Czerwone koszary w Stargardzie
 nr rej. A-1842 z 29.04.2019
| |
 Widok z lotu ptaka na Czerwone Koszary | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. 11 Listopada, Zwycięzców |
| Typ budynku |
koszary |
| Styl architektoniczny |
neogotyk |
| Architekt |
Emil Drews |
| Kondygnacje |
4 |
| Rozpoczęcie budowy |
1881 |
| Ukończenie budowy |
1884 |
| Pierwszy właściciel |
Wojsko Pruskie |
| Kolejni właściciele |
Wojsko Niemieckie |
| Obecny właściciel |
Wojsko Polskie |
Położenie na mapie Stargardu  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego  | |
 53°20′16″N 15°01′45″E/53,337778 15,029167
| |
Czerwone koszary – położone u zbiegu ul. 11 Listopada i Zwycięzców w Stargardzie, są zespołem koszarowym w garnizonie Stargard Szczeciński.
Czerwone koszary w Stargardzie
Kompleks trzech budynków wzniesiony został w latach 1881–1884 z przeznaczeniem dla 9 Kołobrzeskiego Pułku Grenadierów Hrabiego Gneisenaua. Budynki wykonane z czerwonej cegły (stąd też nazwa) zdobione blankami.
W czasie II wojny światowej budynki, mimo że były stricte wojskowe, właściwie nie poniosły strat.
W PRL stacjonowały tu m.in.:
- 132 pułk artylerii lekkiej 14 DP – od 1 maja 1953
- 37 Łużycki Pułk Artylerii do lat 90., J.W. 3771
- 20 Samodzielny Pułk Czołgów
- 24 Drezdeński Pułk Czołgów Średnich
- 30 Pomorski Pułk Artylerii Mieszanej
- 7 Warszawski Batalion Saperów
- 2 Batalion Rozpoznawczy Szwoleżerów Rokitniańskich
- Delegatura Wojskowej Służby Wewnętrznej
Obecnie w koszarach stacjonuje 2 Stargardzki Batalion Saperów.
Zobacz też
Bibliografia
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
