Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Cycloloma atriplicifolium

Cycloloma atriplicifolium
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

szarłatowate

Rodzaj

Cycloloma

Gatunek

Cycloloma atriplicifolium

Nazwa systematyczna
Cycloloma atriplicifolium (Spreng.) Coult.
Mem. Torrey Bot. Club 5: 143 (1894)[3]
Synonimy
  • Atriplex suckleyana (Torr.) S.Watson
  • Obione suckleyana Torr.
  • Suckleya petiolaris A.Gray[3]

Cycloloma atriplicifolium (Spreng.) Coult.gatunek roślin z rodziny szarłatowatych. Tradycyjnie wyodrębniany jest w monotypowym rodzaju Cycloloma, ale w 2021 roku włączony został do rodzaju Dysphania[4]. Gatunek pochodzi z zachodniej i środkowej części Ameryki Północnej, ale występuje jako introdukowany także w Europie i Ameryce Południowej[5]. Rośnie w miejscach piaszczystych – na aluwiach, pustyniach i półpustyniach, przydrożach i innych siedliskach przekształconych przez człowieka (zawsze jednak na piaskach)[6]. Gatunek należy do biegaczy[7].

Morfologia

Pędy z owocami
Pokrój
Jednoroczna roślina zielna o silnie rozgałęzionym pędzie osiągającym od kilku do 80 cm wysokości[6].
Liście
Skrętoległe, ogonkowe, podługowate, na brzegu zatokowato-ząbkowane[6].
Kwiaty
Drobne, obupłciowe lub żeńskie, wyrastają pojedynczo lub skupione po kilka w kątach drobnych przysadek wzdłuż znacznie oddalonych węzłów na osi silnie w efekcie rozpierzchłych kłosów. Listków okwiatu jest 5 i są one zrośnięte na ponad połowie długości. Pręcików jest 5[6]. Zalążnia jest owłosiona i zwieńczona dwoma znamionami[5].
Owoce
Jednonasienne, z błoniastą owocnią luźno otaczającą spłaszczone od góry nasiono[5]. Łupina nasienna jest czarna. Owoc otacza błoniasty, trwały okwiat w formie skrzydełka[6].

Systematyka

Gatunek tradycyjnie zaliczany był do monotypowego rodzaju Cycloloma Moquin-Tandon, Chenop. Monogr. Enum. 17. 1840 z rodziny szarłatowatych Amaranthaceae w jej szerokim ujęciu (obejmującym komosowate Chenopodiaceae). W obrębie rodziny rodzaj sytuowany był w plemieniu Dysphanieae w podrodzinie Chenopodioideae[8][9]. Po odkryciu zagnieżdżenia tego gatunku w obrębie rodzaju Dysphania zaproponowano włączenie go do niego pod nazwą Dysphania atriplicifolia[4].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2022-07-07] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-07-07] (ang.).
  3. a b Cycloloma atriplicifolium (Spreng.) Coult.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-07-07].
  4. a b Sergei L. Mosyakin. Nomenclatural and taxonomic comments on some taxa of Dysphania (Chenopodiaceae s. str. / Amaranthaceae s. l.). „Ukr. Bot. J.”. 78, 4, s. 266–273, 2021. 
  5. a b c Klaus Kubitzki, J.G. Rohwer, V. Bittrich (red.), Flowering plants, dicotyledons: magnoliid, hamamelid, and caryophyllid families, Berlin 1993, s. 269, ISBN 978-3-662-02899-5, OCLC 861705944.
  6. a b c d e Sergei L. Mosyakin: Cycloloma Moquin-Tandon. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-07-07].
  7. L. van der Pijl: Principles of Dispersal in Higher Plants. Springer Science & Business Media, 2013, s. 58–60. ISBN 3-662-00799-1.
  8. Susy Fuentes-Bazan, Pertti Uotila, Thomas Borsch. A novel phylogeny-based generic classification for Chenopodium sensu lato, and a tribal rearrangement of Chenopodioideae (Chenopodiaceae). „Willdenowia”. 42, s. 5-24, 2012. 
  9. Pertti Uotila, Alexander P. Sukhorukov, Nadine Bobon, John McDonald, Anastasiya A. Krinitsina, Gudrun Kadereit. Phylogeny, biogeography and systematics of Dysphanieae (Amaranthaceae). „Taxon”. 70, 3, s. 526-551, 2021. DOI: 10.1002/tax.12458.