Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Dave Steen (kulomiot)

Dave Steen
Pełne imię i nazwisko

David Lorne Steen

Data urodzenia

2 stycznia 1942

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska panamerykańskie
brąz Winnipeg 1967 pchnięcie kulą
Igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów
złoto Kingston 1966 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
złoto Edynburg 1970 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
brąz Perth 1962 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)

Dave Steen, właśc. David Lorne Steen (ur. 2 stycznia 1942[1]) – kanadyjski lekkoatleta, specjalista pchnięcia kulą i rzutu dyskiem, dwukrotny mistrz igrzysk Brytyjskiej Wspólnoty Narodów.

Kariera sportowa

Zdobył brązowy medal w pchnięciu kulą (przegrywając jedynie z Martynem Luckingiem z Anglii i Mikiem Lindsayem ze Szkocji) na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1962 w Perth[2]. Nie mógł wystartować na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio, gdyż zachorował na mononukleozę[3].

Zwyciężył w pchnięciu kulą (przed Lesem Millsem z Nowej Zelandii i swym kolegą z reprezentacji Kanady George’em Puce’em) oraz zajął 4. miejsce w rzucie dyskiem na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1966 w Kingston[2]. Zdobył brązowy medal w pchnięciu kulą na igrzyskach panamerykańskich w 1967 w Winnipeg (za Amerykanami Randym Matsonem i Nealem Steinhauerem)[4], a także brązowe medale w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem na Igrzyskach Konferencji Pacyfiku w 1969 w Tokio[5].

Ponownie zdobył złoty medal w pchnięciu kulą (przed Jeffem Teale’em z Anglii i Millsem) oraz zajął 10. miejsce w rzucie dyskiem na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu[2].

Steen był mistrzem Kanady w pchnięciu kulą w latach 1962 i od 1965 do 1969 oraz brązowym medalistą w 1960. W rzucie dyskiem był mistrzem w 1965 i 1967, wicemistrzem w 1962 i 1966 oraz brązowym medalistą w 1968. Był również mistrzem Kanady w rzucie młotem w 1960[6].

Siedmiokrotnie poprawiał rekord Kanady w pchnięciu kulą do rezultatu 19,11 m, uzyskanego 15 lipca 1966 w Edmonton. Jako pierwszy Kanadyjczyk przekroczył bariery 16 m, 17 m, 18 m i 19 m w tej konkurencji. Był również rekordzistą swego kraju w rzucie dyskiem z wynikiem 53,99 m, osiągniętym 18 maja 1963 w Pullman[7]. Jego rekord życiowy w pchnięciu kulą wynosił 19,21 m, ustanowiony 25 lipca 1970 w Edynburgu[1], a w rzucie dyskiem 54,94 m (27 września 1969 w Tokio).

Rodzina

Jego starszy brat Don Steen był dwukrotnym mistrzem Kanady w dziesięcioboju w 1955 i 1956, a bratanek Dave Steen brązowym medalistą olimpijskim w z 1988 w dziesięcioboju i dwukrotnym wicemistrzem igrzysk Wspólnoty Narodów w tej konkurencji[8].

Przypisy

  1. a b Dave Steen [online], Track and Field Statistics [dostęp 2021-02-27] (ang.).
  2. a b c David Steen [online], thecgf.com [dostęp 2021-02-27] (ang.).
  3. Andy O’Brien. How The Fitness Council Helps Canadian Sport. „Ottawa Citizen”, s. 64, 1966-10-20. (ang.). 
  4. Pan-American Games, Winnipeg, Canada 1967 [online], atfs.org, s. 11 [dostęp 2021-02-27] (ang.).
  5. Pacific Conference Games [online], GBRAthletics [dostęp 2021-02-27] (ang.).
  6. CANADIAN CHAMPIONSHIPS MEDALLISTS / MÉDAILLÉS DES CHAMPIONNATS CANADIENS 1900-2015 MEN/ HOMME [online], Athletics Canada [dostęp 2021-02-27] (ang. • fr.).
  7. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 128 i 139. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  8. Dave Steen [online], Kanadyjski Komitet Olimpijski [dostęp 2021-02-27] (ang.).

Linki zewnętrzne