Elektrit Wilno
| ||
| Pełna nazwa |
Robotniczy Klub Sportowy Elektrit Wilno | |
|---|---|---|
| Przydomek |
Radiowcy | |
| Barwy |
| |
| Data założenia |
1936 | |
| Data rozwiązania |
1939 | |
| Liga |
nieaktualne | |
| Państwo | ||
| Adres |
ul. Szeptyckiego 16, Wilno | |
| Stadion |
Stadion na Górze Bouffałowej | |
| Prezes |
nieaktualne | |
| Trener |
nieaktualne | |
| ||
Elektrit Wilno – polski klub piłkarski z Wilna, założony w 1936, rozwiązany w 1939 roku.
Historia i opis klubu
Robotniczy Klub Sportowy Elektrit Wilno powstał w 1936 roku przy wileńskich zakładach radiotechnicznych Elektrit z inicjatywy pracowników fabryki. Oprócz sekcji piłkarskiej klub posiadał sekcję pływacką, która w 1938 roku zdobyła Mistrzostwo Wilna w piłce wodnej, oraz sekcję bokserską. Największym sukcesem sekcji piłkarskiej było zajęcie 5. miejsca w wileńskiej Klasie A w 1938 roku[1][2].
Sukcesy
- 5. miejsce w wileńskiej Klasie A (II poziom) – 1938
Stadion
Elektrit domowe mecze rozgrywał na stadionie na Górze Bouffałowej w Wilnie.
Sekcja bokserska
Zawodnikami sekcji bokserskiej klubu byli medaliści Mistrzostw Polski w 1939 roku Stanisław Lendzion i Józef Blum.
Przypisy
- ↑ * Jan Goksiński, Klubowa historia polskiej piłki nożnej do 1939 roku, tom II - kluby. Wyd. PZI Softena, Warszawa 2013, s. 52. ISBN 978-83-935604-1-7
- ↑ Elektrit-Radio, nr 1/15, styczeń 1939 r.