Droga międzynarodowa E83 (Polska)
| |
| Początek drogi | |
|---|---|
| Koniec drogi | |
| Województwa |
jeleniogórskie, |
Droga międzynarodowa E83 – byłe oznaczenie drogi w Polsce w latach 1962–1985, prowadzącej od Jeleniej Góry do Grudziądza.
Na odcinku Jelenia Góra – Świebodzice wraz z drogami
- Świebodzice – Wałbrzych
- Wałbrzych – Nowa Ruda – Kłodzko
- Kłodzko – Międzylesie – granica państwa (droga państwowa nr 41)
miała nazwę Łuk Sudecki[1].
Droga E83 była tożsamą z trasą europejską E83 o przebiegu: Jelenia Góra – Wrocław – Poznań – Świecie – Grudziądz[2].
Na przełomie lat 70. i 80. XX w. wdrożono nowy system numeracji. Za następcę E83 można uznać E261, o niemal identycznym przebiegu – zamiast do Jeleniej Góry została skrócona do Wrocławia, zaś na północy do miejscowości Nowe Marzy. W lutym 1986 roku[3] Polska przyjęła nowy system numeracji dróg krajowych, a trasy europejskie otrzymały numery krajowe używane zamiennie (równolegle) z międzynarodowymi. Trasa E261 otrzymała numer 5, który co do podstawowej zasady obowiązuje do dziś.
Obecnie polski odcinek posiada następujące oznaczenia krajowe:
| Numer | Przebieg |
|---|---|
| 91 / 5 | |
| 5 |
|
| S5 |
|
| 35 | Bielany Wrocławskie – Świdnica – Świebodzice |
| 34 | Świebodzice – Dobromierz |
| 3 | Dobromierz – Bolków – Jelenia Góra |
Historyczny przebieg E83
- województwo jeleniogórskie
- województwo wałbrzyskie
- województwo wrocławskie
- województwo leszczyńskie
- województwo poznańskie
- województwo bydgoskie
Przebieg w Poznaniu
- ul. Głogowska – ul. Hetmańska – most Przemysła I – ul. Hetmańska – ul. Ludwika Zamenhofa – rondo Rataje – ul. Ludwika Zamenhofa – rondo Śródka – ul. Podwale – ul. Zawady – ul. Główna – ul. Gnieźnieńska
Przebieg we Wrocławiu
- lata 70.[8] – 1985:
odcinek wspólny z drogą międzynarodową E12
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Do około 1974 roku trasa była wytyczona z Poznania wspólnym odcinkiem z drogą międzynarodową E8 do Kostrzyna, gdzie odchodziła w stronę Łubowa i dalej do Gniezna[4].
- ↑ Do lat 70. obowiązywały oznaczenia dróg państwowych nr 19 i 47. W latach 70. zostały one przemianowane na drogę międzynarodową T81; numer ten obowiązywał do 1985 roku.
Przypisy
- ↑ Mapa samochodowo-krajoznawcza województwa wrocławskiego 1:500 000, wyd. III, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.
- ↑ Deklaracja w sprawie budowy głównych tras międzynarodowych, Genewa 1950.
- ↑ Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)
- ↑ Plan Poznania, wyd. szóste, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1971.
- ↑ Zarządzenie Ministra Komunikacji z dnia 18 stycznia 1972 r. w sprawie dopuszczenia do ruchu na drogach publicznych niektórych ciężkich pojazdów. (M.P. z 1972 r. nr 10, poz. 75).
- ↑ Poznań, wyd. 13, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, Warszawa 1978 [dostęp 2022-01-29].
- ↑ Poznań, wyd. 2, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, Warszawa 1980 [dostęp 2022-01-29].
- ↑ Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000. Wyd. jedenaste. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.
Bibliografia
- Atlas samochodowy Polski 1:500 000, wydanie IV, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1965, Warszawa
- Samochodowy atlas Polski 1:500 000, wydanie V, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979, Warszawa (ISBN 83-7000-017-7)
- Samochodowy atlas Polski 1:500 000, wydanie IX, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1984, Warszawa
- Mapa samochodowa Polski 1:700 000, wydanie XXVII, Dom Wydawniczy PWN, 2016 (ISBN 978-83-7705-942-5)
