Czerwieńsk
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
Kościół św. Wojciecha | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Gmina | |||||
Burmistrz |
Agata Olejniczak | ||||
Powierzchnia |
9,36[1] km² | ||||
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna |
(+48) 68 | ||||
Kod pocztowy |
66-016 | ||||
Tablice rejestracyjne |
FZI | ||||
Położenie na mapie gminy Czerwieńsk | |||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa lubuskiego | |||||
Położenie na mapie powiatu zielonogórskiego | |||||
52°00′56″N 15°24′18″E/52,015556 15,405000 | |||||
TERC (TERYT) |
0809034 | ||||
SIMC |
0988371 | ||||
Urząd miejski pl. Rynek 2566-016 Czerwieńsk | |||||
Strona internetowa |
Czerwieńsk (Czerwieńsk Odrzański[3], niem. Rothenburg an der Oder[3]) – miasto położone na Wysoczyźnie Czerwieńskiej[3], w powiecie zielonogórskim, w województwie lubuskim, siedziba gminy Czerwieńsk.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa zielonogórskiego.
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. Czerwieńsk liczył 3988 mieszkańców[2].
Położenie
Czerwieńsk położony jest w południowej części województwa lubuskiego w powiecie zielonogórskim, w gminie Czerwieńsk[3].
Miasto leży na skrzyżowaniu dróg wojewódzkich:
- nr 279: Zielona Góra – Buchałów – Leśniów Wielki – Czerwieńsk – Wysokie
- nr 280: Zielona Góra – Czerwieńsk – Brody
Pod względem historycznym Czerwieńsk położony jest na Dolnym Śląsku[4]. Obszar, na którym obecnie leży miasto, w średniowieczu stanowił część księstwa głogowskiego, a następnie księstwa krośnieńskiego, po czym w 1482 został włączony do Nowej Marchii, w granicach której od 1571 należał do Brandenburgii[4]. W 1816 Czerwieńsk został włączony do pruskiej prowincji Śląsk, w wyniku czego obszar miasta ponownie stał się częścią Śląska[4].
Historia
- 1550 – Na terenie Brandenburgii, w odległości 5 km od swojej rodowej siedziby w Nietkowie rodzina von Rothenburg buduje pałacyk myśliwski; wokół niego powstaje wieś i osada rzemieślnicza znana jako Nowy Nietków..
- 1616-1648 – Dalszy rozwój po zakończeniu wojny trzydziestoletniej oraz przybycie sukiennic ze Śląska do miasta.[5]
- 1654 – Budowa kościoła ewangelickiego – korzystają z niego także protestanci ze znajdującej się pod panowaniem katolickich Habsburgów Zielonej Góry; pierwszym pastorem zostaje Christoph Reiche.
- 24 stycznia 1690 – Założenie miasta Rothenburg an der Oder przez elektora brandenburskiego Fryderyka III; obok miasta nadal istnieje wieś Nowy Nietków. W tym czasie zbudowany został także Ratusz, czyli budynek istniejący do dzisiaj sprawujący funkcje siedziby gminy.
- 1701 – Brandenburgia staje się częścią Królestwa Prus.
- 1707 – Pastor Johannes Reiche zainicjował budowę nowego, obszerniejszego kościoła; budynek istniał do 1877 roku.
- 1811 – Pierwszy plan miasta, stworzony przez królewskiego urzędnika Niceusa.
- 1816 – Reforma administracyjna w Prusach – miasto zostaje przyłączone do prowincji śląskiej.
- 1870 – Uzyskanie połączenia kolejowego.
- 1871 – Miasto w granicach Niemiec.
- 1877 – Budowa nowego kościoła ewangelickiego – budynek istnieje do dziś i jest używany przez katolików.
- 1890 – Rodzina Starost buduje pierwszy tartak w mieście
- 1900 – Miasto liczy 632 mieszkańców
- 1901 i 1908 – Nowy Nietków włączony do miasta
- 1933 – Według spisu ludności miasto zamieszkuje 1430 osób
- 1945 – Włączenie miasta w granice Polski z zachowanymi prawami miejskimi i urzędem burmistrza[5]; zmiana nazwy na obecną, zniszczenie.[6] (przez kilka tygodni 1945 roku funkcjonuje także nazwa Rozborg)
- 20 listopada 1945 – Przemianowanie miasta w osadę wiejską, utrata praw miejskich oraz urzędu burmistrza[5]
- 1957 – Przemianowanie miasta w osadę miejską[5]
- 1 stycznia 1969 – Czerwieńsk uzyskuje ponownie prawa miejskie[5].
- 1975 – Przyłączenie miasta do województwa zielonogórskiego oraz rozpoczęcie budowy zaplecza technicznego dla magistrali kolejowej "Śląsk - Porty", zwanej potocznie "Odrzanką".[7]
- 1983-1984 – Budowa Stacji Kolejowej Czerwieńsk Towarowy.
- 1998 – Przyłączenie miasta do województwa lubuskiego po zmianach terytorialnych w Polsce.
- 4 czerwca 1989 – Przeprowadzenie w mieście wielu inwestycji zapoczątkowanych zmianą ustrojową.[7]
- październik 1990 – Wydawany jest w mieście pierwszy tytuł bezpłatnego miesięcznika "Czerwieńsk - U nas", będącym organem promulgacyjnym Rady Gminy i Miasta w Czerwieńsku.[7]
- 2010 – Wystawa "Droga do wolności" przeprowadzona jest w lokalnym Gimnazjum (współcześnie Liceum Ogólnokształcące im. gen. Stefana Roweckiego "Grota") na temat historii Polski.[8]
Demografia
Według danych z 31 grudnia 2007[9] miasto miało 4141 mieszkańców.
- Piramida wieku mieszkańców Czerwieńska w 2014 roku[10].
Ludzie związani z Czerwieńskiem
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[11]:
- Kościół ewangelicki, wybudowany przez pastora Martina Gottfrieda Juliusa Schöne w połowie XIX wieku, obecnie budynek – magazyn narzędziowni Budomont, ul. Zielonogórska 5
- Ratusz (będący siedzibą gminy Czerwieńsk) wybudowany w 1690
- Kaplice na terenie lokalnego cmentarza.
- Budynki zespołu folwarcznego, z XVII–XIX wieku:
- Obora i stajnia
- Chlewnia
Inne zabytki:
- Budynek dworca kolejowego z 1870 roku
- Kościół parafialny pw. św. Wojciecha[12], neogotycki, wybudowany na miejscu świątyni z 1707 roku, oddany do użytku dla wiernych 13 grudnia 1877 roku.
Komunikacja
Stacja kolejowa Czerwieńsk oraz nieużywane przystanki Czerwieńsk Mt i Czerwieńsk Towarowy. Transport publiczny zapewniał MZK Zielona Góra. Kursowały tu dwie linie:
- 32 (Dworzec PKP – Czerwieńsk – Laski)
- 34 (Dworzec PKP – Czerwieńsk – Wysokie)
Sport
Od 1947 roku w Czerwieńsku funkcjonuje piłkarski Klub Sportowy „Piast” Czerwieńsk. Zespół występuje w okręgówce a domowe mecze rozgrywa na Stadionie Miejskim w Czerwieńsku.
W 2012 roku powstał w Czerwieńsku klub biegacza Ronin Czerwieńsk.
Miasta partnerskie
Przypisy
- ↑ Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2008 r.). [dostęp 2009-09-23].
- ↑ a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-19] .
- ↑ a b c d Adam Górski: Cmentarze Ewangelickie Województwa Lubuskiego. Zielona Góra: Eternum, 2013, s. 133, seria: Tom 1. ISBN 978-83-934741-0-3.
- ↑ a b c Przemysław Góralczyk, Czerwieńsk do 1945 roku, [w:] Czerwieńsk. Monografia miasta, red. Tomasz Nodzyński, Pro Libris – wydawnictwo WiMBP im. C. Norwida w Zielonej Górze, Czerwieńsk–Zielona Góra 2014, ISBN 978-83-64393-07-5, s. 16.
- ↑ a b c d e Andrzej Sibilski , Czerwieńsk - Gmina przyjazna środowisku, 2009 .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ a b c Historia / Czerwieńsk / Gminy / Powiat Zielonogórski - Starostwo Powiatowe w Zielonej Górze [online], powiat-zielonogorski.pl [dostęp 2023-01-06] .
- ↑ Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2023-01-06] .
- ↑ Bank Danych Regionalnych – Strona główna. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Czerwieńsk w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego – stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 104. [dostęp 2013-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
- ↑ Oficjalna strona Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. [dostęp 2008-08-26].
Bibliografia
- Gębicki Jacek, Kartka z historii kościoła w Czerwieńsku, „Czerwieńsk – U nas”, R. 1995, Nr 38, s. 9.
- Góralczyk Przemysław, Z dziejów Czerwieńska, „Czerwieńsk – U nas”, Nr 152, R. 2005, s. 8–9; Nr 165, R. 2006, s. 7; Nr 170, R. 2006, s. 10–11; R. 2006, Nr 171, s. 8; R. 2006, Nr 172, s. 9.
- Kres Bogdan, Groby ciałopalne w Czerwieńsku pow. Zielona Góra, Z badań nad przeszłością Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra 1964.
- Strzyżewski Wojciech, Herby miejscowości województwa zielonogórskiego, (Czerwieńsk), Zielona Góra 1989, s. 18–19.
Linki zewnętrzne
- Rothenburg nad Odrą, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 176 .