Daniele Giovanardi
| Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia] 1950 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
178 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Daniele Giovanardi (ur. 15 stycznia 1950 w Modenie[1]) – włoski lekarz, w młodości lekkoatleta, płotkarz i sprinter, olimpijczyk z 1972.
Wystąpił w biegu na 400 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach, lecz odpadł w eliminacjach[2]. Zwyciężył w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Sergio Bello, Lorenzo Cellerino, Giovanardi i Giacomo Puosi) na igrzyskach śródziemnomorskich w 1971 w Izmirze[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium włoska sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Giovanardi, Puosi, Cellerino i Bello odpadła w eliminacjach[1].
Giovanardi był mistrzem Włoch w biegu na 400 metrów przez płotki w 1973[4][5].
Z wykształcenia jest lekarzem. Pracuje w poliklinice w Modenie[6]. Jego brat bliźniak Carlo Giovanardi jest znanym politykiem, byłym ministrem i wieloletnim deputowanym do parlamentu.
Przypisy
- ↑ a b Daniele Giovanardi [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-12] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtatletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 539 [dostęp 2019-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ LES VIES JEUX MÉDITERRANÉENS. IZMIR – Octobre 1971. „L’Athlétisme”, s. 3, listopad 1971. (fr.).
- ↑ Italian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-03-05] (ang.).
- ↑ Campionati "assoluti" – uomini. Tutti i campioni italiani – 1906-2018 [online], sportolimpico.it, s. 15 [dostęp 2019-03-05] (wł.).
- ↑ Daniele Giovanardi [online], Edizioni Artestampa [dostęp 2019-03-05] (wł.).
|
