Carl Gustav Hempel (ur. 8 stycznia 1905 w Oranienburgu, zm. 9 listopada 1997 w Princeton^[1]) – filozof urodzony w Niemczech, w roku 1937 wyemigrował do USA. Wykładał na Uniwersytecie w Princeton i Pittsburghu. We wczesnych latach trzydziestych blisko związany z kołami logicznego pozytywizmu, uczeń Reichenbacha. Autor przełomowych prac na temat wyjaśniania naukowego, potwierdzania oraz struktury teorii, znany także jako autor paradoksu czarnego kruka.

• Główne prace:
  • 1936 Über den Gehalt von Wahrscheinlichkeitsaussagen
  • 1936 Der Typusbegriff im Licht der neuen Logik mit Paul Oppenheim
  • 1942 The Function of General Laws in History
  • 1943 Studies in the Logic of Confirmation
  • 1952 Fundamentals of Concept Formation in Empirical Science
  • 1959 The Logic of Functional Analysis
  • 1965 Aspects of Scientific Explanation
  • 1966 Philosophy of Natural Science
  • 1967 Scientific Explanation
• Eseje:
  • 1965 Aspects of Scientific Explanation and Other Essays, ISBN 0-02-914340-3.
  • 2000 Selected Philosophical Essays, ISBN 0-521-62475-4.
  • 2001 The Philosophy of Carl G. Hempel: Studies in Science, Explanation, and Rationality, ISBN 0-19-512136-8.
• Artykuły:
  • 1945 On the Nature of Mathematical Truth, American Mathematical Monthly
  • 1945 Geometry and Empirical Science, American Mathematical Monthly
  • 1949 Artykuły w Readings in Philosophical Analysis (strony 222–249)

• Koło Wiedeńskie
• Model nomologiczno-dedukcyjny

• Prace Carla Gustava Hempela w Archiwach Filozofii Nauki Uniwersytetu w Pittsburghu
• JamesJ. Fetzer JamesJ., Carl Hempel, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 6 września 2017, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-01-17]  (ang.).
• Hempel, Carl Gustav (1905–1997) (ang.), Routledge Encyclopedia of Philosophy, rep.routledge.com [dostęp 2023-05-09].