Candida tropicalis
 Formy drożdżowe i strzępkowe w skaningowym mikroskopie elektronowym | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Candida tropicalis |
| Nazwa systematyczna | |
| Candida tropicalis (Castell.) Berkhout De Schimmelgesl. Monilia, Oidium, Oospora en Torula, Disset. Ultrecht: 44 (1923) | |
Candida tropicalis (Castell.) Berkhout – gatunek grzybów należący do rzędu Saccharomycetales[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Candida, incertae sedis, Saccharomycetales, Saccharomycetidae, Saccharomycetes, Saccharomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1910 roku Aldo Castellani, nadając mu nazwę Oidium tropicale. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadał mu w roku 1923 Christine Marie Berkhout, przenosząc go do rodzaju Candida[1].
Ma ok. 100 synonimów nazwy naukowej[2].
Charakterystyka
Grzyb dymorficzny mogący tworzyć zarówno formy drożdżowe, jak i strzępkowe. C. tropicalis jest drugim, po C. albicans, najbardziej wirulentnym grzybem z rodzaju Candida i, podobnie jak inne Candida, u człowieka i zwierząt może powodować zakażenia oportunistyczne[3]; szczególnie wirulentny jest wobec pacjentów cierpiących na białaczkę lub podobną chorobę[4]. Przebieg zakażenia i objawy są zbliżone do tych przy zakażeniu C. albicans i obejmują: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie wsierdzia, ostrą kandydozę ogólnoustrojową (w tym kandydozę pochwy), odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie przełyku i pochwy u człowieka, a zapalenie sutków i poronienia grzybicze u zwierząt[3].
Według analizy rRNA małej podjednostki rybosomu (18S), C. tropicalis razem z innymi przedstawicielami rodzaju Candida (C. albicans, C. parapsilosis i C. viswanathii) tworzy silnie wyodrębnioną od innych patogennych grzybów grupę[5].
Hodowane na stałej pożywce YPD komórki C. tropicalis są okrągłe lub owalne o wielkości 3,5–7 na 5,5–10 μm. Hodowane przez trzy dni w temperaturze 25 °C na podłożu z mąki kukurydzianej z dodatkiem detergentu Tween 80 tworzą blastokonidia, pojedyncze lub w małych grupach, zebrane wzdłuż osi długiej pseudostrzępki. Czasami obecne są prawdziwe strzępki, a rzadko obserwuje się tworzenie chlamydospor w kształcie wydłużonych kropel[4].
Kolonie na płytkach YPD są okrągłe, w kolorze kremowym, przy brzegach czasami pomarszczone lub ze strzępkami grzybni[4].
Występowanie
Candida tropicalis został wyizolowany z wielu różnych zwierząt ciepłokrwistych i człowieka z różnych części ciała, jak jelita, pochwa i jama ustna, co wskazuje, że mikroorganizmy te są komensalami tych miejsc. W przypadku człowieka, wyniki te są trudne do jednoznacznej interpretacji, gdyż w większości wypadków materiał pochodził od pacjentów, a więc od wypadków klinicznych. Ze stanowisk naturalnych izolowany rzadko, ale stwierdzono jego obecność na wszystkich kontynentach, a także na wyspach Pacyfiku, co wskazuje, że C. tropicalis to gatunek kosmopolityczny[3].
Zastosowanie przemysłowe i naukowe
C. tropicalis znalazł zastosowanie w produkcji poliestrów, poliamidów, ksylitolu i etanolu[6]. Gatunek ten może także znaleźć zastosowanie w produkcji przemysłowej szeregu innych związków (m.in. różnych kwasów organicznych, alkoholi) na drodze fermentacji odpowiednich substratów[7].
W nauce organizm ten jest modelem w badaniach biogenezy peroksysomów i ekspresji białek peroksysomalnych[6].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2015-12-16] (ang.).
- ↑ a b c C. Davis, CMI Descriptions of pathogenic fungi and bacteria No. 871, „Mycopathologia”, 3, 96, CAB International Mycological Institute, 1986, s. 171–196, DOI: 10.1007/BF00437384.
- ↑ a b c Davise H. Larone, Medically Important Fungi: A Guide to Identification, American Society Microbiology, 2002, ISBN 978-1-55581-172-3.
- ↑ S.M. Barns i inni, Evolutionary relationships among pathogenic Candida species and relatives, „Journal of Bacteriology”, 173 (7), 1991, s. 2250–2255, PMID: 2007550.
- ↑ a b Candida tropicalis (ID 12494) Genome Project Result, [w:] NCBI Entrez Genome Project [online], National Center for Biotechnology [dostęp 2010-11-04] (ang.).
- ↑ George G. Khachatourians, Food Biotechnology: Microorganisms, New York: Wiley-Interscience, 1995, s. 316–320, ISBN 978-0-471-18570-3.