Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Dieter Thoma

Dieter Thoma
Ilustracja
Dieter Thoma (2005)
Data i miejsce urodzenia

19 października 1969
Hinterzarten

Klub

SC Hinterzarten

Wzrost

178 cm

Debiut w PŚ

30 grudnia 1985 w Oberstdorfie (71. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

1 stycznia 1986 w Garmisch-Partenkirchen (11. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

12 grudnia 1987 w Lake Placid (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

3 grudnia 1988 w Thunder Bay

Rekord życiowy

211,0 m na Velikance w Planicy (23 marca 1997)[1][2][a]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złoto Lillehammer 1994 skoki narciarskie
(drużynowo)
srebro Nagano 1998 skoki narciarskie
(drużynowo)
brąz Lillehammer 1994 skoki narciarskie
(skocznia normalna)
Mistrzostwa świata
złoto Ramsau 1999 drużynowo
srebro Thunder Bay 1995 drużynowo
srebro Trondheim 1997 duża skocznia
brąz Val di Fiemme 1991 drużynowo
brąz Trondheim 1997 drużynowo
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Vikersund 1990
brąz Oberstdorf 1998
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Lake Placid 1986 druż.
srebro Asiago 1987 druż.
brąz Asiago 1987 ind.
Inne nagrody
Puchar świata w skokach
2. miejsce
1996/1997
3. miejsce
1988/1989
3. miejsce
1990/1991
Turniej Czterech Skoczni
złoto 1. miejsce
1989/1990
brąz 3. miejsce
1990/1991
brąz 3. miejsce
1996/1997
Puchar KOP
złoto 1. miejsce
1989/1990
Multimedia w Wikimedia Commons

Dieter Thoma (ur. 19 października 1969 w Hinterzarten) – niemiecki skoczek narciarski, trzykrotny medalista olimpijski, pięciokrotny medalista mistrzostw świata, dwukrotny medalista mistrzostw świata w lotach, trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów, zwycięzca 38. Turnieju Czterech Skoczni oraz zdobywca Pucharu KOP.

Kariera

Dieter Thoma pochodził z rodziny o tradycjach narciarskich. Jego dziadek, Albert, był instruktorem i trenerem, ojciec, Franz, biegaczem narciarskim, a wuj, Georg Thoma, był mistrzem olimpijskim i mistrzem świata w kombinacji norweskiej[3]. Thoma zaczął skakać w 1975, a w 1985 został powołany do reprezentacji.

W Pucharze Świata zadebiutował 30 grudnia 1985 w pierwszym konkursie 34. edycji Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie, zajmując 71. miejsce. Dwa dni później, podczas konkursu w Garmisch-Partenkirchen, zdobył swoje pierwsze punkty, zajmując 11. miejsce. 13 lutego 1986 osiągnął swój pierwszy sukces w karierze, wspólnie z kolegami zdobywając złoty medal w konkursie drużynowym na mistrzostwach świata juniorów w Lake Placid. W 1987 na mistrzostwach świata juniorów w Asiago zdobył dwa medale: srebrny drużynowo i brązowy indywidualnie - wyprzedzili go jedynie Ari-Pekka Nikkola oraz Mike Arnold. Tydzień później wziął udział w mistrzostwach świata w Oberstdorfie, zajmując 49. miejsce na normalnej skoczni, 20. na skoczni dużej i 6. w konkursie drużynowym.

Na początku sezonu 1987/1988, 12 grudnia 1987, wywalczył swoje pierwsze podium, zajmując drugie miejsce w Lake Placid. Siódme miejsce w Oberstdorfie, piąte w Ga-Pa i ósme w Innsbrucku dawały mu wysoką pozycję w klasyfikacji 36. Turnieju Czterech Skoczni. Jednak w ostatnim konkursie, 6 stycznia 1988 w Bischofshofen, Thoma zajął dopiero 96. miejsce, tracąc szanse na wysokie miejsce w TCS. Wystartował także w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni podczas igrzysk olimpijskich w Calgary w 1988, zajmując 55. miejsce. Sezon 1988/1989 przyniósł mu pierwsze zwycięstwo w karierze. Odniósł je już w pierwszym konkursie, 3 grudnia 1988 w Thunder Bay. Później jeszcze trzykrotnie stawał na podium, co dało mu trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ. Był także czwarty w 37. Turnieju Czterech Skoczni. Na mistrzostwach świata w Lahti w 1989 był czternasty na normalnej skoczni, na dużej zajął 28. miejsce, a w konkursie drużynowym reprezentanci RFN z Thomą w składzie zajęli ósme miejsce.

Sezon 1989/1990 zakończył na czwartej pozycji w klasyfikacji generalnej. Wygrał w Oberstdorfie, był piąty w Garmisch-Partenkirchen, szósty w Innsbrucku i drugi w Bischofshofen, co dało mu zwycięstwo w klasyfikacji końcowej 38. edycji Turnieju Czterech Skoczni. Zwyciężył także na mistrzostwach świata w lotach w Vikersund w 1990, wyprzedzając Mattiego Nykänena i Jensa Weißfloga. Łącznie pięciokrotnie stawał na podium zawodów PŚ w tym sezonie, trzykrotnie zwyciężając i dwa razy zajmując drugie miejsce. Ponownie trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej zajął w sezonie 1990/1991. Trzeci był także 39. Turnieju Czterech Skoczni, choć w jego trakcie tylko raz stanął na podium (3. miejsce w Innsbrucku). Mistrzostwa świata w Val di Fiemme w 1991 przyniosły mu kolejny medal. W konkursie drużynowym wspólnie z Heiko Hungerem, André Kiesewetterem i Jensem Weißflogiem wywalczył brązowy medal. Indywidualnie zajął 21. miejsce na dużej oraz 35. miejsce na dużej skoczni.

W kolejnych sezonach Thoma prezentował słabszą formę. Trzecie miejsce w Murau, wywalczone 9 stycznia 1994, było jego pierwszym podium od zakończenia sezonu 1990/1991. W międzyczasie wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 i mistrzostwach świata w Falun w 1993, jednak na obu tych imprezach zajmował odległe miejsca. Miesiąc po zajęciu trzeciego miejsca w Murau Thoma wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer. Po pierwszej serii olimpijskiego konkursu na normalnej skoczni zajmował siódme miejsce dzięki skokowi na 98,5 m i tracił 13 punktów do lidera – Espena Bredesena – oraz 7 punktów do zajmującego trzecie miejsce Noriakiego Kasai. Odległość 102,5 m uzyskana przez Niemca w drugiej kolejce pozwoliła mu awansować na trzecie miejsce, za Bredesenem i Lassem Ottesenem. W walce o brązowy medal Thoma pokonał swego rodaka, Jensa Weißfloga, o zaledwie pół punktu. W konkursie na dużej skoczni zajął piętnaste miejsce. W rywalizacji drużynowej wraz z Hansjörgiem Jäkle, Christofem Duffnerem i Weißflogiem zdobył złoty medal. W klasyfikacji generalnej sezonu 1993/1994 zajął 11. miejsce.

W sezonie 1994/1995 indywidualnie dwukrotnie stawał na trzecim stopniu zawodów Pucharu Świata. Te wyniki przełożyły się na odbywające się w marcu 1995 mistrzostwa świata w Thunder Bay, gdzie był dwunasty na normalnej skoczni, a na dużym obiekcie zajął 33. miejsce. Mimo to w konkursie drużynowym razem z Weißflogiem, Jäklem i Gerdem Siegmundem wywalczył srebrny medal. Złoty medal zdobyli Finowie, do których Niemcy stracili zaledwie 6,5 punktu.

Kolejne sukcesy przyszły w sezonie 1996/1997. Thoma wygrał pierwsze zawody tego sezonu – 30 listopada 1996 w Lillehammer. Wygrał także w Oberstdorfie i Bischofshofen, zaś w Ga-Pa był ósmy, a w Innsbrucku dziewiąty, co wystarczyło do zajęcia trzeciego miejsca w klasyfikacji końcowej 45. Turnieju Czterech Skoczni za Primožem Peterką i Andreasem Goldbergerem. Podczas mistrzostw świata w Trondheim w 1997 zdobył srebrny medal w konkursie indywidualnym na dużej skoczni – wyprzedził go tylko Masahiko Harada, natomiast trzecie miejsce z wyraźną stratą zajął Sylvain Freiholz. Na normalnej skoczni zajął 22. miejsce, jednak w konkursie drużynowym wraz z Jäklem, Duffnerem i Martinem Schmittem zdobył kolejny medal, tym razem brązowy. Łącznie w tym sezonie dziewięciokrotnie stawał na podium zawodów PŚ, czterokrotnie zwyciężał, cztery razy był drugi i raz trzeci, co dało mu drugie miejsce w klasyfikacji generalnej. W tym samym roku na zawodach w Planicy ustanowił swój rekord życiowy skokiem na 211 metrów. Skoczył jeszcze dalej, osiągając 213 metrów (więcej niż ówczesny rekord świata), ale skoku tego nie ustał.

Dobre wyniki uzyskiwał także w sezonie 1997/1998, który również zaczął się od zwycięstwa, będącego równocześnie ostatnim w jego karierze. W Turnieju Czterech Skoczni zajął tym razem szóste miejsce. Niedługo później wystartował na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie, gdzie zdobył brązowy medal. Lepsi okazali się tylko Kazuyoshi Funaki oraz Sven Hannawald. W lutym 1998 Thoma wystartował na igrzyskach w Nagano, zajmując 13. miejsce na normalnej skoczni i 12. na dużym obiekcie. W konkursie drużynowym Niemcy w składzie Hannawald, Schmitt, Jäkle i Thoma zdobyli srebrny medal. W klasyfikacji generalnej tego sezonu zajął ósme miejsce.

Mistrzostwa świata w Ramsau w 1999 były ostatnią dużą imprezą w jego karierze. W indywidualnych startach był ósmy na dużej skoczni i szesnasty na normalnym obiekcie. Ponadto razem z Hannawaldem, Duffnerem i Schmittem zdobył złoty medal w konkursie drużynowym; przewaga Niemców nad drugimi w konkursie Japończykami wyniosła zaledwie 1,9 punktu. Ostatni raz na podium zawodów Pucharu Świata stanął 23 stycznia 1999 w Sapporo, gdzie zajął trzecie miejsce. Ostatni oficjalny występ zaliczył 19 marca 1999 w Planicy, gdzie zajął 14. miejsce. W klasyfikacji końcowej swego ostatniego sezonu w Pucharze Świata zajął 10. miejsce.

Emerytura

Swój ostatni skok oddał na skoczni w Garmisch-Partenkirchen. 31 grudnia 1999, 4 sekundy przed północą, odepchnął się od belki startowej, wylądował już w nowym, 2000 roku[4].

Po zakończeniu kariery zajął się komentowaniem skoków. W latach 2000–2007 był ekspertem telewizji RTL, po czym rozpoczął pracę dla innej niemieckiej stacji, ARD. Oprócz tego były skoczek prowadzi firmę THOMA Sportevents. Prywatnie skoczek od 1995 do 2001 roku był mężem Manueli, którą poznał trzy lata wcześniej podczas konferencji prasowej. Z tego związku mają dwoje dzieci[3].

Igrzyska olimpijskie

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
55. 14 lutego 1988 Kanada Calgary Skocznia normalna indywidualnie 154,1 pkt 75,0 pkt Finlandia Matti Nykänen
27. 9 lutego 1992 Francja Albertville Skocznia normalna indywidualnie 189,4 pkt 33,4 pkt Austria Ernst Vettori
5. 14 lutego 1992 Francja Albertville Skocznia duża drużynowo[b] 544,6 pkt 99,8 pkt  Finlandia
39. 16 lutego 1992 Francja Albertville Skocznia duża indywidualnie 132,6 pkt 106,9 pkt Finlandia Toni Nieminen
15. 20 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Skocznia duża indywidualnie 192,7 pkt 81,8 pkt Niemcy Jens Weißflog
1. 22 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Skocznia duża drużynowo[c] 970,1 pkt –
3. 25 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Skocznia normalna indywidualnie 260,5 pkt 21,5 pkt Norwegia Espen Bredesen
13. 11 lutego 1998 Japonia Nagano Skocznia normalna indywidualnie 208,4 pkt 26,0 pkt Finlandia Jani Soininen
12. 15 lutego 1998 Japonia Nagano Skocznia duża indywidualnie 235,6 pkt 36,7 pkt Japonia Kazuyoshi Funaki
2. 16 lutego 1998 Japonia Nagano Skocznia duża drużynowo[d] 897,4 pkt 35,6 pkt  Japonia

Mistrzostwa świata

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
20. 15 lutego 1987 Oberstdorf Skocznia duża indywidualnie 190,3 pkt 25,7 pkt Austria Andreas Felder
6. 17 lutego 1987 Oberstdorf Skocznia duża drużynowo[e] 575,3 pkt 58,8 pkt  Finlandia
49. 20 lutego 1987 Oberstdorf Skocznia normalna indywidualnie 179,6 pkt 44,8 pkt Czechosłowacja Jiří Parma
28. 20 lutego 1989 Finlandia Lahti Skocznia duża indywidualnie 157,0 pkt 61,5 pkt Finlandia Jari Puikkonen
8. 22 lutego 1989 Finlandia Lahti Skocznia duża drużynowo[f] 546,0 pkt 99,0 pkt  Finlandia
14. 26 lutego 1989 Finlandia Lahti Skocznia normalna indywidualnie 99,4 pkt 15,1 pkt Jens Weißflog
21. 10 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Skocznia duża indywidualnie 169,9 pkt 47,6 pkt Franci Petek
3. 14 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Skocznia duża drużynowo[g] 549,4 pkt 18,2 pkt  Austria
35. 16 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Skocznia normalna indywidualnie 171,6 pkt 51,3 pkt Austria Heinz Kuttin
20. 21 lutego 1993 Szwecja Falun Skocznia duża indywidualnie 72,2 pkt 169,2 pkt Norwegia Espen Bredesen
11. 23 lutego 1993 Szwecja Falun Skocznia duża drużynowo[h] 632,2 pkt 189,3 pkt  Norwegia
12. 12 marca 1995 Kanada Thunder Bay Skocznia normalna indywidualnie 213,0 pkt 53,0 pkt Japonia Takanobu Okabe
2. 16 marca 1995 Kanada Thunder Bay Skocznia duża drużynowo[i] 882,5 pkt 6,5 pkt  Finlandia
33. 18 marca 1995 Kanada Thunder Bay Skocznia duża indywidualnie 120,0 pkt 152,6 pkt Norwegia Tommy Ingebrigtsen
22. 22 lutego 1997 Norwegia Trondheim Skocznia normalna indywidualnie 233,0 pkt 30,5 pkt Finlandia Janne Ahonen
3. 27 lutego 1997 Norwegia Trondheim Skocznia duża drużynowo[j] 845,6 pkt 109,7 pkt  Finlandia
2. 1 marca 1997 Norwegia Trondheim Skocznia duża indywidualnie 245,0 pkt 7,1 pkt Japonia Masahiko Harada
8. 21 lutego 1999 Austria Ramsau Skocznia duża indywidualnie 237,6 pkt 25,8 pkt Niemcy Martin Schmitt
1. 23 lutego 1999 Austria Ramsau Skocznia duża drużynowo[k] 988,9 pkt –
16. 26 lutego 1999 Austria Ramsau Skocznia normalna indywidualnie 221,0 pkt 34,0 pkt Japonia Kazuyoshi Funaki

Mistrzostwa świata w lotach

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
1. 25 lutego 1990 Norwegia Vikersund Loty indywidualnie 357,7 pkt –
3. 25 stycznia 1998 Niemcy Oberstdorf Loty indywidualnie 749,9 pkt 26,5 pkt Japonia Kazuyoshi Funaki

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
1. 13 lutego 1986 Stany Zjednoczone Lake Placid Skocznia normalna drużynowo[l] 633,6 pkt –
6. 16 lutego 1986 Stany Zjednoczone Lake Placid Skocznia normalna indywidualnie 208,0 pkt 23,3 pkt Włochy Virginio Lunardi
3. 7 lutego 1987 Włochy Asiago Skocznia normalna indywidualnie 211,3 pkt 17,5 pkt Finlandia Ari-Pekka Nikkola
2. 9 lutego 1987 Włochy Asiago Skocznia normalna drużynowo[m] 587,1 pkt 27,3 pkt  NRD

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[5]
1985/1986 58.
1987/1988 15.
1988/1989 3.
1989/1990 4.
1990/1991 3.
1991/1992 41.
1992/1993 42.
1993/1994 11.
1994/1995 18.
1995/1996 25.
1996/1997 2.
1997/1998 8.
1998/1999 10.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr Data Miejscowość Skocznia Nota Pozycja Strata Zwycięzca
1. 12 grudnia 1987 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-114 199,1 pkt 2. 14,0 pkt Pavel Ploc
2. 3 grudnia 1988 Kanada Thunder Bay Normal Thunder 221,6 pkt 1. –
3. 4 grudnia 1988 Kanada Thunder Bay Big Thunder 230,5 pkt 3. 4,5 pkt Risto Laakkonen
4. 17 grudnia 1988 Japonia Sapporo Miyanomori 204,4 pkt 2. 15,3 pkt Matti Nykänen
5. 30 grudnia 1988 Oberstdorf Schattenbergschanze 219,5 pkt 1. –
6. 3 grudnia 1989 Kanada Thunder Bay Big Thunder 224,0 pkt 1. –
7. 28 grudnia 1989 Oberstdorf Schattenbergschanze 215,0 pkt 1. –
8. 6 stycznia 1990 Austria Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze 222,0 pkt 2. 5,0 pkt František Jež
9. 12 stycznia 1990 Czechosłowacja Harrachov Čerťák K-120 222,5 pkt 1. –
10. 25 marca 1990 Planica Bloudkova Velikanka 221,0 pkt 2. 5,0 pkt Ari-Pekka Nikkola
11. 8 grudnia 1990 Kanada Thunder Bay Normal Thunder 216,4 pkt 2. 8,3 pkt Andreas Felder
12. 15 grudnia 1990 Japonia Sapporo Miyanomori 209,8 pkt 2. 5,0 pkt André Kiesewetter
13. 16 grudnia 1990 Japonia Sapporo Ōkurayama 201,8 pkt 1. –
14. 4 stycznia 1991 Austria Innsbruck Bergisel 210,8 pkt 3. 10,8 pkt Ari-Pekka Nikkola
15. 12 stycznia 1991 Niemcy Oberhof Hans-Renner-Schanze 233,5 pkt 1. –
16. 3 marca 1991 Finlandia Lahti Salpausselkä K-114 211,3 pkt 3. 3,6 pkt Andreas Felder
17. 10 marca 1991 Szwecja Falun Lugnet K-115 220,1 pkt 2. 4,3 pkt Mikael Martinsson
18. 24 marca 1991 Planica Velikanka 354,0 pkt 3. 1,0 pkt Ralf Gebstedt
19. 9 stycznia 1994 Austria Murau Hans-Walland-Großschanze 208,4 pkt 3. 5,8 pkt Noriaki Kasai
20. 6 stycznia 1995 Austria Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze 248,4 pkt 3. 12,9 pkt Andreas Goldberger
21. 8 stycznia 1995 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze 228,3 pkt 3. 22,4 pkt Andreas Goldberger
22. 30 listopada 1996 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 263,3 pkt 1. –
23. 1 grudnia 1996 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 261,8 pkt 3. 5,8 pkt Kristian Brenden
24. 29 grudnia 1996 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze 253,0 pkt 1. –
25. 6 stycznia 1997 Austria Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze 250,4 pkt 1. –
26. 11 stycznia 1997 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze 247,3 pkt 2. 5,2 pkt Primož Peterka
27. 19 stycznia 1997 Japonia Sapporo Ōkurayama 263,3 pkt 1. –
28. 1 lutego 1997 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze 231,4 pkt 2. 6,3 pkt Martin Höllwarth
29. 2 lutego 1997 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze 116,5 pkt 2. 5,5 pkt Hiroya Saitō
30. 13 marca 1997 Szwecja Falun Lugnet K-115 188,3 pkt 2. 13,1 pkt Primož Peterka
31. 29 listopada 1997 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 247,9 pkt 1. –
32. 30 listopada 1997 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 241,3 pkt 3. 6,7 pkt Jani Soininen
33. 8 grudnia 1997 Austria Villach Villacher Alpenarena 244,0 pkt 2. 2,0 pkt Masahiko Harada
34. 12 grudnia 1997 Czechy Harrachov Čerťák K-90 244,0 pkt 2. 4,5 pkt Masahiko Harada
35. 25 stycznia 1998 Niemcy Oberstdorf Heini-Klopfer-Skiflugschanze 394,5 pkt 2. 11,7 pkt Kazuyoshi Funaki
36. 23 stycznia 1999 Japonia Sapporo Ōkurayama 253,9 pkt 3. 8,0 pkt Martin Schmitt

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[6]
Sezon 1985/1986
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Chamonix Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Klingenthal Oberwiesenthal Sapporo Sapporo Vikersund Vikersund Sankt Moritz Gstaad Engelberg Lahti Lahti Oslo Planica Planica punkty
- - - - - 71 11 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 5
Sezon 1986/1987
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Chamonix Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Oberwiesenthal Sapporo Sapporo Lahti Lahti Örnsköldsvik Falun Planica Planica Rælingen Oslo punkty
- - - - - 82 81 - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1987/1988
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Gallio Sankt Moritz Gstaad Engelberg Lahti Lahti Meldal Oslo Planica Planica punkty
12 12 2 19 - - 7 5 8 96 33 34 27 51 - - - - - - 56
Sezon 1988/1989
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Harrachov Oberhof Oberhof Chamonix Oslo Örnsköldsvik Harrachov Planica Planica punkty
1 3 4 16 2 7 1 4 14 5 - - 6 4 - 21 11 - 45 7 167
Sezon 1989/1990
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Zakopane Sankt Moritz Gstaad Engelberg Predazzo Predazzo Lahti Lahti Örnsköldsvik Sollefteå Raufoss Planica Planica punkty
1 11 12 16 17 8 1 5 6 2 1 50 - 8 50 12 23 7 72 5 18 6 5 30 2 206
Sezon 1990/1991
Lake Placid Lake Placid Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Oberhof Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Lahti Bollnäs Falun Trondheim Oslo Planica Planica Szczyrbskie Jezioro punkty
16 42 2 49 2 1 13 7 3 4 1 - - 25 3 15 2 13 - 8 3 6 201
Sezon 1991/1992
Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo Sankt Moritz Engelberg Oberstdorf Oberstdorf Lahti Lahti Örnsköldsvik Trondheim Trondheim Oslo MŚL – Harrachov Planica punkty
22 15 - - 12 11 32 16 - - - - - 57 27 54 25 17 46 - - 10
Sezon 1992/1993
Falun Falun Ruhpolding Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Lahti Lillehammer Oslo Planica punkty
- - 31 38 30 16 33 6 24 - - - - - - - - 10
Legenda (do sezonu 1992/1993)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Sezon 1993/1994
Planica Planica Predazzo Courchevel Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Murau Liberec Liberec Sapporo Sapporo Lahti Örnsköldsvik MŚL – Planica Thunder Bay Thunder Bay punkty
- - - - - 7 12 17 13 3 - - 4 6 33 4 - 14 6 350
Sezon 1994/1995
Planica Planica Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Lahti Lahti Kuopio Falun Falun Lillehammer Oslo Vikersund Vikersund Oberstdorf punkty
40 - 8 29 26 3 3 38 8 - - 17 49 25 27 30 - - - - 11 240
Sezon 1995/1996
Lillehammer Lillehammer Villach Planica Predazzo Chamonix Chamonix Oberhof Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane MŚL – Bad Mitterndorf MŚL – Bad Mitterndorf Iron Mountain Iron Mountain Kuopio Lahti Lahti Harrachov Falun Oslo punkty
33 31 41 22 18 - - 20 12 17 15 19 29 21 37 10 12 39 - - - - q 11 8 - 7 - 249
Sezon 1996/1997
Lillehammer Lillehammer Ruka Ruka Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Hakuba Willingen Willingen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Kuopio Falun Oslo Planica Planica punkty
1 3 4 9 48 6 1 8 9 1 2 4 27 1 4 2 2 - - - 7 2 4 6 14 1208
Sezon 1997/1998
Lillehammer Lillehammer Predazzo Villach Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Ramsau Zakopane Zakopane MŚL – Oberstdorf MŚL – Oberstdorf Sapporo Vikersund Vikersund Kuopio Lahti Lahti Falun Trondheim Oslo Planica Planica punkty
1 3 5 2 2 5 5 22 8 7 4 7 43 5 6 2 6 9 30 18 8 32 29 31 21 37 20 921
Sezon 1998/1999
Lillehammer Lillehammer Chamonix Chamonix Predazzo Oberhof Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Harrachov Kuopio Lahti Trondheim Falun Oslo Planica Planica Planica punkty
13 11 11 10 13 20 - - 10 17 10 15 14 16 10 18 3 5 4 7 - 9 - 13 14 34 14 - - 555
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Źródło[6]
Sezon
1992/1993 		Predazzo K120 Planica K120
2 -
Legenda
1 2 3 poniżej 3

 -  – zawodnik nie wystartował

Sezon
1994/1995 		Lahti K114
4
Sezon
1995/1996 		Planica K120 Trondheim K120 Lahti K114 Oslo K110
6 3 2 -
Sezon
1996/1997 		Lahti K114
5
Sezon
1998/1999 		Willingen K120
3
Legenda
1 2 3 4-6 poniżej 6

 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium

Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce razem
1987/1988 - 1 - 1
1988/1989 2 1 1 4
1989/1990 3 2 - 5
1990/1991 2 3 3 8
1991/1992 - - - -
1992/1993 - - - -
1993/1994 - - 1 1
1994/1995 - - 2 2
1995/1996 - - - -
1996/1997 4 4 1 9
1997/1998 1 3 1 5
1998/1999 - - 1 1
suma 12 14 10 36

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce Źr.
1985/1986 81. [7]
1986/1987 110. [8]
1987/1988 26. [9]
1988/1989 4. [5]
1989/1990 1.
1990/1991 3.
1991/1992 14. [10]
1992/1993 16. [5]
1993/1994 8.
1994/1995 13.
1995/1996 11. [11]
1996/1997 3. [5]
1997/1998 6.
1998/1999 10.

Turniej Nordycki

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce Źr.
1997 10. [12]
1998 31. [13]
1999 32. [14]

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[5]
1990/1991 9.
1994/1995 22.
1996/1997 17.
1997/1998 6.
1998/1999 28.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[15]
1994 21.
1996 16.
1997 18.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[6]
1994
Hinterzarten Predazzo Stams punkty
12 18 35 500,9
1996
Trondheim Oberhof Hinterzarten Predazzo Stams punkty
20 16 27 8 16 77
1997
Courchevel Trondheim Hinterzarten Predazzo Stams punkty
- 15 4 16 39 81
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[6]
1992/1993 17.
1993/1994 68.
1994/1995 69.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[6]
Sezon 1991/1992
Oberwiesenthal Oberhof Courchevel Sankt Aegyd Planica Saalfelden Ruhpolding Liberec Harrachov Willingen Willingen La Molina Szczyrk Schönwald Titisee-Neustadt Chamonix Le Brassus Sprova Meldal Feldberg Feldberg punkty
- - 29 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1992/1993
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Sankt Moritz Sankt Aegyd Planica Planica Wörgl Willingen Willingen Gallio Gallio Zakopane Szczyrk Titisee-Neustadt Schönwald Chamonix Oberhof Sprova Sprova Kuopio Gällivare Gällivare punkty
- - - - - - - - - 1 1 - - - - - - - - - - - 50
Sezon 1993/1994
Lillehammer Lillehammer Oberwiesenthal Lauscha Wörgl Sankt Moritz Sankt Aegyd Gallio Sapporo Sapporo Willingen Willingen Ironwood Ironwood Ruhpolding Saalfelden Planica Iron Mountain Iron Mountain Ishpeming Schönwald Titisee-Neustadt Calgary Calgary Zaō Zakopane Zakopane Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Sprova Sprova Ruka Rovaniemi punkty
- - - - 21 1 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 110
Sezon 1994/1995
Lillehammer Lillehammer Jyväskylä Lahti Lahti Sankt Moritz Lake Placid Lake Placid Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Courchevel Courchevel Szczyrbskie Jezioro Zakopane Zakopane Gallio Gallio Liberec Liberec Reit im Winkl Saalfelden Ruhpolding Westby Iron Mountain Ishpeming Sapporo Zaō Zaō Schönwald Schönwald Sprova Sprova Ruka Gällivare Rovaniemi Rovaniemi punkty
9 5 - - - 3 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 134
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Uwagi

  1. ↑ W tym samym roku, również w Planicy Thoma skoczył 213 metrów, jednak nie ustał tego skoku.
  2. ↑ Skład drużyny: Heiko Hunger, Dieter Thoma, Christof Duffner, Jens Weißflog
  3. ↑ Skład drużyny: Hansjörg Jäkle, Christof Duffner, Dieter Thoma, Jens Weißflog
  4. ↑ Skład drużyny: Sven Hannawald, Martin Schmitt, Hansjörg Jäkle, Dieter Thoma
  5. ↑ Skład drużyny: Andreas Bauer, Dieter Thoma, Peter Rohwein, Thomas Klauser
  6. ↑ Skład drużyny: Andreas Bauer, Josef Heumann, Thomas Klauser, Dieter Thoma
  7. ↑ Skład drużyny: Heiko Hunger, André Kiesewetter, Dieter Thoma, Jens Weißflog
  8. ↑ Skład drużyny: Gerd Siegmund, Dieter Thoma, Christof Duffner, Jens Weißflog
  9. ↑ Skład drużyny: Hansjörg Jäkle, Dieter Thoma, Gerd Siegmund, Jens Weißflog
  10. ↑ Skład drużyny: Christof Duffner, Martin Schmitt, Hansjörg Jäkle, Dieter Thoma
  11. ↑ Skład drużyny: Sven Hannawald, Christof Duffner, Dieter Thoma, Martin Schmitt
  12. ↑ Skład drużyny: F. Brau, Robert Leonhard, Ch. Rimmel i Dieter Thoma
  13. ↑ Skład drużyny: Steffen Bartschat, Robert Leonhard, Dieter Thoma i L. Biller

Przypisy

  1. ↑ Personal best. skisprungschanzen.com, 2008-02-27. [dostęp 2012-02-24]. (ang.).
  2. ↑ 200m0405. skisprungschanzen.com. [dostęp 2018-03-21].
  3. ↑ a b Biografia Dietera Thomy na stronie skokinarciarskie.pl (pol.)
  4. ↑ Adrian Dworakowski: Moje trzy grosze czyli jeszcze o Turnieju Czterech Skoczni. Skijumping.pl, 2011-12-29. [dostęp 2011-12-29]. (pol.).
  5. ↑ a b c d e THOMA Dieter - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-13]. (ang.).
  6. ↑ a b c d e Adam Kwieciński: THOMA Dieter. [dostęp 2024-11-13].
  7. ↑ 4 HILLS TOURNAMENT 1985/1986 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
  8. ↑ 4 HILLS TOURNAMENT 1986/1987 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
  9. ↑ 4 HILLS TOURNAMENT 1987/1988 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-08-22)]. (ang.).
  10. ↑ 4 HILLS TOURNAMENT 1991/1992 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-08-22)]. (ang.).
  11. ↑ 4 HILLS TOURNAMENT 1995/1996 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
  12. ↑ 1997 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2024-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)]. (jap.).
  13. ↑ 1998 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2024-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-05)]. (jap.).
  14. ↑ 1999 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2024-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)]. (jap.).
  15. ↑ THOMA Dieter - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Mistrzowie olimpijscy w skokach narciarskich
  • Mężczyźni
Skocznia normalna
Skocznia duża
Skocznia duża – drużynowo
  • Kobiety
Skocznia normalna
  • Drużyny mieszane
Skocznia normalna
Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (normalna skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal


Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal


Mistrzowie świata w lotach narciarskich
Indywidualnie
Drużynowo
Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Medaliści mistrzostw świata w lotach narciarskich (mamucia skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Zdobywcy Pucharu KOP (skoki narciarskie)
Zwycięzcy Turnieju Czterech Skoczni
Mistrzowie Niemiec w skokach narciarskich
Indywidualnie
Skocznia normalna
indywidualnie
Skocznia duża
indywidualnie
Drużynowo
Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dieter_Thoma