Czerwone Stawki Gąsienicowe
![]() Czerwone Stawki: po lewej – Wyżni. W głębi jezioro Kurtkowiec | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość lustra |
1695, 1693 m n.p.m. |
Morfometria | |
Głębokość • maksymalna |
|
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Czerwone Stawki Gąsienicowe lub po prostu Czerwone Stawki[1] – niewielkie i płytkie tatrzańskie jeziora położone w zachodniej części Doliny Gąsienicowej[2]. Leżą one na wschód od Zielonego Stawu Gąsienicowego[3]. Od północy ogranicza je morena czołowa. Powyżej nich znajdują się niewielkie kotlinki z blokami skalnymi i kosodrzewiną[4].

Wyróżnia się 2 stawy[2]:
- Wyżni Czerwony Stawek (zachodni) – położony na wysokości 1694,6 m n.p.m., powierzchnia 0,27 ha, głębokość 1,4 m
- Niżni Czerwony Stawek (wschodni) – położony na wysokości 1693,2 m n.p.m., powierzchnia 0,15 ha, głębokość 1 m
Powyższe dane liczbowe na temat stawów pochodzą sprzed kilkudziesięciu lat. Od tej pory w wyniku spływu gruzowego znacznie zmniejszyła się powierzchnia Wyżniego Czerwonego Stawku, choć ten nadal jest większy od Niżniego. Na zdjęciu satelitarnym z 2004 r. stawy Wyżni i Niżni mają odpowiednio 0,196 i 0,138 ha[5].
Nad stawkami tymi stwierdzono występowanie turzycy Lachenala – rzadkiej rośliny, w Polsce występującej tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach[6]
Osobny artykuł:Szlaki turystyczne
szlak przebiegający pomiędzy Czerwonymi Stawkami a Kurtkowcem na przełęcz Karb. Czas przejścia od szlaku czarnego: 30 min, ↓ 20 min
szlak rozpoczynający się przy żółtym szlaku Murowaniec – Kasprowy Wierch i przebiegający przy zachodnim brzegu Czerwonego Stawu Wyżniego i dalej na Świnicę przez Świnicką Przełęcz.
- Czas przejścia od Murowańca do rozwidlenia szlaków niebieskiego i czarnego: 1 h, ↓ 50 min
- Czas przejścia od rozwidlenia na Świnicką Przełęcz: 55 min, ↓ 40 min[3]
Przypisy
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 51, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .
- ↑ a b Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X .
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3 .
- ↑ Magdalena i Tomasz Zwijacz Kozica , Tatrzańskie pojezierze, „Tatry” (2 (24)), Zakopane: Tatrzański Park Narodowy, wiosna 2008, s. 70–71, ISSN 0867-4531 .
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6 .