Chloroamina
| |||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
NH2Cl | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
51,48 g/mol | ||||||||||||||||||
Wygląd | |||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Chloroamina, NH
2Cl – nieorganiczny związek chemiczny, monochlorowa pochodna amoniaku.
Otrzymywanie
Można ją otrzymać w reakcji amoniaku i podchlorynu sodu[3]:
- NH
3 + NaClO → NH
2Cl + NaOH- lub amoniaku z chlorem (reakcja ta ma wydajność >80%)[3]:
- 2NH
3 + Cl
2 → NH
2Cl + NH
4Cl
Właściowości
Jest nietrwała i nie została uzyskana w stanie czystym, stąd jej temperatura wrzenia jest nieznana, a temperatura topnienia jest szacunkowa, gdyż ulega wybuchowemu rozkładowi przed jej osiągnięciem[3].
W roztworze wodnym znajduje się w stanie równowagi z niezwykle nietrwałą dichloroaminą NHCl
2 i trichlorkiem azotu NCl
3, mającym tendencję do wybuchania w stanie czystym[3]:
- 2NH
2Cl ⇄ NHCl
2 + NH
3 - 3NHCl
2 ⇄ 2NCl
3 + NH
3
W pH>8 dominującym związkiem jest chloramina NH
2Cl, a w pH<3 trichlorek azotu NCl
3[3].
Zastosowanie
Chloramina jest popularnym środkiem odkażającym, stosowanym w roztworach wodnych, o lepszym działaniu od roztworów samego chloru, gdyż jest od niego trwalsza w roztworach, a ze związkami organicznymi nie tworzy szkodliwych dla zdrowia halometanów (jak np. czterochlorek węgla)[potrzebny przypis].
Stosowana jest podczas klęsk żywiołowych (np. powodzie) i innych niebezpiecznych zdarzeń (skażenie biologiczne terenu) jako doraźny środek do odkażania wody pitnej, sprzętów, domostw i ich otoczenia, jako środek odkażający w akwarystyce, w postaci pastylek uwalniających chloroaminę używana do uzdatniana zastanej wody do celów pitnych itp.[potrzebny przypis]
Zobacz też
- chloraminy – związki organiczne zawierające ugrupowanie R−NH−Cl lub R
2N−Cl
Przypisy
- ↑ a b c CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 95, Boca Raton: CRC Press, 2014, s. 4-79, ISBN 978-1-4822-0867-2 (ang.).
- ↑ a b c d Chloramine, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 25423 [dostęp 2024-09-07] (ang.).
- ↑ a b c d e f g Chloramine, [w:] Stephen A. Lawrence , Amines. Synthesis, Properties and applications, Cambridge: Cambridge University Press, 2004, s. 171–174, ISBN 978-0-521-78284-5 [dostęp 2024-09-07] .