Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Eclectus (rodzaj)

Eclectus
Wagler, 1832[1]
Ilustracja
Samica barwnicy zwyczajnej (E. roratus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugi wschodnie

Podrodzina

papugi wschodnie

Plemię

Psittaculini

Rodzaj

Eclectus

Typ nomenklatoryczny

Psittacus grandis J.F. Gmelin, 1788 (= Psittacus roratus Statius Müller, 1776)

Synonimy
Gatunki

5 gatunków (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Eclectusrodzaj ptaków z podrodziny papug wschodnich (Psittaculinae) w obrębie rodziny papug wschodnich (Psittaculidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii, Indonezji, Papui-Nowej Gwinei i Wyspach Salomona[4].

Morfologia

Długość ciała 35–42 cm; masa ciała 355–615 g[4].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1832 roku niemiecki przyrodnik Johann Georg Wagler w artykule poświęconym przeglądowi systematycznemu rodzajów i gatunków rzędu papugowych, opublikowanym w czasopiśmie Abhandlungen der Mathematisch-Physicalischen Klasse der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) barwnica zwyczajna (E. roratus).

Etymologia

  • Eclectus: gr. κλεκτος eklektos „wybrany”, od εκλεκτοω eklektoō ‘być w separacji’[5].
  • Lorius (Larius): epitet gatunkowy Psittacus lory Linnaeus, 1758; malajska nazwa Lūri dla kolorowych lor[5][6]. Gatunek typowy: Psittacus (Larius) ceclanensis Boddaert, 1783 (= Psittacus roratus Statius Müller, 1776).
  • Polychlorus: epitet gatunkowy Psittacus polychloros Scopoli, 1786; gr. πολυ- polu- ‘dużo, więcej’; χλωρος khlōros ‘zielony’ (por. πολυχλωρος polukhlōros ‘ciemnożółty’)[7]. Gatunek typowy: Psittacus magnus J.F. Gmelin, 1788 (= Psittacus roratus Statius Müller, 1776).

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Uwagi

  1. Pisownia oryginalna.

Przypisy

  1. a b J.G. Wagler. Conspectus systematicus generum et specierum ex ordine Psittacorum, adjectis generum characteribus. „Abhandlungen der Mathematisch-Physicalischen Klasse der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften”. 1, s. 495, 1832. (łac.). 
  2. a b P. Boddaert: Table des planches enluminéez d’histoire naturelle de M. D'Aubenton: avec les denominations de M.M. de Buffon, Brisson, Edwards, Linnaeus et Latham, precedé d’une notice des principaux ouvrages zoologiques enluminés. Utrecht: 1783, s. 42. (fr.).
  3. P.L. Sclater. Notes on an unnamed parrot from the island of St. Domingo, now living in the Society’s Gardens; and on some other species of the same family. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 25, s. 226, 1857. (ang.). 
  4. a b S.M. Billerman, Old World Parrots (Psittaculidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI10.2173/bow.psitta4.01 [dostęp 2020-10-21] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  5. a b The Key to Scientific Names, Lorius [dostęp 2022-01-29].
  6. The Key to Scientific Names, lory [dostęp 2022-01-29].
  7. The Key to Scientific Names, Polychlorus [dostęp 2022-01-29].
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Psittaculini Vigors, 1825 (wersja: 2023-12-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-14].
  9. BirdLife International, Eclectus infectus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-10-21] (ang.).

Bibliografia

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).