Carlo Andrea Pelagallo
| Kardynał prezbiter | |
| Data i miejsce urodzenia |
30 marca 1747 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 września 1822 |
| Biskup Osimo | |
| Okres sprawowania |
1815–1822 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
19 listopada 1809 |
| Prezbiterat |
3 grudnia 1809 |
| Sakra biskupia |
18 lutego 1816 |
| Kreacja kardynalska |
8 marca 1816 |
| Kościół tytularny |
Santi Nereo ed Achilleo |
| Data konsekracji |
18 lutego 1816 |
|---|---|
| Konsekrator |
Carlo Andrea Pelagallo (ur. 30 marca 1747 w Rzymie, zm. 6 września 1822 w Osimo) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 30 marca 1747 roku w Rzymie, jako syn Nicoli Pelagallo[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 19 listopada 1809 roku przyjął święcenia diakonatu, a 3 grudnia – prezbiteratu[2]. Był referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i audytorem Kamery Apostolskiej[1]. 18 grudnia 1815 roku został biskupem Osimo, a 18 lutego 1816 roku przyjął sakrę[2]. 8 marca został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Nereo ed Achilleo[2]. Zmarł 6 września 1822 roku w Osimo[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Carlo Andrea Pelagallo. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-07-03]. (ang.).
- ↑ a b c Carlo Andrea Pelagallo. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-07-03]. (ang.).