Doniec
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Rzeka | |
Długość | 1053 km |
Powierzchnia zlewni |
98 900 km² |
Średni przepływ |
159 m3/s m³/s |
Źródło | |
Miejsce | Wyżyna Środkoworosyjska |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Don |
Miejsce | |
Współrzędne | |
Mapa | |
Doniec i Don | |
Położenie na mapie Europy |
Doniec[1] (ros. Северский Донец, Siewierskij Doniec; ukr. Сіверський Донець, Siwerśkyj Doneć) – rzeka w Rosji i na Ukrainie, prawy (najdłuższy) dopływ Donu o długości 1053 km i powierzchni dorzecza 98 900 km²[2].
Hydrologia
Rzeka wypływa ze źródeł na południowych zboczach Wyżyny Środkoworosyjskiej, płynie skrajem Wyżyny Donieckiej, a do Donu uchodzi na południe od miejscowości Ust'-Donieck.
Główne dopływy:
- lewe: Korocza, Wołczja, Biełyj Burłuk, Oskoł, Krasnaja, Ajdar, Jewsuh, Derkuł, Głubokaja, Kalitwa, Gniłaja;
- prawe: Bachmutka, Uda, Mża, Bereka, Kazennyj Toreć, Kundriuczja.
Doniec jest żeglowny na odcinku 220 km od ujścia (do Kamieńska Szachtyńskiego). W górnym biegu rzeki znajduje się Zbiornik Pieczenieski. Doniec zaopatruje w wodę Charków i Zagłębie Donieckie (poprzez Kanał Doniec-Donbas).
Miejscowości i obiekty
Ważniejsze miejscowości nad Dońcem: Biełgorod, Czuhujew, Izjum, Lisiczańsk, Rubieżnoje, Siewierodonieck, Szczastia, Donieck, Kamieńsk Szachtyński, Biełaja Kalitwa.
Nad Dońcem znajduje się zespół pomnikowy na górze Kremeneć.
Przypisy
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 348. ISBN 978-83-254-1988-2.
- ↑ Doniec, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-06-20] .