Kozia Jaskinia w Jatkach
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Długość |
47 m |
Wysokość otworów |
1989, 1994, 1990 m n.p.m. |
Ekspozycja otworów |
ku SW, ku górze, ku NE |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°14′15″N 20°13′58″E/49,237639 20,232694 |
Kozia Jaskinia w Jatkach, Kozia Jaskinia[1], Capia Dziura[2] (słow. Kamzíčia jaskyňa, Kozia jaskyňa, węg. Zerge-barlang, niem. Gemsenhöhle[3][4]) – jaskinia w Tatrach Bielskich, w masywie Zadnich Jatek. Stanowi niemal poziomy, obszerny tunel o długości 47 metrów, przebijający grań na wylot[1].
Jaskinia ma trzy otwory, znajdujące się nieco ponad 100 metrów na północny zachód od głównego wierzchołka Zadnich Jatek, na wysokościach 1989 m (południowo-zachodni), 1994 m (środkowy) i 1990 m n.p.m. (północno-wschodni)[5]. W Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej podawana jest wysokość 2001 m dla otworu południowo-zachodniego i 2002 m dla północno-wschodniego[1]. Otwór południowo-zachodni, o szerokości 10,5 m i wysokości 2,5 m (Józef Nyka podaje wymiary 7 × 5 m[2]) znajduje się ponad urwiskiem[1], opadającym do jednej z gałęzi Szalonego Żlebu w Dolinie Przednich Koperszadów[6]. Z otworu tego roztacza się widok na Łomnicę z otoczeniem[1]. Wejście północno-wschodnie, mierzące 2,4 × 1,2 m, znajduje się na stoku opadającym do Doliny Kępy, bezpośrednio przy ścieżce, która w latach 1931–1978 była znakowana i stanowiła fragment szlaku Magistrali Tatrzańskiej[7][1]. W odległości 4 metrów na południowy zachód od niego i 4 metry wyżej usytuowany jest górny, środkowy otwór[5]. Tunel jaskini za wejściem przy dawnej Magistrali Tatrzańskiej podwyższa się i rozszerza; zmieniając lekko kierunek umożliwia dotarcie do wielkiego otworu południowo-zachodniego[1]. Do zwiedzenia jaskini nie jest konieczne użycie sztucznego źródła światła[1].
Jaskinia utworzyła się w wapieniach murańskich[8]. Jej dno pokryte jest zwietrzeliną[8]. W zimie chronią się w niej kozice, od których pochodzi nazwa jaskini[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1
- ↑ a b Józef Nyka, Tatry słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6
- ↑ Dr Futó Endre , Tatry Bielskie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-08-29] .
- ↑ Zoznam jaskýň [online], Slovenské múzeum ochrany prírody a jaskyniarstva [dostęp 2021-08-29] .
- ↑ a b Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online] .
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 106–107. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ Władysław Cywiński, Tatry. Przewodnik szczegółowy. Tatry Bielskie, część wschodnia., tom 5, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-018-0
- ↑ a b Zdenko Hochmuth. Krasové územia a jaskyne Slovenska. „Geographia Cassoviensis”. Ročník II., 2 / 2008, 2008. ISSN 1337-6748.