Ensign N177

Ensign N177
Kategoria	Formuła 1
Konstruktor	Ensign
Projektant	Dave Baldwin; Mo Nunn
	Dane techniczne
Nadwozie	monokok z aluminium
Zawieszenie; przednie	podwójne wahacze, sprężyny śrubowe, amortyzatory, stabilizator poprzeczny
Zawieszenie; tylne	cięgła, ramiona wleczone, sprężyny śrubowe, amortyzatory, stabilizator poprzeczny
Silnik	Ford Cosworth DFV 3,0 V8
Skrzynia biegów	Hewland FG400, manualna, 5 biegów + wsteczny
Opony	Goodyear
	Historia
Debiut	Grand Prix Argentyny 1977
Kierowcy	Clay Regazzoni; Jacky Ickx; Patrick Tambay; Danny Ongais; Lamberto Leoni; Bernard de Dryver; Derek Daly; Nelson Piquet; Harald Ertl; Brett Lunger
Używany	1977–1979
Wyścigi	31
Wygrane	0
Pole position	0
Najszybsze okrążenie	0
Ensign N176	Ensign N179
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ensign N177 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Dave'a Baldwina i Mo Nunna, skonstruowany przez Ensign Racing. Był używany w latach 1977–1979.

Historia

Samochód był rozwinięciem modelu N176, który w wyniku konfliktu między Mo Nunnem i HB Bewaking był zupełnie nowym samochodem na sezon 1976. Na sezon 1977 Nunn skompletował większy budżet dzięki wsparciu Teddy'ego Yipa oraz wystawił model N177. Był to pojazd oparty na N176, a zmiany dotyczyły jedynie szczegółów w projekcie nadwozia. W sezonie 1977 Clay Regazzoni i Patrick Tambay zdobyli łącznie dziesięć punktów, co było najlepszym wynikiem w historii startów Ensign w Formule 1. Samochód był wykorzystywany do 1979 roku, a w jednym z egzemplarzy bez efektów wykorzystano efekt przyziemny. Następcą pojazdu był Ensign N179. Zbudowano cztery egzemplarze modelu, z czego jeden był wykorzystywany wyłącznie w Brytyjskiej Formule 1^[1].

Wyniki

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Źródło: Stats F1^[2]

Sezon	Zespół	Silnik	Kierowcy	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																	Wyniki kierowców		Wyniki konstruktora
1977																					Pkt.	Msc.	Pkt.	Msc.
	Team Tissot Ensign with Castrol	Ford	Clay Regazzoni	6	NU	9	NU	NU	NZ	NU	7	7	NZ	NU	NU	NU	5	5	NU	NU	5	17	10	10
	Team Tissot Ensign with Castrol		Jacky Ickx	-	-	-	-	-	10	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0	34
	Theodore Racing Hong Kong		Patrick Tambay	-	-	-	-	-	-	-	-	-	NU	6	NU	5	NU	NZ	5	NU	5	18
1978																					Pkt.	Msc.	Pkt.	Msc.
	Team Tissot Ensign	Ford	Danny Ongais	NU	NU	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-		0	NS	1	14
			Lamberto Leoni	NU	NW	NZ	NZ	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-		0	NS
			Jacky Ickx	-	-	-	-	NU	12	NU	NZ	-	-	-	-	-	-	-	-		0	32
			Bernard de Dryver	-	-	-	-	-	NZ	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-		0	NS
			Derek Daly	-	-	-	-	-	-	-	-	NZ	NU	-	DK	NU	10	8	6		1	20
			Nelson Piquet	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	NU	-	-	-	-	-		0	28
			Brett Lunger	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	13	-		0	22
	Sachs Racing		Harald Ertl	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	11	NU	NPK	NPK	-	-		0	30
1979																					Pkt.	Msc.	Pkt.	Msc.
1979	Team Ensign	Ford	Derek Daly	11	13	-	-	NZ	NZ	-	-	-	-	-	-	-	-	-			0	26	0	15