Cessna 180
 Cessna 180 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
samolot turystyczny |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji | |
| Liczba egz. |
6193 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc |
230 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10,92 m |
| Długość kadłuba |
7,98 m |
| Wysokość |
2,36 m |
| Powierzchnia nośna |
16,2 m² |
| Profil skrzydła |
NACA 2412 / NACA 0012 |
| Masa | |
| Własna |
771 kg |
| Startowa |
1202 kg (180,180A-F) / 1270 kg (180G-K) |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
148 kt (274 km/h) |
| Prędkość przelotowa |
142 kt (263 km/h) |
| Prędkość minimalna |
48 kt (89 km/h) |
| Prędkość wznoszenia |
1100 ft/min |
| Pułap |
17700 ft (5400 m) |
| Zasięg |
890 NM (1650 km) |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 4 | |
Cessna 180 – samolot turystyczny amerykańskiej firmy Cessna, został oblatany w 1953 roku. Samolot to wczesna wersja Cessny 182 i 185. Cessna 180 służyła także w wersji wojskowej w wielu krajach. Na pokład Cessny 180 wchodziły 4 osoby. Produkcję zakończono w 1981 roku. Samolot odniósł duży sukces rynkowy tak samo jak jego późniejsze wersje 182 i 185.
Historia
Cessna 180 powstała jako odpowiedź na zapotrzebowanie samolotu o większym udźwigu niż Cessna 170. Prototyp, zarejestrowany jako N41697, oblatano 26 Maja 1952 roku. Wszystkie wersje były wyposażone w podwozie klasyczne (z kółkiem tylnym), w roku 1956 powstała wersja z kółkiem przednim, dla odróżnienia nazwana Cessna 182 Skylane. Ponadto w roku 1960 Cessna wprowadza do produkcję znaczącą cięższą, mocniejszą odmianę jako model 185, również wyposażoną w podwozie klasyczne. Przez pewien czas produkowano wszystkie trzy wersje[1].
Konstrukcja
Płatowiec jest konstrukcji całkowicie metalowej, wykonany z aluminium. Kadłub konstrukcji półskorupowej, z poszyciem nitowanym do wręg i podłużnic. Skrzydła wsparte zastrzałem, podobnej konstrukcji, z poszyciem nitowanym do dźwigarów i podłużnic. Podwozie w układzie klasycznym, podwozie główne wykonane ze stali sprężynującej, podwozie tylne składało się ze sterowalnego kółka zamocowanego do rury stalowej. W latach 1953–1963, montowano dwa okna w bokach kadłuba, natomiast od 1964 dodano trzecie, identyczne jak modelu 185. Cessna 180 jest przystosowana do montażu pływaków lub nart zamiast konwencjonalnego podwozia.
Wersje
| Nazwa | Silnik | Moc | Masa startowa | Data certyfikacji |
|---|---|---|---|---|
| 180 | Continental O-470-A/J/K | 225/230 KM | 1157 kg (2550 lb) | 23 grudnia 1952 |
| 180A | Continental O-470-K | 230 KM | 1202 kg (2650 lb) | 17 grudnia 1956 |
| 180B | Continental O-470-K | 230 KM | 1202 kg (2650 lb) | 22 sierpnia 1958 |
| 180C | Continental O-470-L/R | 230 KM | 1202 kg (2650 lb) | 8 lipca 1959 |
| 180D | Continental O-470-L/R | 230 KM | 1202 kg (2650 lb) | 14 czerwca 1960 |
| 180E | Continental O-470-L/R | 230 KM | 1202 kg (2650 lb) | 21 września 1961 |
| 180F | Continental O-470-L/R | 230 KM | 1202 kg (2650 lb) | 25 czerwca 1962 |
| 180G | Continental O-470-L/R | 230 KM | 1270 kg (2800 lb) | 19 lipca 1963 |
| 180H | Continental O-470-L/R | 230 KM | 1270 kg (2800 lb) | 17 czerwca 1964 |
| 180J | Continental O-470-R/S | 230 KM | 1270 kg (2800 lb) | 13 października 1972 |
| 180K | Continental O-470-U | 230 KM | 1270 kg (2800 lb) | 19 sierpnia 1976 |
Na podstawie Certyfikatu Typu[2]
Wojskowi użytkownicy
Wersje wojskowe oparte na 180E i 180H, oznaczono U-17. Wyposażone zostały w mocniejszy 300 konny silnik Continental IO-520-D i zwiększono ich maksymalną masę startową do 3350 lb (1610 kg)[3]
Australia
Gwatemala
Honduras
Izrael
Meksyk
Nikaragua
Filipiny
Salwador
Tajlandia
Urugwaj
Wietnam Południowy
Południowa Afryka
Przypisy
- ↑ Historia modelu 180 (ang.).
- ↑ Świadectwo Certyfikatu Typu 5A6. airweb.faa.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-07)]. (ang.)..
- ↑ http://www.highgallery.com/USmilitaryAircraft/Cessna/military-aircraft-u-17.html – Historia i dane wojskowej wersji U-17 (ang.).
| Jednosilnikowe | |
|---|---|
| Dwusilnikowe | |
| Seria Citation | |
| Śmigłowce | |
| Wojskowe |
