Chris Gueffroy
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 czerwca 1968 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 lutego 1989 |
| Przyczyna śmierci |
postrzelenie |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
kelner |
| Narodowość | |
Chris Gueffroy (ur. 21 czerwca 1968 w Pasewalku[1], zm. 5 lutego 1989 w Berlinie) – uważany za ostatnią śmiertelną ofiarę Muru Berlińskiego.
Gueffroy był ostatnią osobą zastrzeloną przez niemieckie służby graniczne[2], lecz nie był ostatnią osobą, która straciła życie w trakcie ucieczki. Miesiąc później zginął w katastrofie Winfried Freudenberg[3], który próbował uciec balonem własnej konstrukcji.
Życiorys
Przeprowadził się wraz z matką Karin do Berlina w wieku 5 lat. W trzeciej klasie przeniósł się do szkoły sportowej SC Dynamo Berlin, gdzie trenował gimnastykę. Po ukończeniu szkoły średniej zrezygnował z kariery oficera i rozpoczął pracę jako kelner. W styczniu 1989 otrzymał wezwanie do wojska z terminem wcielenia w maju. Gueffroy postanowił uciec z przyjacielem na Zachód[1].
Śmierć
Gueffroy wraz z przyjacielem Christianem Gaudianem próbował się przedrzeć przez zasieki z Berlina Wschodniego do Berlina Zachodniego na Britzer Allee w dzielnicy Treptow-Köpenick. Został postrzelony przez żołnierzy Armii Ludowej NRD w serce około godziny 23:40 i zmarł (oficjalnie – w drodze do szpitala, w rzeczywistości – na miejscu postrzelenia) jeszcze przed północą. W sumie oddano 21 strzałów[4]. Jego współtowarzysz przeżył, również ranny (został postrzelony w nogę) został skazany na 3 lata więzienia (został ułaskawiony we wrześniu 1989).
Żołnierze, którzy zastrzelili Chrisa otrzymali nagrody pieniężne w wysokości 150 marek NRD. Oburzenie opinii publicznej doprowadziło do odwołania przez Ericha Honeckera 3 kwietnia 1989 rozkazu strzelania do uciekinierów[1].
Gueffroy został pochowany 23 lutego 1989 na cmentarzu Baumschulenweg w Treptow. Pomimo prób Stasi faktu nie udało się ukryć przed opinią publiczną. W pogrzebie uczestniczyło m.in. kilku dziennikarzy z Berlina Zachodniego[1].
Pamięć
Po upadku muru jego matka wszczęła prawną procedurę ustalenia sprawców. Po serii procesów zostali skazani na wyroki pozbawienia wolności (część z nich w zawieszeniu). Niektóre wyroki zostały skrócone w apelacji.
21 czerwca 2003 roku (w 35 rocznicę urodzin) w pobliżu miejsca śmierci Gueffroya postawiono na nadbrzeżu kanału Britzer Verbindungskanal pomnik upamiętniający to wydarzenie. Gueffroy został również uczczony na Białych Krzyżach (die Weiße Kreuze)[5], tablicy pamiątkowej poświęconej wszystkim śmiertelnym ofiarom muru, znajdującej się w pobliżu Reichstagu.
W hołdzie ostatniej ofierze muru 10 sierpnia 2010 (w 49. rocznicę powstania muru berlińskiego) południowa część przebiegającej obok miejsca śmierci Chrisa, Britzer Allee została przemianowana na Chris-Gueffroy-Allee[6].
W roku 2011 niemiecki reżyser Klaus Stalbe nakręcił o Chrisie film dokumentalny Das kurze Leben des Chris Gueffroy[7].
Przypisy
- ↑ a b c d Biogram na Chronik der Maurer.
- ↑ Chronik der Mauer – Powstanie i upadek Muru.
- ↑ Chronik der Mauer – Bau und Fall der Berliner Mauer | Ofiary Muru.
- ↑ Raport o zdarzeniu od szefa Stasi Ericha Mielke dla Ericha Honeckera.
- ↑ Gedenkort „Weiße Kreuze” / Deutscher Bundestag [online], berlin.de, 24 maja 2016 [dostęp 2022-07-23] (niem.).
- ↑ Informacja o przemianowaniu ulicy (niem.).
- ↑ Das kurze Leben des Chris Gueffroy | Bundesstiftung zur Aufarbeitung der SED-Diktatur [online], bundesstiftung-aufarbeitung.de [dostęp 2022-03-13].
Linki zewnętrzne
- Raport o zdarzeniu od szefa Stasi Ericha Mielke dla Ericha Honeckera (niem.)
- Biogram Gueffroya na Chronik der Mauer
- Miejsce śmierci (pomnik) na google maps