Copa Libertadores 1992 – trzydziesta trzecia edycja Copa Libertadores, w której udział wzięło 21 klubów reprezentujących wszystkie kraje zrzeszone w CONMEBOL. Każde z 10 państw wystawiło po 2 kluby, nie licząc broniącego tytułu chilijskiego klubu CSD Colo-Colo, który zrezygnował z prawa awansu do 1/8 finału bez gry i wziął udział w fazie grupowej.
CSD Colo-Colo nie tylko nie zdołał obronić tytułu, ale nawet nie dotarł do finału, gdyż już w 1/8 finału wyeliminowany został przez ekwadorski klub Barcelona SC. Tym razem w finale znalazły się kluby reprezentujące dwie największe potęgi futbolowe Ameryki Południowej – Argentynę i Brazylię. Puchar ostatecznie zdobył brazylijski klub São Paulo FC, który dopiero w rzutach karnych pokonał CA Newell’s Old Boys. Oba kluby pierwszy raz w swych dziejach dotarły na sam szczyt najważniejszego w Ameryce Południowej klubowego turnieju. Obaj finaliści rozpoczęli turniej w wyjątkowo fatalnym stylu, przegrywając dotkliwie z krajowymi rywalami. São Paulo przegrał 0:3 z Criciúmą, a Newell’s Old Boys na własnym boisku został rozgromiony przez San Lorenzo de Almagro, przegrywając 0:6. W ćwierćfinale piłkarze z Rosario zrewanżowali się drużynie San Lorenzo wygrywając 4:0.
W pierwszym etapie 20 klubów podzielono na 5 grup po 4 drużyny. Z każdej grupy do następnej rundy awansowały trzy najlepsze zespoły. Jako szesnasty klub do 1/8 miał awansować broniący tytułu klub CSD Colo-Colo, jednak zrezygnował z tego przywileju i postanowił wziąć udział w fazie grupowej. Dołączony został do grupy z pozostałymi dwoma klubami chilijskimi – czyli do grupy pierwszej. W związku z tym grupa ta liczyła 5 klubów, a do następnej rundy miały awansować cztery najlepsze drużyny.
W 1/8 finału wylosowano osiem par, które wyłoniły ośmiu ćwierćfinalistów. W ćwierćfinale wylosowano cztery pary, które wyłoniły czterech półfinalistów. W półfinale dwie pary wyłoniły dwóch finalistów.
Wysoką klasę znów potwierdziły kluby z Kolumbii, a América Cali dotarła do półfinału, gdzie uległa Newell’s Old Boys dopiero po rzutach karnych. Do półfinału dotarła też rewelacyjnie spisująca się ekwadorska Barcelona.
Bardzo słabo tym razem wypadły kluby z Urugwaju. Także kluby z Peru wciąż nie potrafiły wrócić do dawnego poziomu.
Poniższa tabela ma charakter statystyczny. O kolejności decyduje na pierwszym miejscu osiągnięty etap rozgrywek, a dopiero potem dorobek bramkowo-punktowy. W przypadku klubów, które odpadły w rozgrywkach grupowych o kolejności decyduje najpierw miejsce w tabeli grupy, a dopiero potem liczba zdobytych punktów i bilans bramkowy.
CA Newell’s Old Boys
CD Universidad Católica
Criciúma – 
Club Bolívar – 
Marítimo Caracas – 
Barcelona SC – 
Atlético Nacional
Club Sporting Cristal
Defensor Sporting – 
Club Sol de América –