Elīza Tīruma
Tīruma w 2018 roku | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
21 sierpnia 1990 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trener |
Aivars Kalniņš, Pēteris Cīmanis | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Elīza Tīruma; po mężu Cauce (ur. 21 sierpnia 1990 w Siguldzie) – łotewska saneczkarka, dwukrotna brązowa medalistka igrzysk olimpijskich, trzykrotna medalistka mistrzostw świata, siedmiokrotna medalistka mistrzostw Europy.
Lata młodości
Tīruma pochodzi ze sportowej rodziny. Ma trzy siostry: Maiję, która również jest saneczkarką i brała udział w igrzyskach olimpijskich w 2002, 2006 i 2010[1], Solvitę, która jest instruktorem jazdy na nartach[2] oraz Martę, która także trenowała saneczkarstwo[3]. W dzieciństwie była członkinią grupy tanecznej "Dzimas", a także trenowała skok wzwyż i skok w dal[2]. Saneczkarstwo uprawia od 2006[4] i od tegoż roku jest członkinią kadry narodowej. Jest absolwentką gimnazjum sportowego w Murjāņi oraz liceum w Krimuldzie[4].
Kariera
W sezonie 2008/2009 zajęła 20. miejsce w klasyfikacji końcowej juniorskiego Pucharu Świata w jedynkach. W sezonie 2009/2010 była 13. w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata juniorów w jedynkach i 39. w Pucharze Świata w tej samej konkurencji. W 2010 uplasowała się na 4. pozycji w sztafecie i 14. w jedynkach na mistrzostwach świata juniorów. W sezonie 2010/2011 zajęła 23. miejsce w klasyfikacji końcowej PŚ, a w sezonie 2011/2012 rywalizację zakończyła na 14. pozycji. W 2012 była 12. w dwójkach na mistrzostwach świata do lat 23, 6. w sztafecie i 14. w jedynkach na mistrzostwach Europy oraz 24. w jedynkach na mistrzostwach świata. W sezonie 2012/2013 uplasowała się na 11. pozycji w klasyfikacji generalnej PŚ w jedynkach. W 2013 zajęła 4. miejsce w sztafecie i 7. w jedynkach na mistrzostwach Europy, a także była 3. w sztafecie i 10. w jedynkach na mistrzostwach świata.
W 2014 została srebrną medalistką mistrzostw Europy w sztafecie[5], a także była 7. w jedynkach[6]. W tym samym roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w jedynkach i sztafecie. W pierwszej konkurencji zajęła 12. miejsce z czasem 3:23,071 s[7][8], a w drugiej wywalczyła brązowy medal[9][10] z czasem 2:47,295 s[11], stając się w ten sposób pierwszą kobietą, która zdobyła medal zimowych igrzysk olimpijskich dla Łotwy po odzyskaniu niepodległości przez ten kraj[12]. Na mistrzostwach Europy w 2015 zdobyła brązowy medal w sztafecie[13][14] oraz zajęła 9. miejsce w jedynkach kobiet[15][16]. W 2016 wywalczyła wicemistrzostwo świata w sztafecie[17], a także zajęła 5. miejsce w jedynkach[18]. Ponadto została wicemistrzynią Europy w jedynkach[19][20] i sztafecie[21][22]. W 2017 roku zdobyła brązowy medal mistrzostw Europy w sztafecie[23], a także zajęła 6. miejsce w jedynkach[24].
W zawodach Pucharu Świata Estonka 17 razy stawała na podium w tym 2 razy zwyciężała (raz w konkurencji jedynek i raz w rywalizacji sztafet).
Po sezonie 2021/2022 zakończyła sportową karierę[25].
Życie osobiste
Zamężna z koszykarzem Robertsem Caucisem[26], którego poślubiła w 2015[27]. Para rozwiodła się w 2020 roku, a Elīza powróciła do nazwiska panieńskiego.
Osiągnięcia
Rok | Miejsce | Jedynki | Drużyna mieszana |
---|---|---|---|
2014 | Soczi | 12. | 3. |
2018 | Pjongczang | 16. | - |
2022 | Pekin | 8. | 3. |
Rok | Miejsce | Jedynki | Jedynki-sprint | Drużyna mieszana |
---|---|---|---|---|
2012 | Altenberg | 24. | nie rozgrywano | - |
2013 | Whistler | 10. | nie rozgrywano | 3. |
2015 | Sigulda | 13. | nie rozgrywano | 7. |
2016 | Königssee | 5. | 8. | 2. |
2017 | Igls | dnf | 13. | - |
2019 | Winterberg | 11. | 9. | - |
2020 | Soczi | 14. | 3. | - |
2021 | Königssee | 9. | 17. | - |
Rok | Miejsce | Jedynki | Drużyna mieszana |
---|---|---|---|
2012 | Paramonowo | 14. | 6. |
2013 | Oberhof | 7. | 4. |
2014 | Sigulda | 7. | 2. |
2015 | Soczi | 9. | 3. |
2016 | Altenberg | 2. | 2. |
2017 | Königssee | 6. | 3. |
2018 | Sigulda | 7. | - |
2019 | Oberhof | 11. | 3. |
2020 | Lillehammer | 10. | - |
2021 | Sigulda | 6. | 2. |
2022 | Sankt Moritz | 6. | - |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
2009/2010 | 39. |
2010/2011 | 23. |
2011/2012 | 14. |
2012/2013 | 11. |
2013/2014 | 15. |
2014/2015 | 7. |
2015/2016 | 7. |
2016/2017 | 11. |
2017/2018 | 13. |
2018/2019 | 8. |
2019/2020 | 9. |
2020/2021 | 6. |
2021/2022 | 5. |
Zbiorcze zestawienie podium w zawodach Pucharu Świata
Lokata | Jedynki | Jedynki – sprint | Sztafeta mieszana | Razem |
---|---|---|---|---|
1. miejsce | 1 | 0 | 1 | 2 |
2. miejsce | 1 | 0 | 6 | 7 |
3. miejsce | 2 | 0 | 6 | 8 |
Razem | 4 | 0 | 13 | 17 |
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - indywidualnie
Lp. | Data | Miejsce | Konkurencja | Lokata |
---|---|---|---|---|
1. | 14.02.2016 | Altenberg | jedynki | 2 |
2. | 25.01.2020 | Sigulda | jedynki | 3 |
3. | 22.02.2020 | Winterberg | jedynki | 1 |
4. | 19.12.2020 | Winterberg | jedynki | 3 |
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - drużynowo
Lp. | Data | Miejsce | Konkurencja | Lokata |
---|---|---|---|---|
1. | 01.03.2015 | Soczi | sztafeta mieszana | 3 |
2. | 29.11.2015 | Igls | sztafeta mieszana | 2 |
3. | 05.12.2015 | Lake Placid | sztafeta mieszana | 2 |
4. | 10.01.2016 | Sigulda | sztafeta mieszana | 2 |
5. | 14.02.2016 | Altenberg | sztafeta mieszana | 3 |
6. | 15.01.2017 | Sigulda | sztafeta mieszana | 3 |
7. | 05.02.2017 | Oberhof | sztafeta mieszana | 3 |
8. | 26.02.2017 | Altenberg | sztafeta mieszana | 2 |
9. | 14.01.2018 | Oberhof | sztafeta mieszana | 2 |
10. | 10.02.2019 | Oberhof | sztafeta mieszana | 3 |
11. | 23.02.2020 | Winterberg | sztafeta mieszana | 3 |
12. | 10.01.2021 | Sigulda | sztafeta mieszana | 2 |
13. | 02.02.2022 | Winterberg | sztafeta mieszana | 1 |
Przypisy
- ↑ Maija Tīruma. sports-reference.com. [dostęp 2014-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
- ↑ a b Aivars Pastalnieks. Spridzeklis Elīza. „Klubs”. 2/2012 (206), s. 65-68, 2012-02. ISSN 1407-1649. (łot.).
- ↑ Sportistes Elīzas Tīrumas 7 enerģijas avoti. kasjauns.lv, 2013-06-29. [dostęp 2014-06-06]. (łot.).
- ↑ a b Armands Sametis. Tūkstošdaļu mednieces. „SestDiena”, s. 40-43, 2014-01-03. (łot.).
- ↑ Gundars Galkins: Stafetes komanda Siguldā iegūst sudraba medaļas Eiropas čempionātā. lsm.lv, 2014-01-26. [dostęp 2014-06-06]. (łot.).
- ↑ Tīrumai septītā vieta Siguldā notikušajā Eiropas čempionātā. tvnet.lv, 2014-01-25. [dostęp 2014-06-06]. (łot.).
- ↑ Jānis Rubulis, Andris Vētra: Geizenbergerei zelts kamaniņās, Tīrumai 12. vieta, Zirne 18.. sportacentrs.com, 2014-02-11. [dostęp 2014-06-06]. (łot.).
- ↑ Luge at the 2014 Sochi Winter Games: Women's Singles. sports-reference.com. [dostęp 2014-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-06)]. (ang.).
- ↑ Mūsējiem vēl viena bronza!. tvnet.lv, 2014-02-13. [dostęp 2014-06-06]. (łot.).
- ↑ Otrā medaļa! Latvijas kamaniņu braucēji izcīna bronzu stafetē. kasjauns.lv, 2014-02-13. [dostęp 2014-06-06]. (łot.).
- ↑ Luge at the 2014 Sochi Winter Games: Mixed Team Relay. sports-reference.com. [dostęp 2014-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-06)]. (ang.).
- ↑ Elīza Tīruma - pirmā Latvijas sieviete, Ziemas OS medaļniece pēc neatkarības atjaunošanas!. sportacentrs.com, 2014-02-13. [dostęp 2014-06-06]. (łot.).
- ↑ Latvijas kamaniņu braucēji izcīna bronzas medaļas Eiropas čempionātā komandu stafetē. focus.lv, 2015-03-01. [dostęp 2015-03-15]. (łot.).
- ↑ Jānis Rubulis: Kamaniņu stafetes komanda izcīna Eiropas čempionāta bronzu. sportacentrs.com, 2015-03-01. [dostęp 2015-03-15]. (łot.).
- ↑ Elīza Tīruma izcīna 9.vietu 46.FIL Eiropas čempionātā. kamanas.lv, 2015-02-28. [dostęp 2015-03-15]. (łot.).
- ↑ Gatis Druvietis: Tīrumai 9. vieta Eiropas čempionātā, Zirne četrpadsmitā. sportacentrs.com, 2015-02-28. [dostęp 2015-03-15]. (łot.).
- ↑ Jānis Freimanis: Latvijai sudrabs stafetē pasaules čempionātā kamaniņu sportā. sportacentrs.com, 2016-01-31. [dostęp 2018-02-04]. (łot.).
- ↑ Kamaniņu braucēja Cauce gūst piekto vietu pasaules čempionātā. delfi.lv, 2016-01-30. [dostęp 2018-02-04]. (łot.).
- ↑ Tatjana Hüfner completes title collection with European Championship gold. fil-luge.org, 2016-02-14. [dostęp 2018-02-04]. (ang.).
- ↑ Kamaniņu braucēja Cauce izcīna Eiropas sudrabu. tvnet.lv, 2016-02-14. [dostęp 2018-02-04]. (łot.).
- ↑ German quartet wins in Altenberg to secure overall victory. fil-luge.org, 2016-02-14. [dostęp 2018-02-04]. (ang.).
- ↑ 47th FIL European Championships – Altenberg (GER), ECH Relay Result. fil-luge.org, 2016-02-14. [dostęp 2018-02-04]. (ang.).
- ↑ Jānis Bendziks: Latvijas kamaniņu braucēju izlase Eiropas čempionāta stafetē izcīna bronzas medaļas. delfi.lv, 2017-01-06. [dostęp 2018-02-04]. (łot.).
- ↑ Jānis Bendziks: Cauce Eiropas čempionātā izcīna sesto vietu; otro braucienu atceļ. delfi.lv, 2017-01-05. [dostęp 2018-02-04]. (łot.).
- ↑ Saneczkarstwo: najwyższy czas na rozpoczęcie nowego sezonu!. sport.poinformowani.pl. [dostęp 2022-12-06]. (pol.).
- ↑ Māsas Tīrumas. latvijassports.lv. [dostęp 2016-01-05]. (łot.).
- ↑ Apprecējusies olimpiskā medaļniece kamaniņu sportā Elīza Tīruma. delfi.lv, 2015-05-25. [dostęp 2016-01-05]. (łot.).
Bibliografia
- Eliza Cauce. fil-luge.org. [dostęp 2014-06-06]. (ang.).
- Elīza Tīruma. olimpiade.lv. [dostęp 2014-06-06]. (łot.).
- Elīza Tīruma. sports-reference.com. [dostęp 2014-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-27)]. (ang.).
- Elīza Cauce. lov.lv. [dostęp 2014-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-15)]. (łot.).
- Eliza TIRUMA. sochi2014.com. [dostęp 2014-06-06]. (ang.).