Dionizy Mniewski
| Dyonizy Mniewski, portret - miniatura z około 1800 roku | |
| |
 Ogończyk | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1750 |
| Data śmierci |
przed lipcem 1807 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Dionizy Mniewski herbu Ogończyk (ur. w 1750 w Radoszewiczach, zm. przed lipcem 1807) – rotmistrz kujawski w konfederacji barskiej, rotmistrz Kawalerii Narodowej w latach 1783–1790, generał major ziemiański województwa kujawskiego[1], kasztelan brzeskokujawski w latach 1790-1807[2], poseł brzeskokujawski na sejmy 1782 i 1786 roku, emfiteutyczny starosta brzeskokujawski w 1783 roku[3].
Sędzia sejmowy ze stanu rycerskiego w 1782 roku[4]. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[5]. W 1794 był przywódcą powstania kościuszkowskiego na Kujawach. W latach 1795–1796 był przewodniczącym Deputacji Polskiej w Paryżu[6].
W 1791 roku odznaczony Orderem Orła Białego, w 1783 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[7].
Przypisy
- ↑ Antoni Trębicki Opisanie Sejmu ekstraordynaryjnego podziałowego roku 1793 w Grodnie. O rewolucji roku 1794, opracował i wstępem poprzedził Jerzy Kowecki, Warszawa 1967, s. 563.
- ↑ Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Mikulski i Wojciech Stanek przy współudziale Zbigniewa Górskiego i Ryszarda Kabacińskiego. Kórnik 1990, s. 250.
- ↑ Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Wojsko koronne. Sztaby i kawaleria, Kraków 2002, s. 99.
- ↑ Actum in Curia Regia Varsaviensi Die Decima Octava Mensis Octobris Anno [...] Millesimo Septingentesimo Octauagesimo Secundo, [Warszawa], [1782], [b.n.s]
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 311.
- ↑ Janusz Tazbir: Słownik Biograficzny. W: Historia Polski i Świata. T. 6.: Historia Polski – Polska 1586-1831. Mediasat Group S.A. dla Gazety Wyborczej, 2007, s. 586. ISBN 978-84-9819-813-3.
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 255.