Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Dariusz Gnatowski

Dariusz Gnatowski
Ilustracja
Dariusz Gnatowski (2017)
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1961
Ruda Śląska

Data i miejsce śmierci

20 października 2020
Kraków

Zawód

aktor

Współmałżonek

Anna Wach

Lata aktywności

1983–2020

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka „Honoris Gratia”
Grób Dariusza Gnatowskiego, Cmentarz Podgórski nowy, ul. Wapienna 13, Podgórze, Kraków.

Dariusz Gnatowski (ur. 24 maja 1961 w Rudzie Śląskiej, zm. 20 października 2020 w Krakowie[1][2][3][4]) – polski aktor filmowy, teatralny i dubbingowy. W 1999 zyskał ogólnopolską popularność dzięki roli Arnolda Boczka w serialu Świat według Kiepskich.

Życiorys

Wczesne lata

Wychowywał się w Zabrzu, tam chodził do szkoły podstawowej i liceum. W 1985 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie.

Kariera

Niedługo potem wystąpił jako Pyzo w spektaklu będącym adaptacją powieści Ferdydurke Witolda Gombrowicza, wyreżyserowanym przez Macieja Wojtyszkę dla Teatru Telewizji[5]. 20 grudnia 1986 zadebiutował w roli Mieczysława Walpurga w dramacie Wariat i zakonnica Stanisława Ignacego Witkiewicza w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego w Teatrze STU w Krakowie. Z teatrem tym był związany przez całą karierę aktorską[6]. W latach 1987–1988 oraz 1997–2001 współpracował ponadto z Teatrem Ludowym, znajdującym się w krakowskiej dzielnicy Nowa Huta[7].

W 1988 po raz pierwszy pojawił się na małym ekranie, występując w pierwszym odcinku serialu Crimen jako członek sekty kosturowców. W 1994 miał natomiast miejsce jego debiut na dużym ekranie, kiedy to wcielił się w Barnabę w filmie Miasto prywatne. W latach 90. XX wieku prowadził w TVP1 programy dla dzieci takie jak Przewodnik Włóczykija o tematyce turystyczno-historycznej czy Słowa, słówka i półsłówka, czyli teleturniej o tematyce języka polskiego, natomiast w TVN prowadził teleturniej Czas to pieniądz.

W 2002 wraz z Michałem Mularczykiem napisał książkę Dieta bez wyrzeczeń, będącą formą promocji zdrowego stylu życia[8][7][3].

W 2009 użyczył głosu głównemu bohaterowi radiowej telenoweli Gotowy na wszystko, emitowanej w wakacje na antenie stacji RMF FM.

W 2012 dostał nominację do Nagród Polskiego Kina Niezależnego im. Jana Machulskiego za rolę w etiudzie Kiedy ranne wstają zorze[7].

W 2013 założył fundację „Wstańmy Razem. Aktywna Rehabilitacja” i działał na rzecz profilaktyki oraz walki z cukrzycą[7][9]. W latach 2015–2020 był reżyserem i odtwórcą głównej roli w spektaklu edukacyjnym Słodki drań, przedstawiającym problematykę życia z cukrzycą.

Choroba i śmierć

Od wczesnych lat życia zmagał się z otyłością. W 2009 zdiagnozowano u niego retinopatię[10] oraz stopę cukrzycową będące skutkiem nieleczonej przez wiele lat cukrzycy typu 2[11][3][7].

20 października 2020 trafił do Szpitala im. Józefa Dietla w Krakowie z powodu zapalenia płuc, po czym doszło do ostrej niewydolności oddechowej, w wyniku czego zmarł tego samego dnia[12][2]. Stwierdzono u niego zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2, wywołującym COVID-19[13][14][15]. Urna z prochami aktora została pochowana 3 listopada 2020 na cmentarzu podgórskim w Krakowie[16] (kw. XXXIV).

Życie prywatne

Syn Janusza i Janiny[1]. Od 1990 był żonaty z Anną Wach, z którą miał córkę Julię[7][12]. Mieszkał w Gorzkowie koło Wieliczki[17][7].

Filmografia

Filmy fabularne
Rok Tytuł Reżyser Rola
1991 Ferdydurke Jerzy Skolimowski Pyzo
1994 Miasto prywatne Jacek Skalski „Barnaba”
1995 Dzieje mistrza Twardowskiego Krzysztof Gradowski mieszczanin w gospodzie
1996 Mieszko! Mieszko! - Mój Koleżko![18] brak danych portier
1997 Sara Maciej Ślesicki człowiek Józefa
1997 Młode wilki 1/2 Jarosław Żamojda kierowca „Holender”
1998 Demony wojny według Goi Władysław Pasikowski „Czarnobrody”
1999 Ogniem i mieczem Jerzy Hoffman Barabasz, bratanek starego Barabasza
2001 Eukaliptus Marcin Krzyształowicz barman
2002 Anioł w Krakowie Artur Więcek mężczyzna jedzący kiełbaski Hanki
Seriale telewizyjne
Rok Tytuł Reżyser Rola
1988 Crimen Laco Adamik członek sekty kosturowców (odc. 1, 3)
1996 Tatort Wolfgang Panzer mężczyzna w barze (odc. Reisen in den Tod)
1996 Opowieść o Józefie Szwejku i jego drodze na front Włodzimierz Gawroński Baloun (odc. 9-11)
1996 Ekstradycja II Wojciech Wójcik członek gangu Tumskiej pilnujący Basi (odc. 2-3, 5)
1998 Siedlisko Janusz Majewski weterynarz Krycha
1996 13 posterunek Maciej Ślesicki Alfons „Alf” Biernacki
1999 Tygrysy Europy Jerzy Gruza Mike
1999–2020 Świat według Kiepskich Okił Khamidow, Patrick Yoka, Adek Drabiński Arnold Boczek,
Boczkiewicz (odc. 70),
pastor wielebny Boczek (odc. 88),
średniowieczny kat (odc. 198),
dziadek Boczka (odc. 203)[19],
kierownik budowy piramidy (odc. 318),

Boczek z alternatywnego wymiaru (odc. 547)[19],
rycerz króla #3 (odc. 553)[20],
czujnik toalety (głos, odc. 572)[19],
cyborg o postaci Boczka (odc. 572)[19]

1999 Policjanci Łukasz Wylężałek lokator (odc. 1)
1999 Graczykowie Ryszard Zatorski Andrew (odc. 1)
1999 Badziewiakowie Leszek Malinowski konkurencja (odc. 5)
2000 13 posterunek 2 Maciej Ślesicki Alfons „Alf” Biernacki (odc. 5, 28)
2002 Król przedmieścia Olaf Lubaszenko „Lodówa”
2003 Na dobre i na złe Maciej Dejczer Paweł (odc. 143)
2003 Kasia i Tomek Jerzy Bogajewicz facet ćwiczący aerobik (głos, odc. 24)
2005 Szanse finanse Łukasz Rybarski Krzysztof Knapp
2006 Pierwsza miłość Okił Khamidow kierownik firmy „Top Asekuracja” (odc. 372)
2007 Sex FM Jakub Miszczak Karol Kluczyk (odc. 2_1)
2007 Hela w opałach Patrick Yoka Wypych (odc. 26)
2014 Na dobre i na złe Grzegorz Lewandowski muzyk Edek „Dadi” Wanat (odc. 570)
2019–2020 Pasjonaci Artur Dziurman marszałek
2019 Sprawiedliwi – Wydział Kryminalny różni Lucjan
Dubbing
Rok Tytuł Reżyser Rola
2001 Głupki z kosmosu Maciej Turski Gorgious Klatoo
2015 Jak uratować mamę Daniel Zduńczyk, Marcin Męczkowski minister

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b Dariusz Gnatowski. rejestry-notarialne.pl.
  2. a b Nie żyje Dariusz Gnatowski. Aktor miał 59 lat [online], polsatnews.pl [dostęp 2020-10-20] (pol.).
  3. a b c Dariusz Gnatowski nie żyje. Aktor miał 59 lat [online], rm24.pl [dostęp 2020-10-20].
  4. Kraków. Dariusz Gnatowski był zakażony koronawirusem [online], E-teatr [dostęp 2023-03-21] (pol.).
  5. Katarzyna Lewandowska: Na straży cnoty i niewinności. dziennikteatralny.pl, 2020-07-29. [dostęp 2020-10-24]. (pol.).
  6. Małgorzata Wosion-Czoba: Zmarł aktor Dariusz Gnatowski. [w:] Kraj [on-line]. pap.pl, 2020-10-20. [dostęp 2020-10-22]. (pol.).
  7. a b c d e f g h Nie żyje Dariusz Gnatowski. "Miał objawy zakażenia koronawirusem". Onet.pl, 20 października 2020. [dostęp 2020-10-21].
  8. Dieta bez wyrzeczeń czyli sposób na życie. w.bibliotece.pl. [dostęp 2020-10-22]. (pol.).
  9. Anna Podlaska (oprac.), Dariusz Gnatowski od dawna chorował na cukrzycę. Wpierał diabetyków, założył fundację "Wstańmy Razem. Aktywna Rehabilitacja" [online], kobieta.wp.pl, 22 października 2020 [dostęp 2020-10-22] (pol.).
  10. Świat według Kiepskich. Dariusz Gnatowski po operacji oczu. Boczek traci wzrok przez chorobę – Super Express – wiadomości, polityka, sport [online], se.pl [dostęp 2020-10-29].
  11. Dariusz Gnatowski: "Przez cukrzycę mogłem stracić nogę" – WP Teleshow [online], teleshow.wp.pl [dostęp 2020-10-29] (pol.).
  12. a b MJM, LET: Dariusz Gnatowski nie żyje. Aktor „Świata według Kiepskich” zmarł przez niewydolność oddechową. fakt.pl. [dostęp 2020-10-20].
  13. Radosław Opas (oprac.), Dariusz Gnatowski był zakażony koronawirusem? Nowe informacje [online], wiadomosci.wp.pl, 21 października 2020 [dostęp 2020-10-21] (pol.).
  14. Są wyniki badań Dariusza Gnatowskiego. Aktor był zakażony koronawirusem [online], gazetapl [dostęp 2020-10-21] (pol.).
  15. Dariusz Gnatowski miał koronawirusa, ale to nie koniec złych informacji [online], burbonik.pl [dostęp 2020-10-29] (pol.).
  16. Pogrzeb Dariusza Gnatowskiego. [dostęp 2020-11-03].
  17. Zmarł Dariusz Gnatowski. Aktor miał 59 lat. onet.pl. [dostęp 2020-10-20].
  18. T-Raperzy Znad Wis?y - Mieszko! Mieszko! - Moj Kolezko!. YouTube, 2013-05-10. [dostęp 2020-11-03]. (pol.).
  19. a b c d Dariusz Gnatowski w bazie IMDb (ang.)
  20. Świat według Kiepskich 29 – Odcinek 1 – Prawdziwa historia Grala. YouTube, 2020-03-14. [dostęp 2021-11-06]. (pol.).
  21. M.P. z 2006 r. nr 1, poz. 13 – pkt 71.
  22. Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. gov.pl. [dostęp 2020-10-20].
  23. a b Wyjątkowy jubileusz Teatru STU. krakow.pl, 20 lutego 2016. [dostęp 2020-10-22].

Linki zewnętrzne