Słusznie, że naukowcy dyskutują o archaizmach, których pełno np. w czeskim, który jest najbardziej zbliżony do pierwotnej polszczyzny. Ale takie same metody obowiązują w badanich nad innymi rodzinami języków, więc dlaczego przymiotnik hipotetyczny?!?!. Nie rozumiem.

Hipotetyczny, bo nie potwierdzony. Nie ma źródeł, nie wiemy, w jakiej formie istniał i czy w ogóle istniał biorąc pod uwagę hipotezy ligi bałto-słowiańskiej. Podobnie rzecz ma się także z tzw. językiem praindoeuropejskim - jedynie domyślamy się jego istnienia - zakładamy je, próbujemy go rekonstruować (choć równie dobrze może to być synteza) - brak środków naukowych, które mogłyby zweryfikować nasze twierdzenia w obu kwestiach. ----smyru 02:04, 21 sty 2003 (CET)[odpowiedz]

Nie ma wątpliwości, że język prasłowiański istniał. Poza tym język prasłowiański jest już zrekonstruowany, wydawany jest nawet Słownik prasłowiański. Są naukowe metody ustalania, jak wyglądały formy prasłowiańskie. Także ostrożność przebijająca z treści artykułu jest moim zdaniem zbyteczna. Boraczek 19:02, 25 gru 2004 (CET)[odpowiedz]

Rozumiem, że te połączenia, odpowiadające polskim szcz i żdż (štěkat - szczekać, štít - szczyt, droždí - drożdże), są wynikiem rozwoju prasłowiańskich šč i ždž, tak?--83.22.205.240 20:55, 30 wrz 2005 (CEST)[odpowiedz]

Uważam, że bardzo dobrym pomysłem byłoby stosowanie znaków Międzynarodowego Alfabetu Fonetycznego IPA. Trochę bez sensu uczyć się dodatkowego standardu zapisu specjalnie na okazję języków słowiańskich. Jeśli obecna forma zapisu jest naprawdę konieczna, to sugerowałbym oprócz niej dodać też odpowiedni kod IPA. Byłoby to bardzo pomocne.

Mnichau 00:17, 18 mar 2006 (CET)[odpowiedz]

Taka jest tradycja. Może to dlatego, że nie jest wystarczajaco znana. Poza tym np. dla mnie oznaczałoby to jeszcze więcej kwadracików. Jak Pan chce, to może dodatkowo powpisywać, żeby niektórym było wygodniej czytać. Objaśnienia są.

Przyda się też dodać znaki IPA do pomocy przy edycji. Obok polskich znaków, innych liter, cyrylicy itp. Wtedy będzie łatwiej ich używać.--BartekChom 20:59, 28 maja 2006 (CEST)

IPA niezbyt dobrze nadaje się do zapisu wymowy języków słowiańskich, głównie ze względu na brak liter dla afrykat. Dlatego slawiści zazwyczaj stosują odrębny Slawistyczny Alfabet Fonetyczny. Boraczek 17:25, 13 lip 2006 (CEST)[odpowiedz]

Dodawałem nawet, jak nie byłem w 100% pewny i zaznaczałem pytajnikiem. Mam nadzieję, że to do zaakceptowania. Jak ktoś wie na pewno, to proszę, żeby poprawił.--BartekChom 20:59, 28 maja 2006 (CEST)

Jak wyglądała prejotacja przed a? Ktoś ją właśnie usunął. Czyżby zaszła tylko w niektórych językach słowiańskich? A może w niektórych językach j przed a zanikło? Co z wyrazami (j)agnę, (j)azъ? BartekChom 15:38, 14 wrz 2006 (CEST)[odpowiedz]

cytat: "jery, czyli bardzo krótkie samogłoski o niewyraźnej wymowie," - bardzo "naukowe" stwierdzenie... Chociaż wypadałoby napisać, że jedna była tylnia, druga przednia - w angielskiej wersji są podane prawdopodobne brzmienia w IPA...

Według innego poglądu o jednym języku Słowian należy mówić aż do czasów Cyryla i Metodego, tj. do połowy IX wieku n.e. Język starocerkiewnosłowiański uznaje się wtedy za literacką postać najpóźniejszego języka prasłowiańskiego. Języka najstarszych zabytków słowiańskich nie można jednak utożsamiać z właściwym językiem prasłowiańskim, od którego różni się wieloma cechami.

Zgodnie z językoznawczą konwencją przedrostek pra- przysługuje jedynie językom rekonstruowanym (takim, które nie zostały zapisane). Dlatego stwierdzenie, że literacki język scs. jest postacią języka prasłowiańskiego, zawiera wewnętrzną sprzeczność. Postuluję usunięcie powyższego akapitu. Boraczek 17:49, 23 cze 2007 (CEST)[odpowiedz]

Po namyśle stwierdzam, że to drobne zastrzeżenie. Zresztą widziałem "łacina (język praromański)" w Językoznawstwie Tadeusza Milewskiego. Czy takie coś jest dopuszczalne, czy najpierw trzeba znaleźć źródła: Według innego poglądu o jednym języku Słowian należy mówić aż do czasów Cyryla i Metodego, tj. do połowy IX wieku n.e. Język staro-cerkiewno-słowiański uznaje się wtedy za literacką postać najpóźniejszego wspólnego języka słowiańskiego (Przedrostek pra- rezerwuje się niekiedy dla języków rekonstruowanych, czyli takich, dla których nie ma źródeł pisanych.). Języka najstarszych zabytków słowiańskich nie można jednak utożsamiać z właściwym językiem prasłowiańskim, od którego różni się wieloma cechami.

Co ciekawe, z angielskiej Wikipedii można się dowiedzieć, że najprawdopodobniej trzecia palatalizacja w rzeczywistości była pierwszą. Jak więc to faktycznie wyglądało? Pittmirg (dyskusja) 17:55, 27 lut 2008 (CET)[odpowiedz]

Oczywiście nie była. Bo scs. M.1p. otьcь (rezultat 3 palatalizacji), lecz W.1p. otьče (rezultat 1 palatalizacji). Jeśliby 3 była wcześniej, to byłoby otьce zamiast otьče.पाणिनि (dyskusja) 00:19, 3 wrz 2008 (CEST)[odpowiedz]

Ktoś podał, że we wschodniosłowiańskich było jednak TelT > TeleT. Ale zdecydowanie jest "mołoko". Warto to dokładniej wyjaśnić. BartekChom (dyskusja) 23:53, 9 lip 2008 (CEST)[odpowiedz]

We wschodniosłowiańskich było TelT > TolT zza osobliwego (bardzo twardego) charakteru wschodniosłowiańskiego ł. A po TelT > TołT TołT>TołoT.पाणिनि (dyskusja) 00:11, 3 wrz 2008 (CEST)[odpowiedz]

Ponadto te głoski wymieniały się np. przy zmianie akcentu: zametą – zamětają ? > pol. zamiotę – zamiatam vyrobją – vyrabjają > pol. wyrobię – wyrabiam vytьną – vytinają > pol. wytnę – wycinam nadъmą – nadymają > pol. nadmę – nadymam

Coś ich nie widać.

Co za bezmózg wkleił od czapy część zdania usuniętego z artykułu ą?? Po pierwsze pisz co usuwasz i skąd przenosisz. Po drugie jeżeli wyciąłeś skądś pół zdania, to zadaj sobie odrobinę trudu, by przynajmniej uzupełnić jego początek, tak by miało sens, jeżeli nie masz pojęcia o temacie, który sobie dowolnie przenosisz pomiędzy artykułami, to przynajmniej zdanie zacznij wielką literą i poproś, by ktoś uzupełnił jego początek. Po trzecie, nie "doklejaj" bezsensownie do zdania, które nie dotyczy danej materii.

prasłowiańskie wyrazy zaczynające się na samogłoskę nosową zostały poprzedzone przydechowym "w", np. *ǫžь → wąż, *ǫgorjь → węgorz (bo utożsamiany z wężem), *ǫglь → węgiel, *ǫgrija, scs. Ǫgri (Ѫгри) → Węgrzy (Onogurowie), *ǫtorъba → wątroba, ǫpyrь (ѫпырь) lub *ǫpirь → wampir (staropolskie wąpierz, porównaj rutenizm upiór), *ǫzъkъ → wąski, *ǫtorъ → wątor^[1], scs. ǫsъ (ѫсъ) → wąsy, psł. ǫda, scs. ǫda (ѫда), ǫdica (ѫдица) → wądka, wędka, węda^[2], psł. dial. *ǫdidlo → wędzidło, *ǫchati → wąchać, *ǫgъlъ → węgieł, scs. ǫzlъ (ѫзлъ) → węzeł, ps. *ǫdolъ → wądół, *ǫvozъ → wąwóz, *ǫgrъ → wągier.

--Nietzsche (dyskusja) 23:48, 23 gru 2013 (CET)[odpowiedz]

Paweł Ziemian (dyskusja) 18:48, 25 gru 2013 (CET)[odpowiedz]

W kazdym jezyku np. nieslowianskim oznacza stwierdzenie miekkie albo twarde co innego. Dobrze byloby to wyjasnic, co ma sie na mysli. Poza tym czasami brakuje przykladow, zeby mozna bylo sobie wyobrazic, o co dokladnie chodzi, choc artykul ma ich duzo i to jest plus. I niektore znaki, ktorych nie ma w jezyku polskim, powinny byc lepiej opisane, bo co ja wiem z tego, ze znak ten oznacza ten w jezyku polskim, jak nie wiem, co ten pierwszy znak oznacza i jak sie go wymawia. Najlepiej byloby wprowadzic nagrania glosowe jako przyklady. 2A02:3100:9D58:A100:1962:B31B:241C:A583 (dyskusja) 05:28, 12 wrz 2024 (CEST)[odpowiedz]