Langbahn Team – Weltmeisterschaft

David B. Robinson

David B. Robinson
Ilustracja
Vice Admiral Vice Admiral
Data i miejsce urodzenia

26 października 1939
Alexandria, Luizjana

Przebieg służby
Lata służby

1963–1996

Siły zbrojne

 US Navy

Główne wojny i bitwy

wojna wietnamska,
I wojna w Zatoce Perskiej

Odznaczenia
Defense Distinguished Service Medal (Stany Zjednoczone) Medal Marynarki Wojennej za Wybitną Służbę (Stany Zjednoczone)

David Brooks Robinson (ur. 26 października 1939 w Alexandrii, Luizjana) – amerykański wojskowy, wiceadmirał Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.

Życiorys

David B. Robinson urodził się 26 października 1939 roku w Alexandrii w Luizjanie[1][2]. 7 lipca 1959 roku rozpoczął kształcenie w Akademii Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w Annapolis[1][2]. 5 czerwca 1963 roku uzyskał stopień chorążego, a od lipca tego samego roku do lutego 1965 roku służył na pokładzie niszczyciela USS Stormes[1].

W wieku 30 lat został wysłany do Wietnamu, gdzie od listopada 1969 do marca 1971 roku był dowódcą kanonierki patrolowej USS Canon, a od marca do października 1971 roku dowódcą USS Ready[1]. Dowodząc USS Canon, Robinson został odznaczony przez Prezydenta Stanów Zjednoczonych Krzyżem Marynarki Wojennej za akcję, która miała miejsce 11 sierpnia 1970 na rzece Bồ Đề w prowincji Cà Mau[2]. Wówczas to USS Canonn znalazł się pod równoczesnym ostrzałem blisko czterdziestu sił wroga ukrytych na obu brzegach rzeki[2]. Pomimo odniesionych obrażeń, Robinson kierował ogniem z okrętu, dopóki atak nie został odparty[2]. Po bitwie okręt został bezpiecznie zacumowany w bazie morskiej znajdującej się na dalszym odcinku rzeki[2].

Od października 1971 do lipca 1974 roku pełnił funkcję doradcy Przewodniczącego Połączonych Szefów Sztabów[1]. W okresie październik 1974–kwiecień 1976 Robinson służył jako oficer na fregacie rakietowej USS Dale[1]. Od kwietnia 1976 do lipca 1978 dowodził niszczycielem typu Farragut USS Luce[1]. Następnie od stycznia 1983 do lipca 1984 pod jego komendą znajdował się krążownik rakietowy USS Richmond K. Turner[1].

Jako oficer flagowy, w okresie od lipca 1988 do sierpnia 1989 roku, dowodził Carrier Strike Group 8(inne języki). W okresie od grudnia 1991 do stycznia 1993 roku zastępca naczelnego dowódcy i szefa sztabu Floty Pacyfiku Stanów Zjednoczonych[1][2]. W kwietniu 1993 roku Robinson został awansowany do stopnia wiceadmirała i objął dowództwo nad nawodnymi siłami okrętowymi Floty Pacyfiku(inne języki)[3].

Życie prywatne

David Robinson poślubił 1 sierpnia 1964 roku w Denton Juliet Gene Kirkpatrick (ur. 22 marca 1940, zm. 12 października 2005)[4]. Mieli dwóch synów i pięcioro wnucząt[4].

Odznaczenia

(na podstawie materiału źródłowego:[2])

Przypisy

  1. a b c d e f g h i David B. Robinson [online], veterantributes.org [dostęp 2022-12-12] (ang.).
  2. a b c d e f g h David Brooks Robinson [online], valor.militarytimes.com [dostęp 2022-12-12] (ang.).
  3. Coronado Eagle 14 April 1993 — California Digital Newspaper Collection [online], cdnc.ucr.edu [dostęp 2022-12-12].
  4. a b Gene Robinson Obituary (2005) - Washington, DC - The Washington Post [online], Legacy.com [dostęp 2022-12-12].