Bursa Ubogich w Krakowie
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Rozpoczęcie budowy | |
Zniszczono | |
Pierwszy właściciel | |
Kolejni właściciele |
Fryderyk Gronnemajer[1] |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Krakowa | |
50°03′38,369″N 19°56′05,953″E/50,060658 19,934987 |
Bursa Ubogich zwana także Bursą Jagiellońska (łac. Bursa Pauperum, także Bursa Isneri, Contubernium Pauperum) – pierwsze kolegium dla studentów Uniwersytetu Krakowskiego ufundowane przez Jana Isnera, mieszczące się w budynku na rogu ulic Gołębiej i Wiślnej. Rozebrana po 1838.
Historia
Bursa zakupiona przez Jana Isnera w 1409 miała być przeznaczona głównie dla studentów z Litwy i Rusi studiujących filozofię i teologię. Na utrzymanie ubogich studentów, zajmujących tylną część domu, przeznaczano m.in. opłaty od bogatych studentów mieszkających od frontu. Około 1462 odnowił i rozbudował ją Jan Długosz, zaś w 2 poł. XVI w. znaczną sumę na jej restaurację przeznaczyła królowa Anna Jagiellonka, dzięki czemu bursę zaczęto nazywać Jagiellońską. W 1786 budynek Bursy Ubogich przeznaczono na Bursę Chirurgów. W początkach XIX w. znajdowały się tu koszary wojskowe co doprowadziło do znacznej dewastacji gmachu. Z powodu braku środków na odbudowę władze Uniwersytetu sprzedały budynek w 1838. Nowy właściciel, szklarz Fryderyk Gronnemajer[1], rozebrał stare mury bursy i wybudował na jej miejscu klasycystyczna kamienicę.
Zobacz też
Bibliografia
- Dzieje Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1364–1764, T.1, red. K. Lepszy, Kraków 1964.
- Morawski K., Historia Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wieki średnie i Odrodzenie, T. I i II, Kraków 1900.
- Włodarek A., Architektura średniowiecznych kolegiów i burs Uniwersytetu Krakowskiego, Kraków 2000.
Przypisy
- ↑ a b Jan Adamczewski: Mała encyklopedia Krakowa. Kraków: Wydawnictwo WANDA, 1999, s. 582. ISBN 83-87023-08-6.