przyrodnia siostra Masamune i tytułowa Eromanga-sensei. Jest 12-letnią uczennicą pierwszej klasy gimnazjum, która po śmierci matki zamknęła się w swoim pokoju prowadząc życie hikikomori. Później zaczyna wpuszczać brata do swojego pokoju i bardziej otwierać się na innych. Mimo że Masamune i kilka innych osób wie, że jest „Eromangą-sensei”, zawsze przerywa rozmowę mówiąc, że nie zna nikogo o takim imieniu. Według jej bloga, pseudonim pochodzi od nazwy wyspy i nie ma żadnego związku z żadną mangą ecchi[3]. Przed ślubem jej matki z ojcem Masamune, nieświadomie znała go jako przyjaciela online. W anime ilustracje Sagiri są rysowane przez Tiv[5].
  • Elf Yamada (jap. 山田エルフ Yamada Erufu)
Seiyū: Minami Takahashi[6]
Popularna autorka light novel, która uważa Masamune za swojego rywala. Jest leniwa i apatyczna, za pióro chwyta zaś tylko wtedy, gdy znajdzie natchnienie. Ma 14 lat i jest znana z ubierania się w stylu lolity. Po wprowadzeniu się obok domu Masamune zaprzyjaźnia się z nim i zaczyna udzielać mu rad. Z czasem rozwinęła wobec niego romantyczne uczucia i wyznała mu je. Jej prawdziwym imieniem jest Emily Granger (jap. エミリー・グレンジャー Emirī Gurenjā)[7].
  • Muramasa Senju (jap. 千寿 ムラマサ Senju Muramasa)
Seiyū: Saori Ōnishi[6]
Odnosząca sukcesy powieściopisarka, która sprzedała ponad 14,5 miliona egzemplarzy swoich serii. Jest fanką Reinkarnacji srebrnego wilka, której Masamune jest autorem, i jest zła po tym, gdy decyduje się on zakończyć serię. Próbowała powstrzymać go od napisania komedii romantycznej, ale przyznała się do porażki po przegranej z nim w konkursie Light Novel Tenkaichi Butōkai (jap. ラノベ天下一武闘会 Ranobe Tenkaichi Butōkai). Jest zakochana w Masamune, jednakże zostaje odrzucona po wyznaniu mu swoich uczuć. Jej prawdziwym imieniem jest Hana Umezono (jap. 梅園 花 Umezono Hana).
  • Megumi Jinno (jap. 神野 めぐみ Jinno Megumi)
Seiyū: Ibuki Kido[6]
Koleżanka z klasy Sagiri, która próbuje nakłonić ją do pójścia do szkoły, by się z nią zaprzyjaźnić. Jest wesołą i towarzyską dziewczyną, udającą zboczoną, mimo że tak naprawdę ma niewielkie doświadczenie w miłości.
  • Tomoe Takasago (jap. 高砂 智恵 Takasago Tomoe)
Seiyū: Yui Ishikawa[6]
Przyjaciółka Masamune, której rodzina prowadzi lokalną księgarnię Takasago Shoten (jap. たかさご書店).
  • Kunimitsu Shidō (jap. 獅童 国光 Shidō Kunimitsu)
Seiyū: Nobunaga Shimazaki
Jeden z uczestników konkursu Light Novel Tenkaichi Butōkai, który przegrał, ponieważ Masamune zajął pierwsze miejsce, a on tylko drugie. Myśli, że Masamune jest gejem.
  • Ayame Kagurazaka (jap. 神楽坂 あやめ Kagurazaka Ayame)
Seiyū: Mikako Komatsu
Redaktorka naczelna Masamune i Muramasy.
  • Chris Yamada (jap. 山田 クリス Yamada Kurisu)
Seiyū: Seiichirō Yamashita
Starszy brat Elf i jej redaktor naczelny.

Light novel

Seria ukazywała się od 10 grudnia 2013 do 10 sierpnia 2022 nakładem wydawnictwa ASCII Media Works pod imprintem Dengeki Bunko[1][8].

NrData wydania (język japoński)ISBN (język japoński)
110 grudnia 2013[9]ISBN 978-4-04-866081-5
210 maja 2014[10]ISBN 978-4-04-866531-5
310 października 2014[11]ISBN 978-4-04-866937-5
410 marca 2015[12]ISBN 978-4-04-869334-9
510 września 2015[13]ISBN 978-4-04-865381-7
610 marca 2016[14]ISBN 978-4-04-865808-9
710 września 2016[15]ISBN 978-4-04-892249-4
810 stycznia 2017[16]ISBN 978-4-04-892597-6
99 czerwca 2017[17]ISBN 978-4-04-892950-9
1010 lipca 2018[18]ISBN 978-4-04-893914-0
1110 stycznia 2019[19]ISBN 978-4-04-912198-8
129 listopada 2019[20]ISBN 978-4-04-912892-5
1310 sierpnia 2022[8]ISBN 978-4-04-914493-2

Manga

Adaptacja w formie mangi z ilustracjami autorstwa Rin ukazywała się w magazynie „Dengeki Daioh” od 27 maja 2014[21] do 27 maja 2021[22]. Następnie wydawnictwo ASCII Media Works rozpoczęło zbieranie rozdziałów do wydań w formacie tankōbon, których pierwszy tom ukazał się 10 listopada tego samego roku[23]. Dwunasty i zarazem ostatni tom został wydany 10 września 2021[24]. W lipcu 2020 manga stała się jednym z siedmiu tytułów, które zostały usunięte z Books Kinokuniya w Australii ze względu na twierdzenia o promowaniu pornografii dziecięcej[25].

NrData wydania (język japoński)ISBN (język japoński)
110 listopada 2014[23]ISBN 978-4-04-866922-1
29 maja 2015[26]ISBN 978-4-04-865087-8
39 stycznia 2016[27]ISBN 978-4-04-865518-7
410 sierpnia 2016[28]ISBN 978-4-04-892172-5
510 marca 2017[29]ISBN 978-4-04-892718-5
67 października 2017[30]ISBN 978-4-04-893431-2
79 czerwca 2018[31]ISBN 978-4-04-893849-5
82 lutego 2019[32]ISBN 978-4-04-912351-7
99 listopada 2019[33]ISBN 978-4-04-912837-6
1010 czerwca 2020[34]ISBN 978-4-04-913234-2
1110 lutego 2021[35]ISBN 978-4-04-913660-9
1210 września 2021[24]ISBN 978-4-04-913660-9

Spin-off skupiający się na postaci Elf Yamady ukazywał się w magazynie „Dengeki Daioh” od 27 lipca 2018 do 27 listopada 2019[36]. Został zebrany w trzech tankōbonach, wydawanych od 9 lutego 2019[37] do 10 lutego 2020[38].

NrData wydania (język japoński)ISBN (język japoński)
19 lutego 2019[37]ISBN 978-4-04-912352-4
210 października 2019[39]ISBN 978-4-04-912705-8
310 lutego 2020[38]ISBN 978-4-04-913023-2

Anime

Adaptacja w formie telewizyjnego serialu anime została zapowiedziana we wrześniu 2016 podczas transmisji na żywo Nico Nico Live[40]. Została zanimowana przez studio A-1 Pictures i wyreżyserowana przez Ryoheia Takeshitę[41]. Za scenariusz odpowiada Tatsuya Takahashi, a za produkcję Shinichiro Kashiwada i Aniplex. 8 stycznia 2017 Ryohei ogłosił, że będzie rekrutował więcej animatorów za pośrednictwem serwisu Twitter[42]. Serial był emitowany od 9 kwietnia do 25 czerwca 2017[6]. Dwa odcinki OVA miały zostać wydane w 2018 roku[43], jednakże ich premiera została przesunięta na 16 stycznia 2019[44]. Motywem otwierającym jest „Hitorigoto” (jap. ヒトリゴト) autorstwa ClariS[45], kończącym zaś „Adrenaline!!!” w wykonaniu TrySail. Motyw kończący 8. odcinka, „Natsuiro koi hanabi” (jap. 夏色恋花火), wykonuje Akane Fujita.

Odbiór

W kwietniu 2017 seria light novel liczyła ponad milion egzemplarzy w obiegu[46].

Przypisy

  1. ↑ a b Egan Loo, Oreimo Author's Ero Manga Sensei Light Novel Outlined [online], Anime News Network, 9 listopada 2013 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  2. ↑ 【コラム】 エロマンガ先生(4)発売記念！伏見つかさ先生＆かんざきひろ先生＆rin先生インタビュー [online], blog.livedoor.jp [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  3. ↑ a b Tsukasa Fushimi, エロマンガ先生 妹と開かずの間 [online], Bookwalker, 18 grudnia 2020, s. 13-14 [dostęp 2022-08-17], Cytat: 「ほら、このペンネームってそうでしょ？」 　智恵は、ブログのタイトルを見せてきた。 　そこには『エロマンガのブログ』と書かれている。それだけなら、ああエッチなマンガを紹介しようかいしたりするブログなんだなと思うところなのだが。 　タイトルのすぐ下に、こんなコメントが書かれていた。 『イラストレーターをやってます。※島の名前が由来です。えっちな漫画とは関係ありません』 「………………マジだ……」 　この〝エロマンガ〟というのが、俺が書いた小説のイラストを描いてくれている先生である。 (jap.).
  4. ↑ a b Egan Loo, Eromanga Sensei Anime Reveals Lead Voice Actor, Main Staff [online], Anime News Network, 27 września 2016 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  5. ↑ Tiv, アニメ「エロマンガ先生」、紗霧ちゃんのお仕事に協力させていただいてます。これからもしばらくよろしくお願いします！#エロマンガ先生 [online], Twitter, 26 lutego 2020 [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  6. ↑ a b c d e Egan Loo, Eromanga Sensei Anime Reveals April 2017 Premiere, More of Cast [online], Anime News Network, 2 października 2016 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  7. ↑ Karl Smart, Eromanga Sensei Review | The Outerhaven [online], 2 stycznia 2019 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  8. ↑ a b エロマンガ先生(13) エロマンガフェスティバル [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  9. ↑ エロマンガ先生 妹と開かずの間 [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  10. ↑ エロマンガ先生（２） 妹と世界で一番面白い小説 [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  11. ↑ エロマンガ先生（３） 妹と妖精の島 [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  12. ↑ エロマンガ先生（４） エロマンガ先生VSエロマンガ先生G [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  13. ↑ エロマンガ先生（５） 和泉紗霧の初登校 [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  14. ↑ エロマンガ先生（６） 山田エルフちゃんと結婚すべき十の理由 [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  15. ↑ エロマンガ先生（７） アニメで始まる同棲生活 [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  16. ↑ エロマンガ先生（８） 和泉マサムネの休日 [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  17. ↑ エロマンガ先生（９） 紗霧の新婚生活 [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  18. ↑ エロマンガ先生(10) 千寿ムラマサと恋の文化祭 [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  19. ↑ エロマンガ先生(11) 妹たちのパジャマパーティ [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  20. ↑ エロマンガ先生(12) 山田エルフちゃん逆転勝利の巻 [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  21. ↑ Scott Green, "Oreimo" Author's New Series Gets Manga Adaptation [online], Crunchyroll, 6 maja 2014 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  22. ↑ Rafael Antonio Pineda, Eromanga Sensei Manga Ends on May 27 [online], Anime News Network, 29 kwietnia 2021 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  23. ↑ a b エロマンガ先生（１） [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  24. ↑ a b エロマンガ先生（１２） [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  25. ↑ Kim Morrissy, Books Kinokuniya Sydney Removes 7 Manga After Lawmaker's 'Child Pornography' Complaint [online], Anime News Network, 21 lipca 2020 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  26. ↑ エロマンガ先生（２） [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  27. ↑ エロマンガ先生（３） [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  28. ↑ エロマンガ先生（４） [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  29. ↑ エロマンガ先生（５） [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  30. ↑ エロマンガ先生（６） [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  31. ↑ エロマンガ先生（７） [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  32. ↑ エロマンガ先生（８） [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  33. ↑ エロマンガ先生（９） [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  34. ↑ エロマンガ先生（１０） [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  35. ↑ エロマンガ先生（１１） [online], Dengeki Bunko [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  36. ↑ Karen Ressler, Eromanga Sensei's Elf Yamada Gets Her Own Spinoff Manga [online], Anime News Network, 25 maja 2018 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  37. ↑ a b エロマンガ先生　山田エルフ大先生の恋する純真ごはん（１） [online], Kadokawa [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  38. ↑ a b エロマンガ先生　山田エルフ大先生の恋する純真ごはん（３） [online], Kadokawa [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  39. ↑ エロマンガ先生　山田エルフ大先生の恋する純真ごはん（２） [online], Kadokawa [dostęp 2022-08-17] (jap.).
  40. ↑ Rafael Antonio Pineda, Eromanga Sensei Anime Gets 'Big Announcement' on Tuesday [online], Anime News Network, 27 września 2016 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  41. ↑ Egan Loo, Oreimo Author's Eromanga Sensei Light Novels Get Anime [online], Anime News Network, 9 marca 2016 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  42. ↑ Jennifer Sherman, Eromanga Sensei Director Recruits More Animators on Twitter [online], Anime News Network, 9 stycznia 2017 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  43. ↑ Egan Loo, Eromanga Sensei Gets Original Video Anime in 2018 [online], Anime News Network, 12 listopada 2017 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  44. ↑ Jennifer Sherman, Eromanga Sensei OVA Reveals Details, January 16 Release [online], Anime News Network, 3 października 2018 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  45. ↑ Jennifer Sherman, ClariS Performs Eromanga Sensei TV Anime's Opening Song [online], Anime News Network, 10 lutego 2017 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  46. ↑ Rafael Antonio Pineda, Eromanga Sensei Novels Have 1 Million Copies in Print [online], Anime News Network, 24 kwietnia 2017 [dostęp 2022-08-17] (ang.).

Linki zewnętrzne

Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Eromanga-sensei