Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Cecilia Molinari

Cecilia Molinari
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1949
Borgo Val di Taro

Wzrost

158 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Izmir 1971 bieg na 100 m
złoto Izmir 1971 sztafeta 4 × 100 m
brąz Algier 1975 sztafeta 4 × 100 m

Cecilia Molinari, po mężu Milardi (ur. 22 listopada 1949 w Borgo Val di Taro[1]) – włoska lekkoatletka, sprinterka, dwukrotna mistrzyni igrzysk śródziemnomorskich, olimpijka.

Kariera sportowa

Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu i w eliminacjach tej konkurencji na kolejnych halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii[2]. Na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach odpadła w półfinale biegu na 100 metrów i eliminacjach sztafety 4 × 100 metrów[3].

Zdobyła złote medale w obu tych konkurencjach na igrzyskach śródziemnomorskich w 1971 w Izmirze[4][5]. Odpadła w eliminacjach biegu na 50 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble[6]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadła w ćwierćfinale biegu na 100 metrów i eliminacjach sztafety 4 × 100 metrów[1], a na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie odpadła w eliminacjach biegu na 60 metrów[7].

Zajęła 7. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[8]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach odpadła w eliminacjach biegu na 60 metrów[9]. Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1975 w Algierze[10], a w biegu na 100 metrów zajęła 4. miejsce[11].

Była mistrzynią Włoch w biegu na 100 metrów w latach 1968 i 1970–1974 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1974[12][13]. W hali była mistrzynią Włoch w biegu na 60 metrów w latach 1970–1973[14].

Ustanowiła rekord Włoch w biegu na 100 metrów z czasem 11,3 s przy pomiarze ręcznym (25 czerwca 1972 w Grazu) i 11,61 s przy pomiarze elektronicznym (1 września 1972 w Monachium) oraz w biegu na 200 metrów z wynikiem 23,6 s (15 września 1973 w Rieti), a także sześć razy poprawiała rekord swego kraju w sztafecie 4 × 100 metrów, doprowadzając go do wyniku 44,56 s (8 września 1974 w Rzymie)[15].

Przypisy

  1. a b Cecilia Molinari [online], olympedia.org [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  2. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 378, 381–382 [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 542, 545 [dostęp 2022-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  5. Şevket F. Erbay, 1971 Mediterranean Games [online], athleticspodium.com [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 385 [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 389 [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  8. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 550, 552–553 [dostęp 2022-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  9. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 396 [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  10. Şevket F. Erbay, 1975 Mediterranean Games [online], athleticspodium.com [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  11. 1975 – Alger (ALG), (23 août – 6 septembre) [online], cijm.org.gr, s. 4–5 [dostęp 2022-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-23] (fr.).
  12. Italian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  13. Campionati "assoluti" – donne. Tutti le campionesse italiane – 1923/2020 (Aggiornamento: 1° Gennaio 2021) [online], sportolimpico.it [dostęp 2022-01-25] (wł.).
  14. Italian Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  15. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 214, 222 i 363. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).