Cerkiew Przemienienia Pańskiego w Sasinach
cerkiew parafialna | |||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Diecezja | |||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
6/19 sierpnia; 26 lipca/6 sierpnia – św. Anny | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Boćki | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu bielskiego | |||||||||||||||||
52°34′46,6″N 23°08′12,5″E/52,579611 23,136806 |
Cerkiew pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego – prawosławna cerkiew parafialna w Sasinach. Należy do dekanatu Bielsk Podlaski diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Pierwsza świątynia prawosławna w Sasinach została ufundowana przez rodzinę Kaleczyckich prawdopodobnie w XVII w.[1]. Według podania powodem wzniesienia świątyni było odkrycie źródełka uznanego za cudowne[1]. Cerkiew w Sasinach była siedzibą parafii do 1835, gdy jej status został zmieniony na filialną świątynię parafii św. Barbary w Milejczycach. W tym samym okresie dokonano remontu cerkwi i 12 listopada 1867 ponownie ją wyświęcono. Kolejny remont miał miejsce w latach 80. XIX w., również po nim świątynia została ponownie konsekrowana, w dniu 25 lipca 1885[1]. 14 lipca 1901 cerkiew ponownie uzyskała status parafialnej[1]. W latach 1904–1905 po raz kolejny przeprowadzono remont obiektu, zaś w 1907 przebudowano trójkondygnacyjną dzwonnicę z trzema dzwonami[1].
Cerkiew w Sasinach spłonęła w pożarze w lecie 1947. Jej odbudowa trwała siedem lat, zaś uroczyste poświęcenie miało miejsce 9 października 1958[1]. W 1997 budynek wyremontowano, odnawiając także część utensyliów liturgicznych oraz ewangeliarz[1]. We wnętrzu świątyni znajduje się trzyrzędowy ikonostas[1].