Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Chomiczak tybetański

Chomiczak tybetański
Urocricetus kamensis[1]
Satunin, 1903[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

chomiki

Rodzaj

Urocricetus

Gatunek

chomiczak tybetański

Synonimy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[6]

Systematyka w Wikispecies

Chomiczak tybetański[7], chomik tybetański[8] (Urocricetus kamensis) – gatunek ssaka z podrodziny chomików (Cricetinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Chomiczak tybetański występuje w Chińskiej Republice Ludowej (Qinghai, Tybetański Region Autonomiczny i północno-zachodni Syczuan)[9].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1903 roku rosyjski zoolog Konstantin Aleksiejewicz Satunin nadając mu nazwę Urocricetus kamensis[2]. Holotyp pochodził z obszaru rzeki Moktschjun, w dystrykcie Mekong, w północno-wschodni Tybecie, w Chińskiej Republice Ludowej[10].

U. kamensis w 2018 roku został wyodrębniony z rodzaju Cricetulus[11]. Taksonomia U. kamensis jest zmienna w stosunku do taksonów lama i tibetanus, często uważanych za odrębne gatunki, oraz kozlovi, w przeszłości wymienianego jako podgatunek U. kamensis[6][9]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World traktują taksony lama, kozlovi i tibetanus jako synonimy U. kamensis oraz uznają ten takson za gatunek monotypowy[9].

Etymologia

  • Urocricetus: gr. ουρα oura „ogon”; rodzaj Cricetus Leske, 1779 (chomik)[12].
  • kamensis: Kham, Syczuan/Tybetański Region Autonomiczny[2].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 88–112 mm, długość ogona 30–64 mm, długość ucha 14–18 mm, długość tylnej stopy 15–18 mm; masa ciała 20–40 g[13].

Tryb życia

Zamieszkuje otwarte stepy, krzewiaste bagna oraz łąki na wysokości 3,300–4,100 m n.p.m.[6]. Nory są zbudowane w miejscu, gdzie gromadzi zapasy na zimę. Jego dieta składa się z ziaren, nasion traw i owadów. Wykazuje aktywność w ciągu dnia i nocy. Rozmnaża się od maja do sierpnia. W miocie jest 5–10 (zwykle 7–8) młodych[6].

Przypisy

  1. ↑ Urocricetus kamensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ a b c Satunin 1903 ↓, s. 574.
  3. ↑ Satunin 1903 ↓, s. 570.
  4. ↑ J.L.J. Bonhote. [The Mammals brought back by the Tibet Mission]. „Abstracts of the Proceedings of the Zoological Society of London”. 22, s. 14, 1905. (ang.). 
  5. ↑ O. Thomas & M.A.C. Hinton. The mammals of the 1921 Mount Everest expedition. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 9 (Ninth series), s. 180, 1922. (ang.). 
  6. ↑ a b c d A.T. Smith, Cricetulus kamensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-2 [dostęp 2021-11-09] (ang.).
  7. ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 239. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  8. ↑ J. Ziomek, A. Banaszek. Chomik europejski. „Monografie Przyrodnicze”. 19, 2008. Wydawnictwo Klubu Przyrodników. ISSN 1428-6823. (pol.). 
  9. ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 340. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  10. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Cricetulus kamensis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-11-09].
  11. ↑ V.S. Lebedev, A.A. Bannikova, K. Neumann, M.V. Ushakova, N.V. Ivanova & A.V. Surov. Molecular phylogenetics and taxonomy of dwarf hamsters Cricetulus Milne-Edwards, 1867 (Cricetidae, Rodentia): description of a new genus and reinstatement of another. „Zootaxa”. 4387 (2), s. 331–349, 2018. DOI: 10.11646/zootaxa.4387.2.5. (ang.). 
  12. ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 701, 1904. (ang.). 
  13. ↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 285. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

Bibliografia

Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Chomiczak_tybeta%C5%84ski