Cerkiew Świętych Kosmy i Damiana w Krzywej
nr rej. A-132/M z dnia 20.03.2008[1] | |||||||||||
kościół filialny | |||||||||||
Widok od strony prezbiterium | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Sękowa | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu gorlickiego | |||||||||||
49°30′54,4″N 21°18′45,6″E/49,515111 21,312667 |
Cerkiew Świętych Kosmy i Damiana w Krzywej – dawna łemkowska cerkiew greckokatolicka wybudowana w 1924.
Obecnie użytkowana jako kościół filialny parafii rzymskokatolickiej św. Jana Chrzciciela w Gładyszowie. Znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.
Historia obiektu
Cerkiew została wybudowana w 1924 w miejscu dwu poprzednich, które spłonęły: jedna w XVIII wieku, a druga, pochodząca z 1864 - w wyniku działań I wojny światowej.
- Widok ogólny
- Elewacja frontowa
- Elewacja północna
Architektura i wyposażenie
Architektura świątyni nawiązuje do cerkwi staroruskich[2] rzadko spotykanych na Łemkowszczyźnie. Jest to cerkiew drewniana konstrukcji zrębowej, orientowana, trójdzielna: na planie trzech kwadratów: nawa, prezbiterium i babiniec. Dach: czterospadowy nad nawą, a kalenicowy nad babińcem i prezbiterium. Dach zwieńczony trzema ośmiobocznymi kopułami, największą w środku, zakończonymi kutymi krzyżami. Pokryty blachą. Ściany oszalowane pionowo z listwowaniem.
Wewnątrz stropy płaskie z fasetą, ściany obite deskami, brak polichromii. Z dawnego wyposażenia zachował się ołtarz główny z baldachimem. Inne elementy wyposażenia to dwa ołtarze boczne z końca XIX wieku oraz oryginalne drewniane ławki.
Otoczenie
Obok cerkwi drewniana dzwonnica słupowo-ramowa z okresu budowy cerkwi.
- Wnętrze
- Dzwonnica
- Stan w 2007
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2015-01-08] .
- ↑ Praca zbiorowa, Szlak Architektury Drewnianej Małopolska, Kraków 2010, str.208, ISBN 978-83-60538-61-6
Bibliografia
- Hanna Faryna-Paszkiewicz, Małgorzata Omilanowska, Robert Pasieczny: Atlas zabytków architektury w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 562. ISBN 83-01-13478-X.
- Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, str.184-185 ISBN 83-89188-08-2
- Witold Grzesik, Tomasz Traczyk: Od Komańczy do Bartnego : Beskid Niski : przewodnik krajoznawczy. Warszawa: Wydawnictwo Stanisław Kryciński, 1992, s. 176,177. ISBN 83-85531-01-7.
- Praca zbiorowa, Szlak Architektury Drewnianej Małopolska, Kraków 2010, str.208, ISBN 978-83-60538-61-6