Dejan Zavec
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 marca 1976 |
|---|---|
| Obywatelstwo |
słoweńskie |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
półśrednia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
40 |
| Zwycięstwa |
35 |
| Przez nokauty |
19 |
| Porażki |
4 |
| Remisy |
0 |
| Nieodbyte |
1 |
| Strona internetowa | |
Dejan Zavec, znany jako Jan Zaveck (ur. 13 marca 1976 w Ptuju) – słoweński bokser, trener bokserski i polityk, były zawodowy mistrz świata organizacji IBF w kategorii półśredniej.
Życiorys
Jako amator wywalczył kilka tytułów mistrzowskich w boksie, zwyciężył także w kilku turniejach międzynarodowych[1]. Zawodową karierę rozpoczął w marcu 2003. Pierwszej porażki doznał 29 listopada 2008 w swojej 27. walce, przegrywając niejednogłośnie na punkty z Rafałem Jackiewiczem. Po stoczeniu dwóch kolejnych zwycięskich walk stanął przed szansą zdobycia tytułu mistrza świata IBF. 11 grudnia 2009 zmierzył się z obrońcą tego tytułu Isaakiem Hlatshwayo i pokonał go przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie, zdobywając pas mistrzowski. Jego przeciwnik był w tym pojedynku trzykrotnie liczony (jeden raz w drugiej rundzie i dwukrotnie w trzeciej rundzie)[2]. 9 kwietnia 2010 Dejan Zavec po raz pierwszy obronił mistrzowski tytuł, pokonując przez techniczny nokaut w ostatniej (12.) rundzie Rodolfa Martíneza[3].
4 września 2010 po raz drugi zmierzył się z Rafałem Jackiewiczem. Tym razem na punkty decyzją większości (w stosunku 117–111, 117–111 i 114–114) wygrał Słoweniec, który tym samym po raz drugi obronił pas mistrzowski[4]. 18 lutego 2011 kolejny raz bronił pasa IBF, jego przeciwnikiem był Paul Delgado. Dejan Zavec znokautował Amerykanina w piątej rundzie, dodatkowo jego przeciwnik w drugiej rundzie był dwukrotnie liczony[5]. 3 września 2011 stracił tytuł, przegrywając przed czasem z byłym mistrzem WBC Andre Berto; walka została przerwana w piątej rundzie przez lekarza z powodu mocnych rozcięć na twarzy Słoweńca[6]. Na ring powrócił 24 marca 2012. Pokonał wówczas jednogłośnie na punkty w dwunastorundowej walce Bethuela Ushonę. Część branżowych komentatorów krytycznie oceniła sędziowanie w tym pojedynku[7]. 9 marca 2013 Dejan Zavec przegrał jednogłośnie na punkty z Keithem Thurmanem; stawką pojedynku był pas WBO Inter-Continental wagi półśredniej. Ostatnią walkę stoczył 25 listopada 2015, pokonał go wówczas Erislandy Lara[8].
W 2006 ukończył studia na wydziale sportu i wychowania fizycznego Uniwersytetu w Nowym Sadzie, uzyskał uprawnienia trenera bokserskiego[1]. W 2022 związał się z ugrupowaniem Ruch Wolności Roberta Goloba. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku z jego ramienia uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Państwowego[9].
Wyróżnienia
W 2010 wyróżniony tytułem słoweńskiego sportowca roku w plebiscycie organizowanym przez stowarzyszenie słoweńskich dziennikarzy sportowych[10].
Przypisy
- ↑ a b V parlament tudi boksar Zavec, najmlajši poslanec pa ima 22 let. mladina.si, 26 kwietnia 2022. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
- ↑ Zaveck wins IBF welterweight title. ESPN.com, 11 grudnia 2009. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
- ↑ Karl Freitag: Zaveck retains IBF welter belt. Fightnews.com, 9 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-05]. (ang.).
- ↑ Zaveck keeps IBF belt. Fightnews.com, 4 września 2010. [dostęp 2010-09-04]. (ang.).
- ↑ Zaveck obronił tytuł mistrza świata IBF. interia.pl, 19 lutego 2011. [dostęp 2022-09-29].
- ↑ Berto odebrał pas Zaveckowi. ringpolska.pl, 4 września 2011. [dostęp 2022-09-29].
- ↑ Jan Zaveck Beats Ushona Over Twelve Rounds in Slovenia. boxingscene.com, 24 marca 2012. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
- ↑ Jan Zaveck. boxrec.com. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
- ↑ VOLITVE 2022: Ti obrazi bodo sedeli v parlamentu. vestnik.si, 25 kwietnia 2022. [dostęp 2022-08-30]. (słoweń.).
- ↑ Športniki leta Peter Prevc, Tina Trstenjak in slovenski hokejisti. rtvslo.si, 13 grudnia 2016. [dostęp 2022-09-29]. (słoweń.).
Bibliografia
- Jan Zaveck. boxrec.com. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Dejan Zavec. dejanzavec.com. [dostęp 2009-12-14]. (ang.).