Ch 15
 CH 15 po zwrocie Wolnej Francji | |
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
 Marine nationale
| |
| Nazwa |
Ch 15 |
| Wejście do służby |
1940 |
| Wycofanie ze służby |
3 lipca 1940 |
 Marynarka Wojenna
| |
| Nazwa |
OF Ch 15 |
| Wejście do służby |
19 lipca 1940 |
| Wycofanie ze służby |
5 lutego 1941 |
| Marine nationale
| |
| Nazwa |
Palimpol |
| Wejście do służby |
5 lutego 1941 |
| Wycofanie ze służby |
1948 |
| Los okrętu |
zezłomowany w 1949 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
137 ts |
| Długość |
37,10 m |
| Szerokość |
5,70 m |
| Napęd | |
| Silnik spalinowy, 1100hp | |
| Prędkość |
15,50 węzła |
| Uzbrojenie | |
| 1 działo kal. 75 mm 1 ckm plot miotacz bomb głębinowych. | |
| Załoga |
23 |
Ch 15 (Q 015) – ścigacz okrętów podwodnych (chasseur) marynarki francuskiej przejęty przez marynarkę brytyjską po klęsce Francji w 1940 r. 19 lipca 1940 roku obsadzony przez marynarzy PMW (wraz z innymi okrętami francuskimi, między innymi bliźniaczym Ch 11). W polskiej służbie określany był prefiksem OF (Okręt Francuski).
1 września 1940 wszedł w skład Grupy Trawlerów w Dartmouth jako okręt strażniczy, służący do patroli przeciwinwazyjnych[1]. Do końca roku wykonał 38 patroli; w 1941 roku, w składzie Grupy Okrętów Strażniczych, już nie wychodził na patrole[1].
6 lutego 1941 roku zwrócony władzom brytyjskim i zwrócony marynarce Wolnej Francji[1]. Jako "Palimpol" służył do 1949 roku (do 1948 roku[2]). Został zezłomowany w 1949 roku[2].
Dowódcy:
- kpt. mar. Antoni Warcięga (? 1940 - 21 października 1940)[1]
- kpt. mar. Stanisław Pohorecki (21 października 1940 - 6 lutego 1941)[1]
Zobacz też
Okręty francuskie pod polską banderą
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Pertek: Wielkie dni małej floty. Warszawa: 1987. ISBN 83-10-08902-3.
- Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: 1989. ISBN 83-10-08902-3.
| Krążowniki | |
|---|---|
| Niszczyciele | |
| Okręty podwodne | |
| Patrolowce |
|
| Ścigacze o.p. | |
| Ścigacze artyleryjskie | |
| Ścigacze torpedowe | |
| Pozostałe okręty |
