Chabierów
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
43 |
Kod pocztowy |
98-235[2] |
Tablice rejestracyjne |
ESI |
SIMC |
0697797 |
Położenie na mapie gminy Błaszki | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego | |
51°42′14″N 18°31′40″E/51,703889 18,527778[1] |
Chabierów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Błaszki. Miejscowość liczy 280 mieszkańców.
W latach 1949–1975 w woj. poznańskim (powiat kaliski). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Pierwsze wzmianki o wsi zapisano w księgach parafialnych w roku 1412.
W czasie wojny właściciel wsi Wąsierski uciekł pozostawiając dwór i cały majątek. Nigdy nie powrócił. W księgach parafialnych znajdują się notki, że w latach 1939–1945 w Chabierowie funkcjonowała tzw. ochronka dla dzieci z Łodzi i okolic.
Wieś słynie z muzyków ludowych. Przed wojną działała firma (jednoosobowa), produkująca harmonie 3-rzędowe, pod nazwą "JURKOWSKI". W latach powojennych istniał zespół muzyczny utworzony przez rodzinę Plutów. Do dziś tradycje kultywują wnukowie pani Anny Lipińskiej z domu Pluta (zespół Medium).
W roku 2001 we wsi zablokowano wywóz śmieci na wysypisko przez firmę Winiary.
W roku 2005 w budynku szkoły powstał OPS przy GOPS w Błaszkach. We wsi jest jeden sklep, pozostałości pałacu, folwarku, fabryki i starych koszar dworskich. Nie zachowało się nic z wspominanej w księgach cegielni i karczmy.
Znajdują się tam 2 zbiorniki wodne i rzeka Swędrnia.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 14893
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 141 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
Linki zewnętrzne
- Chabierów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 296 .