Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Charles Thom

Charles Thom
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1872
Minonk

Data i miejsce śmierci

24 maja 1956
Port Jefferson

Zawód, zajęcie

mykolog, mikrobiolog

Charles Thom (ur. 11 listopada 1872 w Minonk, zm. 24 maja 1956 w Port Jefferson) – amerykański mykolog i mikrobiolog.

Życiorys i praca naukowa

Urodził się w stanie Illinois jako piąty z sześciu synów szkocko-irlandzkiej rodziny rolników. Jego ojciec był starszym w kościele prezbiteriańskim. Thom wychowany został religijnie i przez całe życie podtrzymywał wartości prezbiteriańskie, był aktywny w sprawach kościelnych i stał się zagorzałym prohibicjonistą. Nauczył się też pracy na polu, a ojciec zaszczepił mu wartość silnej etyki pracy. Cechy te przydały mu się w jego późniejszej karierze[1].

Po ukończeniu szkoły średniej Thom uczęszczał do Lake Forest Academy. W 1895 r. uzyskał licencjat w Lake Forest College. Przez następny rok pracował jako nauczyciel przedmiotów ścisłych w szkole średniej w Danville, po czym wrócił do Lake Forest College, gdzie w 1897 roku uzyskał tytuł magistra. W 1899 r. uzyskał doktorat na Uniwersytecie Missouri broniąc pracy doktorskiej o nawożeniu paproci Aspidium i Adiantum. Był to pierwszy doktorat przyznany przez tę instytucję. W 1906 r. poślubił Ethel Winifred Slater i miał z nią troje dzieci (jedno zmarło podczas porodu). W 1944 ożenił się ponownie z Charlotte J. Bayles, z którą mieszkał do jej śmierci[1].

W 1904 r. przyjął stanowisko mykologa mleczarskiego w Stacji Doświadczalnej Storrs Agricultural w Connecticut. Pracował tu aż do przejścia na emeryturę w 1942 roku. Badał proces dojrzewania sera i starał się zrozumieć skład flory grzybów niezbędnej do nadania serom określonego smaku. Dzięki tej pracy wyizolował i zidentyfikował grzyby Penicillium camemberti i Penicillium roqueforti[2].

W 1914 roku Thom został szefem Laboratorium Mikrobiologicznego w Biurze Chemii USDA. Zajmował się tu problemami sposobami przetwarzania żywności i egzekwowaniem Ustawy o czystej żywności i lekach. Znany ze swojego zaangażowania w utrzymywanie wysokich standardów w przemyśle spożywczym, lubił wypowiadać się w sprawach sądowych „w obronie praktyk sanitarnych przy obchodzeniu się i przetwarzaniu łatwo psującej się żywności”[2]. W latach 1916–1917 razem z Jamesem N. Currie opracował proces masowej produkcji kwasu cytrynowego przy użyciu grzybów Aspergillus[1]. Thom stał się światowym autorytetem w zakresie rodzajów Aspergillus i Penicillium[2]. Większość opisanych przez niego taksonów jest nadal aktualna. Był też pionierem techniki wykorzystywania określonych, powtarzalnych podłoży hodowlanych do hodowli mikroorganizmów[1].

Thom odegrał ważną rolę w opracowaniu metody wytwarzania penicyliny podczas II wojny światowej. Współpracując z Haroldem Rastrickiem prawidłowo zidentyfikował wytwarzający ją organizm jako Penicillium notatum i opracował metodę wydajniejszej jej produkcji w Laboratorium Badawczym Północnego Regionu Departamentu Rolnictwa w Peoria w stanie Illinois. Stała się ona tanią metodą wytwarzania tego antybiotyku[3]

Thom został mianowany głównym mykologiem Zakładu Mikrobiologii Gleb dla nowo utworzonego Biura Chemii i Gleb. W ciągu kilku lat stał się znany jako autorytet w dziedzinie mikrobiologii gleby i często był zapraszany do wygłaszania referatów na krajowych i międzynarodowych spotkaniach. Kierował grupą badawczą odpowiedzialną za postępy, które umożliwiły zwalczanie zgnilizny korzeni bawełny, która w tamtym czasie była głównym problemem w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. We współpracy z jego protegowanym Kennethem Raperem w 1940 r. opublikowali Podręcznik o penicylinie. Po przejściu na emeryturę pozostał aktywny jako konsultant i gościnnie wygłaszał referaty[1].

Przy nazwach naukowych utworzonych przez niego taksonów standardowo dodawane jest jego nazwisko Thom[4] (zobacz: lista skrótów nazwisk botaników i mykologów).

Przypisy

  1. a b c d e K.B. Raper, Charles Thom 1872–1956, „Biographical Memoirs” (38), 1965, s. 309–44.
  2. a b c K.B.Raper, Charles Thom 1872–1956, „Journal of Bacteriology”, 72 (6), 1956, s. 725–727, DOI10.1128/JB.72.6.16.2-727.1956, PMID13398356, PMCIDPMC357994.
  3. K.B.Raper, American Chemical Society International Historic Chemical Landmarks. Discovery and Development of Penicillin, 1928–1945, 1999.
  4. Index Fungorum [online] [dostęp 2021-11-27].