Cmentarz wojenny nr 137 – Ciężkowice
nr rej. A-1258/M z 02.06.2011[1] | |
Widok 0gólny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ cmentarza |
wojenny |
Stan cmentarza |
nieczynny |
Powierzchnia cmentarza |
468 m² |
Liczba pochówków |
84 |
Liczba grobów |
4+55 |
Data ostatniego pochówku |
1915 |
Architekt | |
Położenie na mapie Ciężkowic | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego | |
Położenie na mapie gminy Ciężkowice | |
49°47′11″N 20°58′07″E/49,786389 20,968611 |
Cmentarz wojenny nr 137 – Ciężkowice – cmentarz z I wojny światowej znajdujący się w Ciężkowicach w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ciężkowice. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W IV okręgu Łużna cmentarzy tych jest 27[2].
Opis cmentarza
Zaprojektowany został przez polskiego architekta Jana Szczepkowskiego jako odrębna kwatera na cmentarzu parafialnym. Znajduje się na lekko pochyłym stoku i ma kształt niesymetrycznego równoległoboku. Trzy boki cmentarza ogrodzone niskim kamiennym murem nakrytym betonowym daszkiem. Czwarty bok, od strony drogi ma ogrodzenie w postaci betonowych słupów połączonych metalowymi łańcuchami. Tego typu rozwiązanie z łańcuchami nie występuje na żadnym z cmentarzy IV okręgu Łużna. W boku tym znajduje się wejście na cmentarz. Głównym elementem ozdobnym jest znajdujący się w murze naprzeciwko wejścia pomnik w formie murowanej z kamienia „bramy-ołtarza”. Zwieńczony jest niewielkim krzyżem łacińskim, na ścianie czołowej od strony cmentarza ma płaskorzeźbę głowy Chrystusa z koroną cierniową oraz dwie imienne tabliczki, a na ścianie zewnętrznej drewniany krzyż. Groby rozłożone w czterech równoległych rzędach. Nagrobki w postaci niskich betonowych cokołów z metalowymi krzyżami. W dolnej części krzyży znajdują się metalowe ramki na tabliczki z nazwiskami poległych żołnierzy, tabliczek jednak brak. Oprócz cokołów pojedynczych występują cokoły potrójne, z trzema krzyżami (tzw. triady)[3].
Polegli
Pochowano tutaj 78 żołnierzy austro-węgierskich, 4 niemieckich i 2 rosyjskich w 4 grobach zbiorowych i 55 grobach pojedynczych. Zidentyfikowano 53 żołnierzy austriackich, pozostali są nieznani. Większość z nich poległa w grudniu 1914 r. i w kwietniu 1915 r.[4]
- Pomnik w tylnej części cmentarza
- Fragment cmentarza
- Fragment cmentarza
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2020-08-21] .
- ↑ Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom I. Beskid Niski i Pogórze. Warszawa: Rewasz, 1995. ISBN 83-85557-20-2.
- ↑ Zachodniogalicyjskie cmentarze I wojny światowej. [dostęp 2018-06-22].
- ↑ Jerzy J.P. Drogomir: Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918). Tom 3. Tarnów: Muzeum Okręgowe w Tarnowie, 2005. ISBN 83-85988-57-2.