Eitan

Dane podstawowe
Państwo	Izrael
Producent	Israel Military Industries
Typ pojazdu	transporter opancerzony
Trakcja	kołowa 8x8
Załoga	3 załoga + 10 desant
Historia
Prototypy	2016
Produkcja	luty 2020
Dane techniczne
Silnik	silnik wysokoprężny o mocy 750 KM
Pancerz	modułowy wsparty o elektroniczny system obrony aktywnej Chec Durban
Długość	8 m
Szerokość	2,8–3 m
Wysokość	2,5–3 m
Masa	30-35 t
Osiągi
Prędkość	max. 90 km/h
Zasięg pojazdu	ok. 1000 km
Pokonywanie przeszkód
Rowy (szer.)	2 m
Ściany (wys.)	0,8 m
Kąt podjazdu	60%
Przechył boczny	30%
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1× karabin maszynowy kal. 7,62 mm 1× karabin maszynowy kal. 12,7 mm
Wyposażenie
możliwość zamontowania bezzałogowej wieży z automatyczną armatą kalibru 30 mm lub 40 mm
Użytkownicy
Izrael

Eitan (hebr. איתן) – izraelski kołowy transporter opancerzony zaprojektowany na potrzeby Sił Obronnych Izraela. W 2016 roku zaprezentowano pierwszy prototyp, a rozpoczęcie produkcji seryjnej rozpoczęto w 2020 roku. W służbie Sił Obronnych Izraela od 2023 roku

Eitan został przedstawiony jako następca używanego obecnie w izraelskiej armii zmodyfikowanego, amerykańskiego transportera M-113 Zelda, a także kołowy odpowiednik transportera gąsienicowego Namer.

Pomysł stworzenia pierwszego izraelskiego kołowego transportera piechoty pojawił się po operacji „Ochronny Brzeg” w Strefie Gazy w 2014 roku. Mianowicie, podczas bitwy o Szudżaję (dzielnica Gazy) dwa transportery M-113 Zelda ze względów technicznych zostały unieruchomione, a ich załogi zostały zaatakowane przez bojowników Hamasu. W rezultacie 13 izraelskich żołnierzy zginęło, a ciało jednego z nich zostało uprowadzone. W związku z tym, przedstawiciele armii postanowili zastąpić używaną dotychczas zmodyfikowaną, amerykańską konstrukcję M-113, nowym, lepiej opancerzonym transporterem z większymi możliwościami manewru w terenie zabudowanym^[1][2]. Armia rozważała zakup amerykańskiego Strykera, jednak jego konstrukcję uznano za nieodpowiadającą realiom izraelskim. Wobec tego postanowiono zaprojektować transporter, który miałby być produkowany przez krajowy przemysł zbrojeniowy w oparciu o izraelską technologię^[3].

Prototyp Eitana został zaprezentowany pierwszy raz w sierpniu 2016 roku na poligonie na Wzgórzach Golan przez przedstawicieli Ministerstwa Obrony Izraela, Wojsk Lądowych i firmy Israel Military Industries^[4]. Uznano, że ma być to najlepiej opancerzony transporter na świecie o wszechstronnym zastosowaniu w siłach zbrojnych^[1].

W sierpniu 2019 Ministerstwo Obrony Izraela podało, że pojazdy Eitan zostaną wyposażone w aktywny system obrony produkcji Elbit Systems – Chec Durban (hebr. חץ דורבן, ang. Iron Fist)^[5].

9 lutego 2020 roku Ministerstwo Obrony ogłosiło oficjalnie rozpoczęcie produkcji seryjnej transportera^[6].

W grudniu 2022 roku Siły Obronne Izraela podały, że system zamontowany na transporterze przeszedł pomyślnie serię testów poligonowych związanych z wykrywaniem i unieszkodliwianiem zagrożeń dla pojazdu^[7]. Rok później pierwsze transportery zostały przyjęte na służbę Brygady Nachal^[8].

Eitan ma układ kół 8 x 8. W skład załogi ma wejść dowódca, kierowca i strzelec. Dodatkowo transporter może zabrać 10 żołnierzy desantu, którzy mogą opuścić pojazd poprzez rampę umieszczoną z tyłu pojazdu lub poprzez włazy zlokalizowane na dachu. Członkowie załogi będą mieć własne włazy umożliwiające wejście i wyjście z transportera. Dodatkowo każdy z nich będzie miał zapewniony własny system monitorowania otoczenia i pozycjonowania^[9][10].

Załoga będzie miała do dyspozycji 10 kamer z trybami dziennym i nocnym, 34 komputery (5 będzie miało ekrany dotykowe)^[10].

Opancerzenie transportera składać się ma z systemów pasywnych i aktywnych, w tym z systemu obrony aktywnej firmy Elbit o nazwie Chec Durban, który działa w zakresie 360° w środowisku otwartym i miejskim dzięki czujnikom elektrooptycznym, radarom i systemom przeciwdziałania. Takie założenia mają sprawić, że opancerzenie pojazdu będzie spełniać wymogi STANAG 4569 na poziomie V+ z przodu oraz IV w pozostałych częściach. Kadłub Eitana ma kształt litery V, co ma na celu złagodzenie skutków wybuchu min lub improwizowanych ładunków wybuchowych^{[9][10][11][12]}. Pancerz ma w założeniu wytrzymać wybuch równoważny 10 kg TNT^[11].

Oprócz karabinów maszynowych kalibru 7,62 mm i 12,7 mm Eitan ma mieć możliwość zamontowania wieżyczki z bezzałogową automatyczną armatą kalibru 30 mm lub 40 mm. Ponadto, dzięki modułowej budowie transportera, w skład uzbrojenia może wejść automatyczny granatnik 40 mm, moździerz 60 mm, a także wyrzutnia pocisków Spike^{[13][9][3][11]}.

• Izrael – docelowym użytkownikiem transportera są Siły Obronne Izraela^[8]. Uznano, że w momencie, w którym armia będzie posiadać wystarczającą liczbę transporterów Eitan, żeby zastąpić M-113 Zelda, to transporter zostanie dopuszczony do sprzedaży na eksport^[3].

Pierwsze użycie bojowe Eitana miało miejsce podczas lądowej fazy operacji „Żelazne Miecze”. Według doniesień był on użyty przez żołnierzy Brygady Nachal podczas walk na wybrzeżu w okolicach kibucu Zikim^[14]. Transporter był również wykorzystywany przez izraelskie wojsko w Strefie Gazy^[15].