Dagurowie, Daurowie, Dachurowie, Dahurowie – naród pochodzenia mongolskiego.

Dagurowie zamieszkują północną część Mongolii Wewnętrznej (Chiny). Trudnią się myślistwem, rolnictwem i hodowlą. Około 250 tys. osób (1980). Posługują się językiem dagurskim. Do połowy XVII wieku koczowali również na obecnym terytorium Rosji (nad górnym Amurem, Szyłką i Zeją) i z tego powodu południowe Zabajkale nazwano Daurią^[1]. Wcieleni do służby w armii dynastii Qing w 1643 i 1651 roku Dagurowie odparli najazdy rosyjskich kozaków^[2].

• Encyklopedia powszechna PWN. ABCDEF, Tom 1. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 565.
• Joanna Maj-Szatkowska (red.): Europa Wschodnia, Azja Północna i Środkowa, Zakaukazie. Encyklopedia Geografii Świata 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1997, s. 153. ISBN 83-214-0846-X.
• The Daur ethnic minority