Cyryl (Pokrowski)
Leonid Pokrowski Леонид Покровский | |
Metropolita stawropolski i niewinomyski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
5 sierpnia 1963 |
Metropolita stawropolski i niewinomyski | |
Okres sprawowania |
od 2011 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
1989 |
Diakonat |
1989 |
Prezbiterat |
1989 |
Nominacja biskupia |
10 października 2009 |
Chirotonia biskupia |
29 listopada 2009 |
Data konsekracji |
29 listopada 2009 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Nektariusz (Papadakis), Juwenaliusz (Pojarkow), Cyryl (Kowaczew), Warsonofiusz (Sudakow), Arseniusz (Jepifanow), Rościsław (Diewiatow), Eugeniusz (Rieszetnikow), Paweł (Łebid), Teognost (Guzikow), Jerzy (Daniłow), Sergiusz (Czaszyn), Tichon (Zajcew) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Cyryl, imię świeckie Leonid Nikołajewicz Pokrowski (ur. 5 sierpnia 1963 w Miassie) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
Pochodzi z rodziny, w której mężczyźni tradycyjnie wstępowali do stanu duchownego. Ukończył szkołę średnią w rodzinnym mieście, w latach 1981–1983 służył w Armii Czerwonej. W latach 1984–1988 uczył się w moskiewskim seminarium duchownym, po ukończeniu którego został skierowany na wyższe studia teologiczne do Akademii Duchownej w Sofii. W 1989 złożył wieczyste śluby zakonne w ławrze Troicko-Siergijewskiej. W tym samym roku biskup Aleksander (Timofiejew) wyświęcił go kolejno na hierodiakona i hieromnicha. Od 1990 kontynuował rozpoczęte w Sofii studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej, w trybie zaocznym, jako duchowny eparchii niżnonowogrodzkiej (tytuł kandydata nauk teologicznych uzyskał w 2001)[1].
W 1993 został przełożonym monasteru Zwiastowania w Niżnym Nowogrodzie, pierwszym od momentu jego reaktywacji po zniszczeniach w ZSRR[2]. Rok później metropolita niżnonowogrodzki i arzamaski Mikołaj podniósł go do godności igumena. W 1995 objął dodatkowo funkcję rektora seminarium duchownego w Niżnym Nowogrodzie, zaś w 1996 – dziekana monasterów eparchii. Od 2000 archimandryta[1].
W 2004 arcybiskup niżnonowogrodzki i arzamaski Jerzy wyznaczył go na dziekana dekanatów I niżnonowogrodzkiego, wyksewskiego, warnawińskiego i ureńskiego, zwalniając równocześnie z pełnionych wcześniej obowiązków[1].
10 października 2009 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa pomocniczego eparchii moskiewskiej z tytułem biskup pawłowo-posadski. Jego chirotonia biskupia miała miejsce 29 listopada tego samego roku, zaś jako główny konsekrator wystąpił patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl. 25 grudnia 2009 biskup Cyryl został przełożonym stauropigialnego monastyru Dońskiego[1]. Był również odpowiedzialny za parafie znajdujące się na terenie południowo-wschodniego okręgu administracyjnego Moskwy[3].
W 2011 został wyznaczony na biskupa stawropolskiego i niewinomyskiego[4]. Rok później, w związku z powstaniem metropolii stawropolskiej, został podniesiony do godności metropolity[5].
Przypisy
- ↑ a b c d Biogram w serwisie Patriarchatu Moskiewskiego
- ↑ История монастыря. [dostęp 2016-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-31)].
- ↑ Журнал Московской Патриархии, luty 2011, s.29
- ↑ ЖУРНАЛ № 13
- ↑ Архиепископы Казанский Анастасий и Белгородский Иоанн, епископы Иваново-Вознесенский Иосиф и Ставропольский Кирилл возведены в сан митрополита